ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 10 3769

“അയ്യോ……
മുഴുവൻ പൈസയും ഇല്ലാതെ ഞാനങ്ങോട്ടു പോകില്ലേ……!
അവിടെയുള്ള മാനേജർ ഒരു മുശടനാണ് …..!എന്നെ കാണുമ്പോൾ തന്നെ അയാൾ എന്നെ കൊന്നു തിന്നുവാൻ വരും……”

ആ രംഗം ഓർത്തതുകൊണ്ടാകണം ചെറിയ കുട്ടികളെ പോലെ പേടിയോടെ കൈകൾകൊണ്ട് കണ്ണുകൾ മൂടിക്കൊണ്ടാണവൾ പറഞ്ഞത്.

അതുകണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ വീണ്ടും അവളോടുള്ള സഹാനുഭൂതി വീണ്ടും വല്ലാതെ കൂടുന്നതായി അയാൾക്ക് തോന്നി.

“ഇങ്ങനെ പേടിച്ചാലെങ്ങനെയാ മായേ….. ”

” അവരുടെയൊക്കെ സ്വഭാവം നിങ്ങൾക്കു അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ് അന്നു ജപ്തിയുടെ കാര്യങ്ങൾ പറയുവാൻ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഞങ്ങലെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു …..
അതൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നുപോയിരുന്നു …….”

പരാതിപറയുന്നതുപോലെയാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്.

” ഓക്കേ സമ്മതിച്ചു എങ്കിൽ മായ പോകുന്നില്ലെങ്കിൽ പോകേണ്ട ……
ഞാൻ പോയി മാനേജറോട് സംസാരിച്ചാലോ….”

അതുകേട്ടതും അവിശ്വസനീയതയോടെ അയാളെനോക്കി…….!

“ശരിക്കും സത്യമാണോ……
നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുമോ…….
നിങ്ങൾക്ക് അവിടെയൊക്കെ അറിയാമോ…… ! ”

തമാശപറയുന്നതാണെന്നാണ് അവളുടെ ധാരണയെന്നു മുഖഭാവത്തില്നിന്നും മനസിലായി.

” എൻറെ പൊന്നു മായേ…..
മായ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ടൗണിലെ ബാങ്കിൽ തന്നെയാണ് എന്റെയും ചില അക്കൗണ്ടുകളുള്ളത്……
അതുപോലെ മായ പറഞ്ഞതൊക്കെ വെച്ചുനോക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ അടുത്തടുത്ത നാട്ടുകാരാകാനാണ് സാധ്യത ……..”

ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള മറുപടി കേട്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ പെട്ടെന്നോരു മിന്നൽപിണർ പുളഞ്ഞിറങ്ങി .
പിന്നാലെ അവളുടെ മുഖം കടലാസുപോലെ വിളറി വെളുത്തു വിവർണ്ണമാവുന്നതും കണ്ടു…..!

“അവിടെ എവിടെയാണ് ……”