അവളുടെ കടയിൽ പോകണമോ…വേണ്ടെന്നോ പറയാതെയാണ് അയാൾ വിഷയം മാറ്റിയത്.
“ഓ….. ഞാനും അതുമറന്നു പോയി …..
പാവം വിശക്കുന്നുണ്ടാകും അല്ലെ……
എനിക്കുള്ള ചോറ് ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഞാനിപ്പോൾ വാങ്ങിക്കൊണ്ടുവരാം കേട്ടോ …….”
സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ വാനിറ്റിബാഗ് വലിച്ചെടുക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പൈസയെടുക്കുവാണെന്ന് അയാൾക്ക്‌ മനസ്സിലായി.
” അതൊന്നും വലിച്ചെടുക്കേണ്ട മായേ….. അല്ലെങ്കിൽതന്നെ ഒരു ഒരു കടം ഇപ്പോൾ ബാക്കിയുണ്ട്…….
അന്നത്തെ രാത്രിയിലെ പൈസ ഇതുവരെ തന്നില്ല …..
അതിൻറെ കൂടെ ഇനി ഇതുകൂടി വേണ്ട……”
അവൾ ഒരു അഭിസാരികയായി തന്റെ മുന്നിലെത്തിയ ആദ്യദിവസം രാത്രിയിലെ കാര്യമാണ് ചെറുചിരിയോടെ ഫലിതരൂപേണ അയാൾ ഓർമ്മപ്പെടുത്തിയത് .
“അപ്പോൾ എനിക്കു ചെയ്തു തന്നിരിക്കുന്നതിന്റെ കടമൊക്കെ ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് തന്നുതീർക്കുക…….
നിങ്ങളുടെ കണ്ണിലും ഞാനിപ്പോഴും ഒരു വേശ്യതന്നെയാണല്ലേ……”
ബാഗ് തുറക്കുന്നതിനിടയിൽ സങ്കടത്തോടെയാണ് അവളുടെ മറുപടി.
” ഞാനിപ്പോഴും മായയ്ക്ക് അന്യനല്ലേ…… അതുകൊണ്ട് ആ പൈസ തന്നിട്ടെ ഞാൻ പോകൂ….!
അയാളുടെ ഉള്ളിലെ നിരാശ പുറത്തു ചാടിയതുകേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടലോടെ മുഖമുയർത്തി അയാളെ നോക്കി …..!
ആ മുഖത്തെ ബാർബിപാവയുടെ ഇമകൾ ഒന്നും മനസിലാകാത്തതുുപോലെ പലതവണ ചിമ്മി തുറന്നു ….!
“അതെ നിങ്ങലൂടെയുള്ളിൽ ഞാൻ ഇപ്പോഴും ങ്ങനെയായതുകൊണ്ടാണ് ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ് ഒരു രാത്രിയുടെ വിലപറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിങ്ങളെന്നെ കരയിക്കുന്നത് ……
സാരമില്ല നിങ്ങൾ പറഞ്ഞോളൂ …..
പക്ഷേ ഇനിയും എന്നെ ഓർമിപ്പിച്ചോളൂ…….
അങ്ങനെ ഇനിയും നിങ്ങൾ പറയുകയാണെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ഫോണും ഒരു കുന്തവും എനിക്ക് വേണ്ട …….”
??
?????????
റിയലിസ്റ്റിക് ആയി കഥ എഴുതുവാൻ ഉള്ള താങ്കളുടെ കഴിവ് അപാരം തന്നെ .അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു
ithum nannayittundu.. adutha partukalkkayi kathirikkunnu
ഇതുപ്പോലെയുള്ള നല്ല കഥകൾ എഴുത്തുന്നവർക്ക് ആശംസക്കൾ നേരുന്നു’