കൂടെ 2 [ഖുറേഷി അബ്രഹാം] 112

എന്നെ കണ്ടതും അവളാത്യം ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു നിന്നെങ്കിലും പെട്ടെന്നാണ് അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നതും എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചതും. ആരതി എന്നെ മുറുകെ കെട്ടി പിടിച്ചു കരയുകയാണ്. അവളുടെ കരച്ചിൽ എനിക് സഹിക്കുന്നില്ല.

“ എന്തിനാ മോളെ നീ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ “. ഞാനവളുടെ തലയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ പൊന്നു.. പൊന്നു എത്ര നാളയെന്നറിയോ ഏട്ടന്,,, എണീക്കുന്നതും നോക്കി,,, ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്,,,, “. അവൾ വാക്കുകൾ ഇടറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
എനിക്കൊന്നും മറുപടി നല്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ എത്ര നാളയെന്നറിയോ എന്റെ,,,, ഉറക്കവും,,,, വിശപ്പും,,, സന്തോഷോക്കെ നഷ്ട്ടപെട്ടിട്ട്. ഏട്ടൻ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ,,,, ഒന്നും മിണ്ടാതെ,,, നോക്കാതെ,, ഒക്കെ കിടന്നപ്പോളെല്ലാം എന്റെ ഉള്ളൊക്കെ,,, നീറുക ആയിരുന്നു ഏട്ടാ. ഏട്ടാ,,, ഏട്ടൻ ഇനി എന്നെ വിട്ടു,,, പോവില്ലെന്ന് പറയ്,,, ഏട്ടാ,,, “ അവളിത്രയും നാൾ അനുഭവിച്ചതെല്ലാം എന്നോടവൾ പറയാൻ തുടങ്ങി. വീണ്ടും ഏതൊക്കെയോ അവൾ കരച്ചിലിനിടയിലും പറയാൻ തുടങ്ങി. ഞാനെല്ലാം കേട്ട് അവളെയും ചേർത്ത് നിന്നു.

അവളുടെ വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി. അപ്പോളാണ് അവൾ റൂം ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത്.

“ യെന്ത ഏട്ടാ ഇതൊക്കെ, ആരാ ഇതൊക്കെ പൊട്ടിച്ച ചേട്ടൻ ആണോ “. ഞാൻ അതേയെന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.
“ അമ്മെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് ഒന്നു വന്നേ “. ആരതി പുറത്തേക്ക് വിളിച്ചു കൂവി.
വിളിക്കേണ്ട താമസം അമ്മ ഓടി പിടെഞ്ഞ് റൂമിൽ എത്തി. റൂമിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടതും അമ്മ ആകെ ഷോക്കായി.

“ എന്താ ഇത്.ആര് ഇത് ഒക്കെ നശിപ്പിച്ചേ “. എന്നെ നോക്കി ‘അമ്മ ചോദിച്ചു.
“ ഏട്ടന് ദേഷ്യം വന്നപ്പോ ഇവിടുള്ളതെല്ലാം നശിപ്പിച്ചു അത്രേ ഉള്ളു, അമ്മ ഇത് പണികാരോട് പറഞ്ഞു എല്ലാം ശെരിയാക്കാൻ പറയ് “ അമ്മയുടെ ചോത്യത്തിന് ആരതി മറുപടി നൽകി.

“ ഏട്ടാ വാ എന്റെ റൂമിലേക്കു പോകാം “. അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിട്ട പറഞ്ഞു.
“ ഞാൻ എവിടേക്കും ഇല്ല പൊന്നു “. ഞാനവിടെ തന്നെ നിന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ ഏട്ടാ ഇവിടേ തന്നെ നിന്നോ പക്ഷെ ഇവിടെ ഒക്കെ ഒന്നു നേരെ ആകട്ടെ, അതു വരെ എന്റെ റൂമിൽ ഇരിക്കാം “. അവളെന്നേയും വലിച്ചു നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇനി ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസിലായി. ഞാനും അവളുടെ പിന്നാലെ ആരതിയുടെ റൂമിലേക്കു ചെന്നു.

ആരതി എന്നെ ബെഡിൽ പിടിച്ചു ഇരുത്തി അവളും കൂടെ ഇരുന്നു.
അവളോട് എന്തു സംസാരിക്കണം എന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു അപ്പോഴും മനസ്സിൽ ജോണിന്റെ മുഖം മാത്രമായിരുന്നു. അവനെ ഓർത്തപ്പോളാണ് എനിക്കൊരു കാര്യം തോന്നിയത് അവനെ പറ്റി ആരതിയോട് ചോദിച്ചാലോ അവള്കരിയാ മായിരിക്കും എല്ലാം.

“ പൊന്നു “.
“ മ്മ് എന്താ ഏട്ടാ “.
“ ഏട്ടൻ ഒരു കാര്യം അറിയണം “.
“ എന്താ അറിയേണ്ടത് ഏട്ടാ “.
“ ഒരു കാര്യം എന്നോട് ഇവിടുള്ള എല്ലാവരും പറഞ്ഞു പക്ഷെ ഞാനത് വിശോസിച്ചിട്ടില്ല. നീ എന്നോട് കള്ളം പറയില്ലെന്നറിയാം അത്കൊണ്ടാണ് ചോതിക്കുന്നെ “.
“ ചേട്ടൻ എന്ത് ചോദിച്ചാലും എനിക്കറിയുന്ന സത്യം ഞാൻ ഏട്ടനോട് പറയും “.
“ ജോൺ, ജോണിന് എന്ത് പറ്റി. ഇവിടെ ഉള്ളവർ എല്ലാം അവൻ മരിച്ചു എന്നാ പറയുന്നെ. അവന് മരിച്ചിട്ടില്ല എന്താണ് സത്യമെന്ന് എനിക്കറിയണം “.

ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഒന്നു രണ്ടു നിമിഷം അവൾ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു അവൾക്കത് എന്നോട് പറയാൻ മടിയുള്ളത് പോലെ. എന്നെ ഒന്നു നോക്കിയിതിന് ശേഷം എന്നിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി അവൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

“ ചേട്ടൻ അന്ന് ആക്സിഡന്റ് ഉണ്ടായത് ഓർമയില്ലേ, അത് നടന്നിട്ട് ഇപ്പൊ എത്ര ആയിന്നറിയോ “. ഒരു ചോത്യമെന്ന പോലെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ അറിയില്ല “. പെട്ടെന്നായിരുന്നു എന്റെ മറുപടി