ഇപ്പോൾ രാത്രിയിൽ ഈ ഹോട്ടലിൽ കയറുമ്പോൾ മാത്രമാണ് മായ പൊട്ടുതൊടുന്നത്…….
ഇവിടംവിട്ടു പുറത്തെവിടെയെങ്കിലുംപോകുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ പൊട്ടുമായ്ച്ചു തട്ടമണിയും……
അല്ലെങ്കിൽ കൊന്ത ധരിക്കും…..
ഇപ്പോൾ മായയ്ക്ക് ഇഷ്ടമൊന്നുമില്ല എല്ലാം വാടക നൽകുന്നവരുടെ ഇഷ്ടം മാത്രം….”
സ്വയം പരിഹസിക്കുന്നതുപോലെ ചിരിച്ചു ആത്മനിന്ദയോടെയാണവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയശേഷം.
എന്തോ തമാശ കേട്ടതുപോലെ കുടുകൂടാ ചിരിച്ചുകൊണ്ടു അവസാനം ചുമലിലേ തുവർത്തെടുത്തു മുഖംമൂടിയത് കരയുന്നത് താൻ കാണാതിരിക്കാനും കണ്ണുനീർ തുടയ്ക്ക്‌വാനുമാണെന്നു വ്യക്തമായിരുന്നു
അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്കവളെ ചേർത്തുകിടത്തി പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചുകൊണ്ടു ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“മായയെന്തിനാണ് അവിടെ നിൽക്കുന്നത്……
ഇവിടെ വന്നിരിക്കൂ……”
തന്റെ അരികിലിരിക്കുവാൻ വേണ്ടി ക്ഷീണിച്ച സ്വരത്തിൽ അയാളവളെ ക്ഷണിച്ചു.
“വേണ്ട…ഞാനിവിടെ നിന്നുകൊള്ളാം…..
നിങ്ങളുടെ വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ആരെങ്കിലും വരുന്നതിനുമുന്നേ എനിക്കു സ്ഥലം കാലിയാക്കേണ്ടതാണ്……”
തനിക്കു തിരിച്ചുപോകുവാനുള്ള സമയമായെന്ന ധ്വനിയിലുള്ള അവളുടെ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ അയാളുടെ മുഖവും മനസും മ്ലാനമായി.
“പ്ളീസ് മായേ…….
അതുവരെയെങ്കിലും…
ഇനിയൊരിക്കലും നമ്മൾ കണ്ടില്ലെങ്കിലോ…..
അല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ ഈ കിടക്കയിൽ മരിച്ചുപോയെങ്കിലോ…..
പ്ളീസ് മായേ…….”
കെഞ്ചിയപ്പോഴാണ് അവൾ കിടക്കയിൽ അയാൾക്കരികിൽ ചെന്നിരുന്നത്.
??
?
???????