“നിന്‍റെ കള്ളി ഞാന്‍ പിടിച്ചു മോനേ” എന്ന മട്ടില്‍ എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നും.
നാശം അവള്‍ വല്ലതും കണ്ടുകാണുമോ? വാതിലാണെങ്കില്‍ അടച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. ഏണിപ്പടില്‍ നിന്നാല്‍ എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് കുറെശ്ശെ കാണാം… കോറി വരുബോള്‍ അവളെങ്ങാനും വല്ലതും കണ്ടുകണുമോ..? ച്ഛെ നാണക്കേടയല്ലോ….
ഞാന്‍ വാതില്‍ ചാരി മുറിയെന്ന് മൊത്തത്തില്‍ നോക്കി. കിടക്ക ആലങ്കൊലാമായി കിടക്കുന്നു.
കിടക്ക ഒന്ന് കൂടഞ്ഞ്‌ ശരിയാക്കി ഞാന്‍ കുളിക്കാന്‍ കയറി. ഒരു കുളിയും പാസാക്കി താഴെയെത്തി.
ടി.വി മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അഞ്ജലിയും അമ്മയും അവിടെ നേരത്തെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു… ഇന്ദുലേഖ എന്നൊരു മെഗാ(ദ്രോഹം) സിരിയല്‍ കാണുകയാണ്. വേറെ ഒന്നും ചെയാന്‍ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് അവിടെ ഇരുന്നു. ആ വധവും കുറേ പരസ്യങ്ങളും കണ്ട് മതിയായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പേപ്പര്‍ വായിച്ചു തുടങ്ങി…
സീരിയല്‍ കഴിഞ്ഞ് ഊണുകഴിക്കാന്‍ അമ്മ വിളിച്ചു. ഊണ്‍ മേശയില്‍ അഞ്ജലിയുടെ നേരെ ആണ് എനിക്ക് വിളബിയിരുന്നത്.. ഞാന്‍ പിന്നെ കഴിച്ചോളും എന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞെഴിയാന്‍ നോക്കി. അവള്‍ വല്ലതും കണ്ടു കാണുമോ എന്നൊരു സംശയം കൊണ്ട് നോരെ നോക്കാന്‍ ഉള്ള മടിയും പിന്നെ രാത്രി നടക്കാന്‍ പോകുന്ന
സംഭവങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള അങ്കലാപ്പും….
“നിന്‍റെ കൂടെ കഴിക്കാന്‍ ഇരിക്കവാ അവള്‍, കുറച്ചു ദിവസം അല്ലേ അവളിവിടെ ഉള്ളു മോനെ” ഒപ്പം ഇരിക്കാന്‍ അമ്മ നിര്‍ബന്ധിച്ചു
നിവര്‍ത്തിയില്ലാതെ ഞാന്‍ ഇരുന്നു… ഊണു കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി എഴുന്നേറ്റു.
“ഇത്രയും വേഗം എഴുന്നേറ്റോ… നീ ഒന്നും കഴിച്ചാലല്ലോ ജിത്തു..”
അമ്മ പരാതി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാത്ത പോലെ ഞാന്‍ മുകളിലേക്ക് കയറി നേരെ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അഞ്ജലി ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് വന്നു
“ഞാന്‍ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണോ കഴിക്കാഞ്ഞ” അഞ്ജലി പരിഭവിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല”
“കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശൃം വഴക്കിട്ടത് നീ ഇനിയും മറന്നിട്ടില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. അത് മനസ്സില്‍ വെച്ചോണ്ടിരിക്കുവാണൊ..”
“ഏയ് അതല്ല.. എനിക്ക് ശരിക്കും വിശക്കുന്നില്ല… ഞാന്‍ അമ്മയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു”
“മ്മ്” അവള്‍ക്ക് അത് അത്ര വിശ്വാസം വന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി
“നീ കിടക്കുന്നില്ല” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
“ങാ ഞാന്‍ കിടക്കാന്‍ പോവാ.. ഗുഡ്നൈറ്റ്‌”
തിരിച്ചു പോകുന്ന അഞ്ജലിയോട് ഞാനും ഗുഡ്നൈറ്റ്‌ പറഞ്ഞു.
എന്‍റെ തലയില്‍ വിണ്ടും ഇന്നത്തെ രാത്രി എന്ത് എന്ന വിചാരങ്ങള്‍ ആയി. വയറില്‍ ഒരു ആളല്‍.. സുനിലിനെ ഒന്ന് വിളിച്ചാലോ? അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട.. മുറിയില്‍ പോയി കിടന്നാലോ… വേണ്ട ഏങ്ങാനും ഉറങ്ങി പോയാലോ.. ടി.വി തന്നെ തല്‍ക്കാലം ശരണം. ടി.വി. മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഭാഗ്യത്തിന് ആരും ഇല്ല.. 12 മണിവരെ പല ചാനലുകള്‍ മാറ്റി എന്തെക്കെയോ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.. 12 മണിക്ക് മുറിയിലെത്തി ലൈറ്റ് അണച്ച് കിടക്കയില്‍ ഇരുന്നു.. പോകണോ വേണ്ടയെ എന്ന് കുറച്ചു നേരം ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചു… മനസ്സില്‍ മിന്നിമറഞ്ഞ രമേച്ചി ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വികാരം വിവേകത്തെ കീഴടക്കി.
ശബ്ദ മുണ്ടാക്കാതെ ഞാന്‍ പതുക്കെ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി വാതില്‍ ചാരി കാതോര്‍ത്തു. ശബ്ദം ഒന്നും ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പുവരുത്തി ഞാന്‍ പതുക്കെ ബാല്‍ക്കണി വഴി താഴെക്കിറങ്ങി നിഴലുകളുടെ മറ പിടിച്ച് രമേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. രമേച്ചിയുടെ വീടിന്‍റെ അടുതത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നും ചുറ്റും നോക്കി.. ആരും ആ ചുറ്റുവട്ടത്തെന്നും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കി രമേച്ചിയുടെ വീടിന്‍റെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. തെഴുത്തതിന്‍റെ നാറ്റാത്തതിന്‍റെ കാര്യം ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ തെഴുത്തിന്‍ പിന്നിലുള്ള വൈകോല്‍ ഷെഡില്‍ കയറി വീടിന്‍റെ അടുക്കള വാതിലും നില്‍പ്പായി.
പെട്ടെന്ന് രണ്ട് കൈകള്‍ പിന്നില്‍ നിന്നും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ പൊത്തി… ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
“പേടിചോ എന്‍റെ ജിത്തു” രമേച്ചിയുടെ ചുടു നിശ്വാസം എന്‍റെ കഴുത്തില്‍ പതിച്ചപഴാണ് എന്‍റെ ശ്വാസം നേരെ വിണത്.
Enthoru adhayadoo faisaleeee….
Ithinte bakki undooo undenkilll ethaa nameee……
Alla ithree ullengill ini ithupolathee kadha ezhutharathuuu……
Plzzzz apeksha anuuui………
ith kalyaani enna novelinte cipy alle
ഇത് വേറെ സൈറ്റിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട് . അതിൽ നിന്നും മസാല ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം കട്ട്‌ ചെയ്ത post ചെയ്തതാണ് ഇത് . ഒറിജിനൽ
ഇത് മുമ്പ് വേറൊരു പേരിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ മാത്രം മാറ്റം.
നല്ല നോവൽ ആയിരുന്നു….അവസാനം കൊണ്ടേ കളഞ്ഞു