ചിറക് മുളച്ച ശലഭങ്ങൾ
Author : രേഷ്മ
പെയ്തിറങ്ങിയിട്ടും റബ്ബർ മരങ്ങളുടെ ചില്ലയിൽ കുടുങ്ങി താഴേയ്ക്കിറങ്ങാനാകാതെ ഇരുട്ടിനോട് തോൽവിയേറ്റു ഭൂമിയെ ചുംബിക്കാനാകാതെ നിന്നു നിലാവ്. ചീവീടുകളുടെ മൂളൽ കൂടി വന്നു, അവരുടെ അംഗസംഖ്യ കൂടിയെന്നു തോന്നുന്നു. പാത്രങ്ങളെല്ലാം മോറിവെച്ച് …. (പാത്രമെന്നു പറയാൻ ഒന്നുമില്ല എണ്ണി തിട്ടപ്പെടുത്താൻ പാകത്തിൽ വറ്റുകൾ ഉള്ള കഞ്ഞിവെള്ളം മാത്രം ഉണ്ടാക്കുന്ന കഞ്ഞിക്കലം) ഇരുട്ടിന്‍റെ മറപറ്റി അമ്മച്ചി കുളിക്കാൻ പോയി. ഞാൻ അടുക്കളപ്പടിയിലിരുന്ന് കൊത്തങ്കൽ കൂട്ടി വെച്ചു ചൊല്ലി,
‘കീരി കീരി കിണ്ണം താ….
കിണ്ണത്തിലിട്ടു കുലുക്കി താ… കല്ലും മുള്ളും പെറുക്കി താ….
കല്ലായ്പ്പാലം കടത്തി താ..
എന്‍റെ മോളെ കെട്ടുമ്പോൾ
പത്തും നൂറും കീരി വരും..”
ഇരുട്ടിന്‍റെ നിശബ്ദതയെ ഭഞ്ജിച്ചുകൊണ്ട് ചുമയ്ക്കുന്ന ശബ്‌ദം എന്‍റെ ചെവിയിലേക്ക് വന്നണഞ്ഞു.
“അമ്മച്ചീ അപ്പച്ചൻ വരുന്നുണ്ട്.”
എന്‍റെ ശബ്ദത്തിൽ ഭയം കലർന്നിരുന്നു. അമ്മച്ചി വേഗം അകത്തോട്ടു കയറി, നനഞ്ഞ മുടി തോർത്തുകൊണ്ടു തലയ്ക്കു മുകളിൽ കെട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നോടമ്മച്ചി അകത്തു കയറി കിടന്നൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിലും അമ്മച്ചി അങ്ങിനെയാ അപ്പച്ചൻ വരുമ്പോൾ എന്നെ അവിടെ ഇരുത്തില്ല. ആഴ്ച്ചയിൽ രണ്ടു വട്ടമൊക്കെയെ അപ്പച്ചൻ വരത്തുള്ളൂ, ടൗണിൽ കൂപ്പിൽ ആണ് പണി. ഇടയ്ക്ക് വരുന്നത് അമ്മച്ചി റബ്ബർ വെട്ടിയുണ്ടാക്കുന്ന പണം കൊണ്ടുപോകാനാണ്. കുടിച്ച് ആടിയാടിയാണ് വരുക, കൈയിൽ ഒരു കുപ്പിയും കാണും, അന്ന് രാത്രി അമ്മച്ചിയെ തല്ലി സന്തോഷിക്കും അയാൾ. ഓടിവരാൻ അടുത്തൊന്നും അയൽക്കാരില്ല, വേദനകൊണ്ട് അമ്മച്ചി ഉച്ചത്തിൽ കരയും, അയാളപ്പോൾ അസഭ്യങ്ങൾ വിളിച്ചു പറയും. അമ്മച്ചിയുടെ ശരീരത്തിലെ തുണിയെല്ലാം അയാൾ വലിച്ചു പറിച്ചിടും, വീടിന് പുറത്തോട്ട് ഓടാതിരിക്കാൻ. ഒരിക്കൽ ഞാൻ ഓടിച്ചെന്നതാ അപ്പച്ചനെ പിടിച്ചുമാറ്റാൻ, അന്നെനിക്ക് അഞ്ചു വയസ്സ് പ്രായമേയുള്ളൂ, ഒരു ദാക്ഷിണ്യവും കൂടാതെ അപ്പച്ചൻ എന്നെ തൂക്കിയെടുത്തോരേറ് ….. എന്‍റെ നെറ്റിയെല്ലാം പൊട്ടി ചോരയൊലിച്ചു. അതിൽപ്പിന്നെ അമ്മച്ചി അപ്പച്ചൻ വരുന്നത് കണ്ടാൽ എന്നോട് അകത്തു പോയിരിക്കാൻ പറയും, എനിക്കും അതേപ്പിന്നെ അപ്പച്ചനെ കണ്ടാലേ മുട്ടു വിറയ്ക്കും….. പേടിച്ചിട്ടു ഞാൻ വാതിലിന്‍റെ പുറകിൽ ഒളിച്ചിരിക്കും.
