അവസാനകാലത്ത് നിന്നെപ്പോലെ ഉഴപ്പിയില്ലെങ്കിൽ ഇതിനേക്കാൾ മുന്നേ തന്നെ ഒന്നോരണ്ടോ സ്ഥലത്ത് ബ്രാഞ്ചുകൾ തുടങ്ങാമായിരുന്നു.
അതുകൊണ്ട് ഇനിയൊന്നും തുടങ്ങുവാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോഴുള്ളതെങ്കിലും നശിപ്പിക്കാതെ നോക്കണമെന്നേ എനിക്കു നിന്നോട് പറയാനുള്ളൂ…..”
ആൻറി അയാളെ ഉപദേശിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്കു വീണ്ടും തന്റെ ഹൈസ്കൂളിലെ പ്രിൻസിപ്പാളിനെ ഓർമ്മവരികയും അവരോട് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടം തോന്നുകയും ചെയ്തു.
“ആൻറിയിവിടെയുള്ളപ്പോൾ ഞാനെന്തിനാണ് പേടിക്കുന്നത് ……..
ഇത്രവരെ എത്തിക്കുവാൻ അച്ഛനേക്കാൾ പാടുപെട്ടത് ആന്റിയാണെന്നു അച്ഛൻ പറയുന്നതു കേൾക്കാറുണ്ടല്ലോ…….”
ലാപ്ടോപ്പിലോക്ക് നോക്കി തലകുനിച്ചുക്കൊണ്ടു കുറ്റവാളിയെപ്പോലെയായിരുന്നു അയാളുടെ മറുപടി .
“അതൊക്കെ ശരിതന്നെ ……
ആന്റിയെന്താ ചിരഞ്ജീവിയാണോ……..
പത്തിരുപത്തിയഞ്ചു വര്ഷമായില്ലേ ….
ഇപ്പോൾ എനിക്കും മടുത്തുതുടങ്ങി…….
ഇനിയിതൊക്കെ അടുക്കിപൊറുക്കി വച്ചതിനുശേഷം റെസ്റ്റെടുക്കുവാനാണ് എന്റെ പ്ലാൻ……..
അതിനു ചില വഴികളൊക്കെ ഞാനും ആലോചിച്ചു തുടങ്ങി……
അല്ലാതെ നിന്നെ ഇനിയും ഇങ്ങനെ അഴിച്ചുവിട്ടാൽ ശരിയാവില്ല……….”
” എന്റെ ആന്റീ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകോണ്ടു വെറുതെ ആളെ പേടിപ്പിക്കല്ലേ…..
മിക്കവാറും ഇന്നുച്ചയ്ക്കുശേഷം മുതൽ പരമാവധി ഞാൻ ഇവിടെയൊക്കെ തന്നെയുണ്ടാകും …….
അത്യാവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ പുറത്തുപോകൂ……
പോരെ…….”
തന്നെയൊന്നു നോക്കിയശേഷം ആൻറി പറഞ്ഞതു വിശ്വസിക്കാനാകാത്ത പോലെ ഞെട്ടലോടെ മുഖമുയർത്തി അവരെനോക്കി പറയുമ്പോൾ അയാളുടെ മുഖം വിങ്ങിയിരിക്കുന്നതുപോലെ അവൾക്കുതോന്നി.
“അതെന്താ ഇന്നുച്ചക്ക് ശേഷം കാശിക്കു പോകുകയാണോ …….”
ചെറിയ ചിരിയോടെയാണ് ആന്റിയുടെ ചോദ്യം.
??
??????
What a Story it has been… Waiting for the next parts…