കണ്ണന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ [രാജാ] 593

“വേണ്ടാ എനിക്കതിഷ്ട്ടമല്ല….എന്നെ എന്റെ ഏട്ടത്തിയും ഏട്ടനും മാത്രമെ കണ്ണൻ എന്ന് വിളിക്കാറുള്ളൂ… വേറാരും അങ്ങനെ വിളിക്കണ്ട….”‘
തന്റെയരികിലേക്ക് നടന്നടുത്ത മെറിനോട് ദേഷ്യത്തോടെ അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട്
ഏട്ടത്തിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചവൻ അകത്തേക്കു പോയി…..

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചേട്ടൻ കണ്ണന്റെ അരികിൽ വന്നു….വീടിന്റെ പുറക്‌ വശത്ത് ഏട്ടത്തിയുമായി സംസാരിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ….

“”നീ എന്താ പുറത്തൊന്നും പോയില്ലേ….സാധാരണ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും അവധിക്ക് വരുമ്പോൾ ഫുൾടൈം പുറത്ത് കറങ്ങി നടപ്പാകുലോ നീ… എന്ത് പറ്റി…??”

“”ഏയ്യ് ഒന്നൂല്യാ ഏട്ടൻ വന്ന ദിവസമല്ലേ ഇന്ന് വീട്ടിൽ തന്നെ ഏട്ടന്റെയൊപ്പം ഇരിക്കാമെന്ന് കരുതി….””
കണ്ണൻ ഒരു നേർത്ത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു….

ഏട്ടൻ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല….അയാൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഭാര്യയോട് മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി നടന്നു പോയി…..

പേടിച്ചരണ്ട മിഴികളോടെ ഏട്ടത്തിയമ്മ ഏട്ടന്റെ പിന്നാലെ പോകുന്നത് നോക്കി നിസ്സാഹായനായി കണ്ണൻ ഇരുന്നു….ഇടയ്ക്ക് വാതിൽക്കൽ വച്ച് തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഏട്ടത്തിയുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ട ദയനീയത കണ്ണന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു തീപ്പൊരി പടർത്തി….

“”നീ ആണോടി അവനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ പഠിപ്പിച്ചത്…??
വീട്ടിൽ വന്നു കയറുന്നവരോട് ഇത് പോലെ പെരുമാറാനാണോ നീ അവനോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്…എനിക്കറിയാം എന്റെ അനിയനെ എനിക്കെതിരാക്കാനാണ് നിന്റെ ഭാവം എന്ന്…..”‘
മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ട് തിരിഞ്ഞതും മീനാക്ഷിയുടെ നേരെ ഒരു ചീറ്റപ്പുലിയെ പോലെ അയാൾ ചീറി….കോപം അടക്കാനാവാതെ അയാൾ പല്ലു ഞെരിച്ചു…..

“”അവരാരാണെന്നു അവനു ശരിക്കും അറിയില്ല……അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അവനിങ്ങനെ ആവില്ല പറയുക….””
നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ ആ സ്ത്രീയിൽ നിന്നും പുറത്ത് വന്ന വാക്കുകൾ അയാളിൽ കൂടുതൽ ക്ഷോഭം ഉണ്ടാക്കി….