അപ്പച്ഛൻ വീട്ടിലേക്ക് കയറി എന്നു മനസ്സിലായി… അസഭ്യങ്ങളുടെ പെരുമഴക്കാലം ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ വാതിലിനിടയിലൂടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി. അമ്മച്ചി ആണെങ്കിൽ അപ്പച്ചൻ ചോദിക്കും മുൻപേ പണമെടുത്ത് കൊടുത്തു, അതയാൾക്കിഷ്ടമായില്ല… അമ്മച്ചിയുടെ കൈ തട്ടിത്തെറുപ്പിച്ചു,
“നീയെന്താടി എനിക്ക് പണം വെച്ചു നീട്ടുന്നോ…. എന്നെ വേഗം പറഞ്ഞുവിട്ടിട്ട് നിനക്കേതവനെ വിളിച്ചു കയറ്റാനാടി പുലയാടിച്ചി….. ആ തോമസിന് നിന്‍റെ മേൽ നോട്ടമുണ്ടെന്നെനിക്കറിയാം… അവനെയും കാത്തിരിക്കുവാണോടി നീ കുളിച്ചൊരുങ്ങി”.
അമ്മച്ചിയുടെ നില തെറ്റി തുടങ്ങി,
“ദേ…. കുടിച്ചിട്ടുണ്ടേൽ വയറ്റിൽ കിടക്കണം, അല്ലാതെ ഇവിടെ വന്നു തോന്നിവാസം വിളിച്ചു കൂവരുത്”
അപ്പച്ചനരിശം കയറി, ചാടിയെണീറ്റ് അമ്മച്ചിയുടെ മാക്സിയുടെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചൊരു കീറൽ…. മാക്സി നെടുങ്ങനെ കീറി. അയാൾ അടി തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു, തടുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അമ്മച്ചിക്ക് അയാളോട് പിടിച്ചു നിൽക്കാനാകുന്നില്ല. കുടിച്ചെങ്കിലും തല്ലാൻ നേരം അയാൾക്ക് ശക്തി കൂടും. പുറത്തോട്ടിറങ്ങാനായി വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഓടിയ അമ്മച്ചിയുടെ ബാക്കി വന്ന വസ്ത്രം കൂടെ അയാൾ വലിച്ചു കീറി. അമ്മച്ചി കൈയിൽ കിട്ടിയ പാത്രമെടുത്തു അയാളെ എറിഞ്ഞു. കൃത്യമായി അതയാളുടെ തലയിൽ പതിച്ചു. അയാൾ കലിതുള്ളി അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വെട്ടുകത്തിയുമായി അയാൾ അമ്മച്ചിയെ വെട്ടാനായോടിയടുത്തു, ഞാൻ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കോടി വന്നു. അമ്മച്ചി പ്രാണരക്ഷാർത്ഥം പുറത്തേക്കോടി, നഗ്നമായ ശരീരവുമായി, മരണം മുൻപിലെത്തുമ്പോൾ ഒന്നും ചിന്തിക്കാൻ സമയം ഉണ്ടാകില്ലല്ലോ…..!
അമ്മച്ചി ഓടി, പുറകെ അപ്പച്ചൻ വെട്ടുകത്തിയുമായി…..
ഞാൻ ഓടി മുറ്റത്തിറങ്ങി, ഇരുട്ടിൽ എങ്ങോട്ട് പോകണമെന്നെനിക്കു മനസ്സിലായില്ല. ഞാൻ ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു, ഇരുട്ടിനെ ഞാൻ ഭയന്നില്ല….എനിക്കല്ലേലും അപ്പച്ചനെ മാത്രമേ ഭയമുള്ളൂ.
അമ്മച്ചിയേം കാത്തു ഞാൻ ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു, എന്‍റെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
“അമ്മച്ചീ….. “
രക്തത്തിൽ കുളിച്ച അമ്മച്ചിയുടെ മുഖം ഇന്നുമുണ്ട് ഓർമ്മയിൽ.