ജിത്തുവിന്‍റെ അഞ്ജലി 66

ഇവനെന്താണിവിടെ എന്ന് ആലോചിക്കവെ അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“ജിത്തുവേട്ടാ… അമ്മ വിളിക്കുന്നു”

“അമ്മ എവിടെ” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
അവന്‍ പിന്നില്‍ ഒരു വശത്തേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു‌. ഞാന്‍ മനസ്സിലാമനസ്സോടെ അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു.

“ങാ..നിന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. നേരത്തെ കണ്ടപ്പോ വിളിച്ചത് നീ കേട്ടില്ലെ..?” അമ്മ ചോദിച്ചു

“നേരത്തെ എപ്പോ..?” ഞാന്‍ ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ ചോദിച്ചു…

“നേരത്തെ ഇതുവഴി പോയപ്പോള്‍‍… നിന്നെ കുറെ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു”

“ഉത്സവത്തിന്‍റെ ഇടക്ക് എങ്ങനെ കേള്‍ക്കാനാ അമ്മേ… എന്തിനാ അമ്മ വിളിച്ചത്..?”

“അഞ്ചുവിന് നല്ല തലവേദന.. പതിവില്ലാതെ വെയിലുകെണ്ടതല്ലെ.. അതുകൊണ്ട് ആയിരിക്കും. പാവം” നെറ്റിയില്‍ കൈ വെച്ചു അഞ്ജലിയുടെ തലയില്‍ കയ്യോടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“നീ ആ ബൈക്ക് എടുത്തിട്ട് അവളെ ഒന്ന് വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുപോയി വിട്ടിട്ടു വാ..”

“വെടിക്കെട്ട് ഇപ്പോള്‍ തുടങ്ങും” ഞാന്‍ ഒരു പരാതി പോലെ പറഞ്ഞു

“വെടിക്കെട്ട് കൂടി കഴിഞ്ഞാല്‍ ആ ശബ്ദവും പൊടിയും ഒക്കെ ആയി അവളുടെ തലവേദന കൂടും. അതിനു മുന്‍പ് അവളെ കൊണ്ട് വിട്ടേക്ക് ജിത്തു” ചെറിയുമ്മ പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ അഞ്ജലിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. അവള്‍ നെറ്റിയില്‍ കൈ വെച്ച് ആക്കെ തളര്‍ന്ന മട്ടിലാണ് നില്‍പ്പ്… ഞാന്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ വണ്ടി എടുത്തു വന്നു. അഞ്ജലി പിന്നില്‍ കയറി ഒരു അകലം പാലിച്ചു ഇരുന്നു

“പിടിച്ചിരിക്ക് അല്ലെങ്കില്‍ വഴിയില്‍ ഏങ്ങാനും വീണു പോയാല്‍ അറിയുക കൂടി ഇല്ല” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“അതെ മോളേ… പിടച്ചിരുന്നോ..” ചെറിയമ്മ എന്നെ പിന്താങ്ങി.

അഞ്ജലി കുറച്ചുകൂടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഒരു കൈ എന്‍റെ തോളില്‍ വെച്ച് ഇരുന്നു… തൊട്ടുതൊട്ടില്ല എന്ന മട്ടില്‍… ഞാന്‍ വണ്ടി എടുത്തു.. ഉത്സവത്തിരക്കായത് കൊണ്ട് ഇടക്കിടെ ബ്രേക്ക് ഇടുമ്പോള്‍ അവള്‍ എന്‍റെ പിന്നില്‍ വന്ന് ഇടിക്കുന്നുടായിരുന്നു.. മനസ്സില്‍ അവളോട്‌ ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇത് ഞാനും ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.. കുറച്ചു നേരത്തെ ബ്രേക്കിടലില്‍ അഞ്ജലിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായിയതെന്ന് തോന്നുന്നു… അവള്‍ ഒന്ന് ഇളകിയിരുന്നു. ആക്രാന്തം മൂത്ത് അവസരം നശിപ്പിച്ചതിന് ഞാന്‍ സ്വയം ചീത്തപറയുമ്പോള്‍ അഞ്ജലിയുടെ കൈകള്‍ എന്നെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു… മുഖം എന്‍റെ തോളില്‍ വെച്ച് കൊണ്ട് എന്‍റെ ചെവിയില്‍ മന്ത്രിച്ചു

“ഇത്രയും അടുത്തിരുന്നാല്‍ മതിയോ..?”

