ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 10 3769

” മോളുടെ കഴിത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ചെറിയ മാലയാണ് അതിനുശേഷം അനിയേട്ടൻ ആകെ വാങ്ങിയ സ്വർണം. ….. !
ആ മാലയും എനിക്കു മുത്തശ്ശൻ വാങ്ങിതന്നിരുന്ന മാലയും വിൽപ്പന നടത്തിയ പൈസ കൊണ്ടാണ് അനിയേട്ടൻ പോയതിനുശേഷം അഞ്ചാറുമാസം ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചത് …..
മരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ താലി പണയം വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു പിന്നീട് അടുക്കാനും പറ്റിയില്ല…..
മോതിരമാണെങ്കിൽ അതിനും മുന്നേ എപ്പോഴോ മോൾക്ക് സുഖമില്ലാതായപ്പോൾ വിറ്റിരുന്നു ….
ഞാൻ ജോലിക്ക് വരുവാൻ തുടങ്ങിയ ശേഷം ചിട്ടിപിടിച്ച പൈസ കൊണ്ടാണ് ഈ മാല ഞാൻ വാങ്ങിയത് …..
അതുകൊണ്ട് ……
സ്വർണം ധരിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ല അതിനു വലിയ ആഗ്രഹവുമില്ല ഈ മാല വാങ്ങിയതുതന്നെ അനിയേട്ടൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ആവശ്യത്തിനു പണയം വയ്ക്കുവാനുള്ള ഒരു സാധനമായിട്ടാണ്……”

സാരിയുടെ തുമ്പെടുത്തു മടക്കുകയും നിവർത്തുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് നിഷ്കളങ്കമായി തുറന്നു പറഞ്ഞശേഷം അവൾ ചിരിച്ചു .
ആ ചിരിയിൽ സങ്കടമോ ദേഷ്യമോ നിരാശയോ ഒന്നുമില്ലെന്ന് അത്ഭുതത്തോടെയാണ് അയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്…..!

“പിന്നെ പറഞ്ഞപോലെ മായയുടെ പുതിയ മുതലാളി പതിനൊന്നുമണിയാവുമ്പോഴേക്കും എവിടെയെത്തും കേട്ടോ ….

എന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്നപോലെയാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്.

“അയ്യോ …
അപ്പോൾ ഇന്നും ഞാൻ കടയിൽ പോകേണ്ടേ… ഒമ്പതുമണിക്ക് കട തുറക്കും….. ”

അവളുടെ മുഖത്തു ഭീതിയും വേവലാതിയും നിറഞ്ഞു.

” എവിടേക്ക് …..”

പെട്ടെന്നാണ് അയാളുടെ മുഖഭാവം മാറിയത്.

” മായ ഇന്നെന്നല്ല ഇനി ഒരിക്കലും ജോലിക്കുവേണ്ടി അങ്ങോട്ട് പോകുന്നില്ല മനസ്സിലായോ….”

പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അധികാര സ്വരത്തിലായിപ്പോയോ എന്നയാൾക്ക് സംശയം തോന്നിയത് .

7 Comments

  1. ഞാൻ ഇത്ര അക്ഷമനായി കാത്തിരിക്കന്ന വിവരം പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരനെ ഒന്നുകൂടി ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു Pls ഒന്നു വേഗം അയക്കണേ
    ആശംസകൾ

  2. ഇഷ്ടായി അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു

  3. എന്താ താമസിക്കുന്നത്, അയക്കു pls

  4. Kids aaayittundu.ingane suspensil nirthathe vegam adutha part ayakku pls.eagerLy waiting for next part.thanks.

  5. ലക്ഷ്മി എന്ന ലച്ചു

    ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു

Comments are closed.