ഇത്തിരിനേരംപോലും അവളുടെ സാന്നിധ്യം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ തന്നെ തന്നെ മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാകുന്നതും അസഹനീയമാകുന്നതും ഒരിക്കൽ കൂടി അയാൾ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു…..!
ഇന്നത്തെ പകലും രാത്രിയും എരിഞ്ഞടങ്ങി നാളെ ഉച്ചയാവുമ്പോഴേക്കും തനിക്കവൾ അന്യയാവും …..
അല്ലെങ്കിൽ മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ വെറും ഫോർമാലിറ്റിയോടെ മാത്രം തന്നോടു സംസാരിക്കുന്ന ഒരാൾ …..!
അതോർത്തപ്പോൾ ഹൃദയത്തിൽ വല്ലാത്തൊരു വിങ്ങൽ …….!
ശ്വാസം മുട്ടുന്നതുപോലെ ……!
പിണങ്ങുവാനും സ്നേഹിക്കുവാനും പരിഭവിക്കുവാനും പരിചരിക്കുവാനും അവളില്ലാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും സാധ്യമല്ലെന്നാണ് തോന്നുന്നത് ……!
അവളുടെ സ്നേഹവും പരിഭവവും പരാതിയും ഒന്നുമില്ലാതെ ഇനി എങ്ങനെ മുന്നോട്ടു പോകും……
വേണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചറിയരുതായിരുന്നു…….
അവളുമായി ഇത്രയും അടുക്കരുതായിരുന്നു…..
എങ്കിൽ ഇത്രയും നഷ്ടബോധവും ഒറ്റപ്പെടലും നിരാശയും തോന്നില്ലായിരുന്നു…..
ഈ രാത്രിയും പകലും ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതിരുന്നെങ്കില്ലെന്നു അയാൾ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചുപോയി…..
പഞ്ചപുച്ഛമടക്കിക്കൊണ്ടു ഭവ്യതയോടെനിൽക്കുകയും കൃത്രിമമായി ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കുറെ ജോലിക്കാർ……
കൂട്ടിയാലും ഗുണിച്ചാലും ഹരിച്ചാലും കഴിച്ചാലും താനെന്ന ശിഷ്ടം മാത്രം ബാക്കിയാവുന്ന കുറേ കണക്കുകൾ…….
കോയമ്പത്തൂരിലെയും ഈറോഡിലെയും കുറെ തുണിമില്ലുകൾ ……!
കാഞ്ചീപുരത്തെയും ബനാറസിലെയും നെയ്തു ശാലകൾ…..
ചെന്നൈയിലെയും ബാംഗ്ലൂരിലേയും മുംബൈയിലേയും പണത്തിനു മുന്നിൽ ഉരുണ്ട തലയിണയിൽ ചാരി ഇരുന്നു ഹുക്കവലിക്കുന്ന സേട്ടുജിമാർ …….!
പഞ്ചനക്ഷത്രഹോട്ടലുകളിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിലെ വ്യാപാരികളുടെ നിശാപാർട്ടികൾ….!
ഗ്ലാസ്സിൽ നുരയുന്ന മദ്യം ……!
കാതടപ്പിക്കുന്ന സംഗീത കോലാഹലം…..!
??
?????????
റിയലിസ്റ്റിക് ആയി കഥ എഴുതുവാൻ ഉള്ള താങ്കളുടെ കഴിവ് അപാരം തന്നെ .അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു
ithum nannayittundu.. adutha partukalkkayi kathirikkunnu
ഇതുപ്പോലെയുള്ള നല്ല കഥകൾ എഴുത്തുന്നവർക്ക് ആശംസക്കൾ നേരുന്നു’