ഞാന്‍ ഒന്ന് ചമ്മിയെങ്കിലും.. അതില്‍ കുടുതല്‍ അത്ഭുതമാണ് തോന്നിയത്. അഞ്ജലിയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. പകരം ഒരിത്തിരി ശൃംഗാരച്ചുവ ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്നൊരു സംശയം… വീട്ടില്‍ എത്തുന്നവരെ അവള്‍ അത് പോലെ തന്നെയാണ് ഇരുന്നത്.

വീട്ടില്‍ എത്തി ഞാന്‍ വണ്ടി ഗേറ്റില്‍ വെച്ച് അകത്തേക്കു നടന്നു… വീടിന്‍റെ വാതില്‍ തുറന്നു കൊടുത്തു. തലവേദന ഉള്ളതിന്‍റെ ഒരു ലാഞ്ചന പോലും അപ്പോള്‍ അഞ്ജലിയുടെ മുഖത്ത് കണ്ടില്ല. ഒരു ചിരിയോടെ അവള്‍ അകത്തേക്ക് കയറി… നേരെ അടുക്കളയില്‍ പോയി… വാതില്‍ ചാരി ഞാന്‍ അകത്തെ സെറ്റിയില്‍ ഇരുന്നു. അടുക്കളയില്‍ ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. എനിക്ക് മനസ്സില്‍ ആയില്ല.. തലവേദന എന്ന് പറഞ്ഞു വന്നവള്‍ക്ക്‌ ഇപ്പോള്‍ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.. എന്തിനായിരിക്കും ഇവളിങ്ങനെ ചെയ്തത്? എന്നെ ഉത്സവപ്പറമ്പില്‍ നിന്നും ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തി ഇവളെന്ത് നേടി.. ഇനി അന്നത്തെ പ്രശ്നത്തിന്‍റെ ബാക്കി വല്ലതും ആയിരിക്കുമോ… ആലോചിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അഞ്ജലി ഹാളിലേക്ക് വന്നു. എന്‍റെ മുന്നില്‍ വന്ന് ഗ്ലാസ് നീട്ടി… ഐസ് ഇട്ട് തണുപ്പിച്ച ആ രസ്ന വാങ്ങിയപ്പോള്‍ എന്‍റെ സംശയം കൂടി… ഇനി പുതിയ വല്ല അടവും ആണോ..?

“ജിത്തുവിനോട് കുറിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ ആണ് ഞാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്… ബുദ്ധിമുട്ടായോ..?” അഞ്ജലി എന്‍റെ അടുത്ത് സൈറ്റിയുടെ കൈതാങ്ങായില്‍ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

ഞാന്‍ മറുപടി പറയാതെ എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്ക് നടന്നു…

“പ്ലീസ്… ജിത്തു. നിനക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം ആണ് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം… ഞാന്‍ പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാനുള്ള മനസ്സെങ്കിലും നിനക്ക് എന്നോട് കാണിച്ചു കൂടെ” അവള്‍ ഒരു യാചന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നും തിരിഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

5 Comments

  1. Enthoru adhayadoo faisaleeee….
    Ithinte bakki undooo undenkilll ethaa nameee……
    Alla ithree ullengill ini ithupolathee kadha ezhutharathuuu……
    Plzzzz apeksha anuuui………

  2. ith kalyaani enna novelinte cipy alle

  3. ഇത് വേറെ സൈറ്റിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട് . അതിൽ നിന്നും മസാല ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം കട്ട്‌ ചെയ്ത post ചെയ്തതാണ് ഇത് . ഒറിജിനൽ

  4. പാക്കരൻ

    ഇത് മുമ്പ് വേറൊരു പേരിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
    കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ മാത്രം മാറ്റം.

  5. നല്ല നോവൽ ആയിരുന്നു….അവസാനം കൊണ്ടേ കളഞ്ഞു

Comments are closed.