പറയേണ്ടല്ലോ അത് കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ രാധിക ആ സഹായ അസ്തത്തിന് ഒരു അതിർവരമ്പ് തീർത്തിരുന്നു പിന്നെ പറയുമ്പോൾ എല്ലാം പറയണമെല്ലോ പുള്ളിക്കാരൻ ഭാര്യ മരിച്ചു ഒറ്റമകനുമായി നിൽക്കുന്ന വെക്തി രാധികയാണെങ്കിൽ അത് ഇങ്ങനെയും അപ്പോൾ തെറ്റുപറയാൻ പറ്റുമോ അതിനേക്കാൾ രസം പുള്ളിക്കും അവരോട് ഒരു അടുപ്പം തോന്നിയിരുന്നു എന്നതാണ് രസം എന്നാൽ അദ്ദേഹം ഒരിക്കലും രാധികയുടെ മുൻപിൽ തന്റെ മനസ്സ് തുറന്നില്ല അതിന് കാരണങ്ങൾ പലതുണ്ട്
1. ഉറ്റസുഹൃത്തും സഹോദരനുമായി കണ്ട കരുണൻ
2.എപ്പോഴും കരുണനെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുട്ടികളെയും മനസ്സിൽ നിറച്ചുകൊണ്ട് മറ്റാർക്കും അവിടെ സ്ഥാനം കൊടുക്കില്ല എന്ന് വാശി പിടിച്ചു ജീവിക്കുന്ന രാധികയെന്ന പതിവ്രതയായ ഉത്തമയായ ഭാര്യയോട് തോന്നിയ ബഹുമാനം അങ്ങനെ പലതും ഇപ്പോഴും അവരുടെ ഒരു വിളിക്കായി അദ്ദേഹം കാതോർത്തുനിൽക്കും.
കുറച്ചു നാൾ പുള്ളിക്കാരൻ സ്ഥാലത് ഇല്ലായിരുന്നു ഡൽഹിയിൽ ഹൈക്കോടതി വക്കിലായാണ് തിരിച്ചുവരവ് അതിനുമുൻപ് എന്നു പറഞ്ഞാൽ ലച്ചു sslc ജയിക്കുന്ന അവരുടെ കൂടെ അദ്ദേഹം ഉണ്ടായിരുന്നു അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ സ്വന്തം മകന്റെ കൂടെ ഇരുത്തി ട്യൂസഷൻ വരെകൊടുത്തിരുന്നു അത്രക്കും സ്നേഹം ആയിരുന്നു അദ്ധേഹത്തിന് ആ കുടുംബത്തിനൊടും കുട്ടികളോടും പിന്നെ ഇപ്പോൾ ആണ് ലച്ചുവും അദ്ദേഹവും തമ്മിൽ കാണുന്നത്.
എന്താടി ലച്ചുകുട്ടി എന്റെ മോൾക്ക് സുഖമാണോ ഹും… സ്നേഹത്തോടെ തലോടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
പിന്നെ പിന്നെ കൂടുതൽ പുന്നാരം ഒന്നും വേണ്ട എത്രനാളായി ഒന്ന് കണ്ടിട്ടും വിളിച്ചിട്ടും കത്തെഴുതിയിട്ടും എന്നിട്ട് ഒരു പുന്നാരം കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുന്നു പോ എവിടുന്നു അവൾ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് സങ്കടം വരുത്തിപറഞ്ഞു….
അതുകൊള്ളാം എന്റെ മക്കളെ കാണാൻ വേണ്ടിയല്ലേ എല്ലാ തിരക്കും മാറ്റിവച്ചിട്ട് ഈ പിള്ളെയച്ചൻ വന്നിരിക്കുന്നത് അപ്പോഴാ എന്റെ ചുന്ദരികുട്ടിയുടെ ഒരു പരിഭവം വാടി എന്റെ കുട്ടികുറുമ്പി… ലച്ചുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവളെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു……………
പിള്ളേച്ചൻ തിരികെ പോകുമ്പോള് ലച്ചുവിനോട് ഒന്ന് മാത്രം ആവിശ്യപെട്ടു അവളുടെ തുടർ പഠനം അദ്ദേഹത്തിനോടുള്ള സ്നേഹം കാരണം അവൾക്ക് മർത്തുപറയാനും സാധിച്ചില്ല അങ്ങനെ അവൾ പഠനം തുടരുകയും ഇന്ന് ഈ ദിവസം വരെ ജീവിതം മുൻപോട്ടു പോകുകയും ചെയ്തു
(പിള്ളേച്ചൻ പലപ്പോഴും അവരെ സാമ്പത്തികമായി സഹായിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും ലച്ചു സ്നേഹത്തോടെ അദ്ദേഹത്തെ അതിൽ നിന്നും തടഞ്ഞു ഒന്നെങ്കിൽ അദ്ദേഹത്തെ ബുദ്ധിമുട്ടകരുത് എന്നാ രാധമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കാരണം അല്ലങ്കിൽ പലപ്പോഴായി തന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് വരുന്ന അഭിമാനം കാരണം അവൾ അതെല്ലാം തന്നെ നിരസിച്ചു )
എന്റെ കണ്ണാ മണി 10.45 കഴിഞ്ഞു ഇതുവരെയും ടൗണിലേക്ക് ഒരു ബസ് വന്നില്ലല്ലോ മനസ്സിൽ ഉള്ള ആദി അറിയാതെ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അവൾ ദൂരേക്ക് നോക്കി കവലയിലെ ആ ബസ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നു അപ്പോൾ ആ വഴിയേ ഒരു ഓട്ടോ വരുന്നു കൈ കാണിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ആലോചിച്ചു നിൽക്കുബോൾ അതിൽ ഇരിക്കുന്നു യാത്രക്കാരിയെ കണ്ടു അവൾക്ക് സന്തോഷം വന്നു ലച്ചു അറിയാതെ ആ പേര് ഉരുവിട്ടു മിനിചേച്ചി……..
എന്താടി പെണ്ണെ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നെ ടൗണിലേക്ക് ആണെങ്കിൽ കയറിക്കൊടി
കേൾക്കണ്ട താമസം ലച്ചു പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചു കൊണ്ട് ആ ഓട്ടയില്ലേക്ക് കയറി
നീ എവിടേക്ക് പോകുവാ ലച്ചു… അവളുടെ കൈ തന്റെ മടിയിൽ പിടിച്ച് വച്ചുകൊണ്ടു മിനി തിരക്കി
ഹോ ഒന്നും പറയണ്ട എന്റെ ചേച്ചി ഒരു ജോലികിട്ടി പക്ഷെ അത് എന്ന് തന്നെ പോകുന്ന ലക്ഷണമാണ് പിന്നെ ഒന്ന് പോയിനോക്കാം അവൾ അൽപ്പം നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു
അതൊക്കെ പോട്ടെ നിനക്ക് എവിടെയാ ജോലി കിട്ടിയത് മിനി ലച്ചുവിന് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ചോദിച്ചു..
M.C. ഗ്രുപ്പിലെ അവിടേയാ
അയ്യോടി….. അവരുടേത് വലിയ ഗ്രൂപ്പാണ് പെണ്ണേ… നാലഞ്ചു രാജ്യത്ത് അവർക്ക് സ്ഥാപനങ്ങൾ ഉണ്ട് ദുബായിൽ അവരുടെ ഈ പ്രവിഷത്തെ ഓണം ബമ്പർ കാർ കിട്ടിയത് അച്ചായന്റെ കമ്പനിയിൽ ഉള്ള ഒരാൾക്കാണ് B.M.W. കാറാണ് കിട്ടിയത് എന്ന് അച്ചായൻ പറയുന്നകേട്ടു
ലച്ചു അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാത്തപോലെ നിരാശയോടെ പതിയെ ഒന്നും മൂളി ഹും….
ലച്ചുവിനെ മുഖഭാവം കണ്ട മിനി നീ തുള്ളിച്ചാടാതിരുന്നാൽ ഒരു കാര്യം പറയാം നിന്റെ ജോലിയുന്നും പോകാതില്ലാടി എന്റെ പെണ്ണേ അതിനുള്ള ആളുകൾ നമുക്ക് അവിടെ ഉണ്ട് നീ ഒന്ന് സമാധാനപ്പെട്ടിരിക്കടി എന്റെ ലച്ചു……
അവളുടെ കാതോരം മുഴങ്ങിയ ആ വാക്കുകൾ വിശ്വസിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത പോലെ അത്ഭുതത്തോടെ ലച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ മിനി ചെറുചിരിയോടെ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു
അല്പസമത്തെ നീണ്ട യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം ആ ഓട്ടോ ഒരു പടുകൂറ്റൻ ഷോപ്പിംഗ് മഹലിന്റെ മുൻപിൽ നിന്നു ലച്ചു അത്ഭുതത്തോടെ ആ ബിൽഡിങ് ഒന്ന് നോക്കി ( 2ഏക്കർ വരുന്ന സ്ഥലത്ത് 7 നിലകൾ വരുന്ന ഒരു പടുകൂറ്റൻ ബിൽഡിംഗ് ) ലച്ചു വാ പൊളിച്ചു അൽപ്പസമയം നോക്കി നിന്നു ഈ ഗ്രൂപ്പിനെ കുറിച്ചും ഷോപ്പിംഗ് മഹലിനെക്കുറിച്ചും ചാനലിലും പത്രത്തിലും കൂടിയുള്ള അറിവ് മാത്രമേ ലച്ചുവിന് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു നേരിൽ കാണുന്നത് ഇത് ആദ്യമായി ആണ് ( ഇന്റർവ്യൂ നടന്നത് മറ്റൊരു ഹോട്ടലിൽ ആയിരുന്നു )എന്നാൽ പലതവണ വന്നതു കാരണം മിനിക്ക് യാതൊരു ഭാവവ്യതിയാസവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവൾ ലച്ചുവിനെ നോക്കി ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ കൈയും പിടിച്ചു അതിന്റെ അകത്തോട്ട് കയറി മിനി അവിടെ നിന്നിരുന്ന സെക്യൂരിറ്റിയോട് തന്റെ സുഹൃത്തിനെ കുറിച്ച് തിരക്കി അയാൾ പറഞ്ഞത് പ്രകാരം അവർ അഞ്ചാമത്തെ നിലയിലേക്ക് പോയി അവിടെ തിരക്കിയപ്പോൾ പ്രധാനപ്പെട്ട സ്റ്റാഫുകൾ എല്ലാം മീറ്റിങ്ൽ ആണ് എന്നു അറിഞ്ഞു അവർ തൊട്ട് അടുത്തുള്ള വിസിറ്റിംഗ് റൂമിൽ കയറി കാത്തിരുന്നു അരമണിക്കൂർ ശേഷം കുറച്ച് ആളുകൾ പുറത്തേക്കുവന്നു അതിൽ മിനി കാത്തിരുന്ന അവരുടെ ഫ്രണ്ട്
ഒഴുക്കോടെ വായിച്ചു …..
അടുത്ത ഭാഗം വെഗം ഇടണേ ….
സുഹൃത്തേ കഥ വളരെ മനോഹരം ആയിരിക്കുന്നു.തുടർന്ന് എഴുതണം.ഈ കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗം പെട്ടന്ന് ഇടണേ,അതിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.