നിശാഗന്ധി പൂക്കുമ്പോള്‍ [വിനു മഠത്തില്‍] 118

“മുഹൂര്‍ത്തമാവാറായി കുട്ടികളെ വിളിച്ചോളൂ…”

നമ്പൂതിരി വെല്ല്യമ്മാമനെ നോക്കി. അല്പ്പസമയത്തിനു ശേഷം താലപ്പൊലിയേന്തിയ സ്ത്രീകക്ക് പിറകില്‍ കൈയ്യില്‍ താലവും പിടിച്ച് സര്‍വാഭരണ വിഭൂഷിതയായ് ആമിയും ദേവൂം കടന്നുവന്നു.

ആമിയുടെ ദേഹത്തില്ലാത്ത ഒരു ആഭരണം ദേവൂന്റെ ദേഹത്ത് ഞാന്‍ കണ്ടു.അവളുടെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പിലെ ചുവന്ന കല്ലുവെച്ച മൂക്കുത്തി അതിന്റെ തിളക്കത്തിൽ അവൾക്ക് അഴക് ഇരട്ടിയായിരിക്കുന്നു.

സദസില്‍ ഇരിക്കുന്നരെ വണങ്ങിക്കൊണ്ട് എന്‍റെയും അനിരുദ്ധിന്‍റെയും ഇടതുവശത്തായ് അവര്‍ ഇരുന്നു. പൂജിച്ച താലി ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തില്‍ ചാര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ കൈകൂപ്പിനിന്ന അവള്‍ ആ താലി കൈയ്യില്‍ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളാല്‍ എന്നെത്തെന്നെ നോക്കി നിന്നു.

സീമന്തരേഖയില്‍ സിന്ദൂരം നീട്ടി വരച്ചപ്പോള്‍ നിറഞ്ഞു നിന്ന കണ്ണുകള്‍ പെയ്തു പതിമൂന്നു വര്‍ഷം അവള്‍ നെഞ്ചില്‍ കൊണ്ടുനടന്ന അവളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നം. അതായിരുന്നു എന്‍റെ കൈകൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിലണിയിച്ച താലിയും നെറുകയില്‍ ചാര്‍ത്തിയ ഒരു നുള്ള് സിന്ദൂരവും.

*******************

കൂട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പം അൽപ്പസമയം ചെലവഴിച്ച് അവരെ യാത്രയാക്കി മുറിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ അവള്‍ മുറിയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ബാത്‌റൂമില്‍ വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം അവള്‍ അതിനകത്താണ്.
തുറന്നിട്ട ജനലിലൂടെ ഒരു കാറ്റ് കയറി വന്ന് മുറിയിലാകെ നിശാഗന്ധിയുടെ സുഗന്ധം പരത്തി.

ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിനിന്ന് ആ സുഗന്ധം ആസ്വദിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മുറിയില്‍ മറ്റൊരു സുഗന്ധം പരന്നു എന്‍റെ ദേവൂന്റെ സുഗന്ധം. ഒരു തണുത്ത കൈ വന്ന് എന്നെ വട്ടം പിടിച്ചു.

“എന്താ മാഷേ വലിയ ആലോചന…”

കാറ്റിന്റെ മര്‍മരം പോലെ ദേവൂന്റെ ശബ്ദം എന്‍റെ ചെവിയില്‍ വീണു. മറുപടി പറയാതെ അവളെ പിടിച്ച് നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തി.

രാവിലെ ഞാന്‍ ചാര്‍ത്തിയ സിന്ദൂരം അപ്പോഴും മായാതെ അവളുടെ നെറുകയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
നനഞ്ഞ മുടിയിഴകള്‍ മാറ്റി പിന്‍കഴുത്തില്‍ ഒരു മൃദുചുംബനം നല്‍കിയപ്പോള്‍ അവള്‍ ഒന്ന് പുളഞ്ഞു.

“ദേവൂ…”

“ഉം..”

“തൊടിയില്‍ നിശാഗന്ധി വിരിഞ്ഞുതുടങ്ങി അതിന്‍റെ പരിമളവും ഇപ്പൊ നീയും എന്നെ മത്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നു. നീയറിയുന്നുണ്ടോ അതിന്‍റെ സുഗന്ധം..”

“ഉം..”

“നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ പെണ്ണേ അത് വിരിയുന്നത്…”

“ഇല്ല…”

“എന്നാ വാ ഞാന്‍ കാണിച്ചു തരാം…”

അവളെ കൈയ്യില്‍ കോരിയെടുത്ത് ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. തൊടിയിലെ നിശാഗന്ധി ചെടിയുടെ ചാരേ അവളെയും നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ പൂവ് പരിസരമാകെ പരിമളം പരത്തിക്കൊണ്ട് പാതിയിലേറെ വിരിഞ്ഞിരുന്നു.