ഓഞ്ചിയത്തെ ഓണപ്പൊട്ടൻ [ശിൽപ സിജു] 115

ആ വർഷത്തെ ഓണ ദിവസം.. ഒരിക്കലും മറക്കാൻ ആവില്ല. ആദ്യമായാണ് ഒരു പാട്ടുപാവാടക്കാരിയോട് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നാൻ തുടങ്ങിയത്. മായ വല്യ തറവാട്ടുകാരി ആയിരുന്നു. തൊഴുത്ത് നിറയെ ആടുമാടുകൾ. പശുക്കളെ നോക്കുന്നത് നമ്മുടെ പൊട്ടൻ ആയിരുന്നു. മായയെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം പാല് വാങ്ങാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകാൻ തുടങ്ങിയ വെളുപ്പാൻ കാലങ്ങൾ. വട്ടിയിൽ മന്ദാരം നുള്ളി നിറയ്ക്കുമ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നിലേക്ക് പായുന്നത് കണ്ടു ഹൃദയം വിറയലോടെ തളിർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു.

അന്ന് ഉത്രാടത്തിനു കാലത്ത് അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ മായയുടെ അച്ഛൻ പൊട്ടനെ തെങ്ങിൽ കെട്ടി അടിക്കുകയാണ്. കറക്കുന്നതിന് ഇടെ രണ്ട് തവി പാല് മോഷ്ടിച്ചതാണ് പൊട്ടൻ ചെയ്ത കുറ്റം. അയാളുടെ കവിൾ രണ്ടും തിണർത്തിരിക്കുന്നു.

ഒന്നും മിണ്ടാതെ നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രം അന്ന് പറ്റിയുള്ളൂ. ഞാനും കുട്ടിയായിരുന്നു അന്ന്. ഒടുവിൽ കെട്ടഴിച്ചു വിട്ടപ്പോൾ കല്പടവിൽ പോയിരുന്നു പച്ചവെള്ളം മുക്കിക്കുടിച്ചു ഒച്ചയില്ലാതെ അയാൾ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

പിറ്റേന്നത്തെ ഓണേശ്വരൻ പതിവിലും കേമൻ ആയിരുന്നു. തെയ്യക്കോലം എഴുതിയവന്റെ കഴിവിനെ ആളുകൾ പ്രശംസിച്ചു. തലയെടുപ്പ് കൂടിയ പോലെ. എല്ലാ വീട്ടിലും മണിയും കിലുക്കി കയറി ചെന്ന ഓണേശ്വരൻ എല്ലാവരെയും മനസറിഞ്ഞു അനുഗ്രഹിച്ചു.
ഉച്ചക്ക് സദ്യ കഴിഞ്ഞു വെറുതെയിരിക്കുമ്പോൾ തോന്നിയ ഒരു തോന്നലിൽ കുളപ്പടവിൽ ചെന്നിരിക്കുമ്പോൾ ആ കാഴ്ച്ച ഞാൻ കണ്ടു. ഓണേശ്വരൻ കെട്ടിയ പൊട്ടൻ കഴുത്തിൽ ചവിട്ടി ഞെരിക്കുന്നു ആരെയോ. ഓടിച്ചെന്നപ്പോഴേക്കും കൈവിട്ടു പോയിരുന്നു മായ. പ്രതികാരം ചെയ്ത സന്തോഷത്തോടെ വിജയിയായി നിൽക്കുന്ന പൊട്ടൻ. ആന്തലോടെ നിൽക്കുന്ന എന്നെ നോക്കി അയാൾ ചിരിച്ചു.” അസുരൻ ആണ് ഞാൻ.. മഹാബലി. എന്നെ ദ്രോഹിച്ചാൽ നിന്നെയും ഞാൻ.. ” ഭ്രാന്തമായ ചേഷ്ടകളോടെ അയാൾ പാഞ്ഞടുത്തു. ഞാൻ ഓടി.. പറ്റാവുന്ന അത്രേ ദൂരേക്ക്..

എന്ത് കൊണ്ടോ.. ഒന്നും ആരോടും പറഞ്ഞില്ല. ആ ഓണപ്പൊട്ടനെയും എന്നെയും പിന്നീട് ഒഞ്ചിയം കണ്ടിട്ടില്ല.

ഓർമകളിൽ നിന്ന് വേറിട്ട്‌ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന് കയറിയപ്പോൾ ചെറിയമ്മ ശർക്കര വരട്ടിക്ക് അരി വറുക്കുകയായിരുന്നു. മണങ്ങളും ശബ്ദങ്ങളും ഓർമകളെ വെറുതെയിരിക്കാൻ സമ്മതിക്കാത്തത് പോലെ തോന്നി. ഇറയത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നപ്പോൾ ദൂരെ മണിയൊച്ച.. ഒരു സൈക്കിൾ ബെല്ലടിച്ചുകൊണ്ട് പടിപ്പുര കടന്നു വന്നു. സുമുഖൻ ആയ ഒരു ആൺകുട്ടി ഒരു പിടിപാത്രം പാല് ചാരു പടിയിൽ വച്ചു.. ഉമ്മറത്തേക്ക് സാരിതല കൊണ്ട് കൈ തുടച്ച് വന്ന ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു ” ആളെ മനസിലായില്ലേ നിനക്ക്?? പൊട്ടന്റെ മോനാ…

ഓർമ്മകൾ വീണ്ടും മനസിന്റെ നൂല് പൊട്ടിച്ചു പട്ടം പോലെ പറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു….