Demon’s Way Ch-1 [Abra Kadabra] 456

” eh… നിങ്ങൾ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്, എന്റെ ശരീരത്തിൽ നിങ്ങളുടെ ആത്മാവ് കടത്തി വിടാൻ പോണോ??? അപ്പൊ… അപ്പൊ എനിക്ക്… എന്റെ ആത്മാവിന് എന്ത് സംഭവിക്കും?? ”  ഇന്ദ്രജിത്ത് ശരിക്കും കൺഫ്യൂഷനിൽ ആയിരുന്നു, രുദ്ര ഭൈരവൻ പറഞ്ഞതിൽ പാതിയും അവന്‌ മനസ്സിലായില്ല പക്ഷെ കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും ഇമ്പോര്ടന്റ്റ്‌ ആയ കാര്യം മനസ്സിലാക്കി പ്രധാനപ്പെട്ട ചോദ്യം അവൻ ചോദിച്ചു.

” നിന്റെ ശരീരം എന്റെ സ്വന്തമായി തീരും അപ്പൊ സ്വാഭാവികമായും നീ മരിക്കുമല്ലോ ” രുദ്ര ഭൈരവൻ, ഒരുനിമിഷത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം എന്തോ നിസാര കാര്യം പറയുന്ന ലാഖവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“@#$#@(….” ഇന്ദ്രജിത്ത് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറക്കുകയായിരുന്നു, അവൻ രുദ്ര ഭൈരവന്റെ അച്ഛനും അച്ഛന്റെ അച്ഛനും അടക്കം ഉള്ള തലമുറയെ ചീത്തവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ ജീവൻ അയാളുടെ കയ്യിൽ ആണെന്ന സത്യം പോലും ആലോചിക്കാതെയാണ് അവൻ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞത്.

” ഇത് നിന്റെ അവസാനത്തെ അവസരം ആയിരുന്നു. ചെറുക്കാ… ഞാൻ ജയിക്കുകയായിരുന്നേൽ നിന്നെ തിരികെ കൊണ്ട് വിടാൻ ആയിരുന്നു എന്റെ ഉദ്ദേശം, പക്ഷെ  ഇപ്പൊ ഞാൻ ഇനി ജയിച്ചാലും നിന്നെ ഞാൻ നരകത്തിലേക്ക് തന്നെ അയക്കും, അത് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞതാ ” ആദ്യമൊക്കെ രുദ്ര തന്റെ ദേഷ്യം അടക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു, പക്ഷെ ഇന്ദ്രജിത്തിന്റെ നിർത്താതെയുള്ള ചീത്തവിളി നിർത്താതെ ഒരു മണിക്കൂറോളം തുടർന്നപ്പോ അയാളുടെ മുഖം മാറി, കണ്ട്രോൾ വിട്ട് ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ടതോടെ ഇന്ദ്രജിത്ത് സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു. അവൻ ചീത്ത വിളി നിർത്തി, അവൻ പേടി നിറഞ്ഞു കണ്ണുകളോടെ അയാളെ നോക്കി. അവന്റെ തലച്ചോർ ഫുൾ സ്പീഡിൽ ഓടാൻ തുടങ്ങി, ഇതിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ രെക്ഷ പെടും. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഒരു വഴിയും അവന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞില്ല. അവസാനം അയാളുടെ കാലു പിടിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.

” ഹീറോ…, രക്ഷകാ… ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണ്, എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ.. എന്നെ കൊല്ലരുത് പ്ലീസ്…. നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ ചെയ്യുന്നത് നിയമ വിരുദ്ധമാണ്. നിയമം നിങ്ങളെ തേടി വരും. ടെക്നോളജി ഒക്കെ വളരെ ഡെവലപ് ആയി. ചന്ദ്രനിലേക്ക് രെക്ഷ പെട്ടാൽ പോലും അവർ നിങ്ങളെ തേടി വരും. ” ഇന്ദ്രജിത്ത് അവസാന ശ്രമം എന്നോളം പറഞ്ഞു.

” ഞങ്ങൾ demon cultivators straightforward ആണ്, ഞങ്ങൾ നിയമത്തെ കുറിച്ച് ഒന്നും ആലോചിക്കാറില്ല. ഞങ്ങൾ പറയുന്നത് ചെയ്തിരിക്കും. ഞാൻ, രുദ്ര ഭൈരവൻ, ഭൂമിയിൽ ചുറ്റാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് വർഷങ്ങൾ ഏറെ  ആയി. എണ്ണം ഇല്ലാത്ത അത്ര ആളുകളെ ഞാൻ കൊന്നിട്ടുണ്ട്, നീ നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളവരേക്കാൾ കൂടുതൽ ആളുകളെ. എന്നിട്ടും ഞാൻ ഇപ്പോഴും നിന്റ മുന്നിൽ ഒരു കുഴപ്പവും കൂടാതെ നിൽക്കുകയല്ലേ “