?എൻ്റെ ടീച്ചർ അഥവാ എൻ്റെ ചേട്ടത്തിയമ്മ 6 ?[ADM] 1696

“തന്നോട് ശരിക്കും നന്നി ആണ് പറയേണ്ടത്… അത് പറയാനുള്ള അവകാശം എനിക്കല്ല… വേറെ ഒരാൾക്കാണ്… അയാൾ സമയം ആവുമ്പോൾ വന്ന് പറഞ്ഞോളും…

പിന്നെ…. എന്നെ കൊല്ലാൻ ആളെ വിട്ടത് ഇയാൾ ഒറ്റക്കായിരുന്നോ അതോ ഇവരെല്ലാവരും കൂടി ആയിരുന്നോ….?

എന്റെ മുഖമടച്ചുള്ള ചോദ്യം കേട്ടതും…. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ വന്ന ഞെട്ടലിനെക്കാളും വലിയ ഞെട്ടൽ എല്ലാവരും ഞെട്ടി…

അമ്മ ഈശ്വരനെ വിളിച്ചുകൊണ്ടു നെഞ്ചത് കൈ വെച്ചു…

അത്രയും നേരം തല കുനിച്ചിരുന്നു കരഞ്ഞിരുന്ന ആര്യ തലയുയർത്തി അച്ഛനെ നോക്കി…. എന്നിട്ട് വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി…

ശ്രീയും അമ്മുവും ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് എന്നെയും അയാളെയും മാറി മാറി നോക്കി….

ഏട്ടന്റെ മുഖത്തു പ്രത്യേകിച്ച് ബാവമാറ്റം ഒന്നും ഇല്ല… പക്ഷെ എന്നെ വെറുപ്പ് ഉള്ള പോലെ ആണ് ആ നോട്ടം…

സൂര്യേച്ചിയെ എനിക്ക് നേരിട്ട് നോക്കാൻ മനസാക്ഷി സമ്മതിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഞാൻ ഒളിക്കണ്ണിട്ട് നോക്കി…… ആ മുഖത്തു പണ്ട് ഞാൻ കണ്ടിരുന്ന അതെ സൈക്കോ ഭാവം… പക്ഷെ അത് ഈ പ്രാവശ്യം എനിക്ക് നേരെ ആയിരുന്നില്ല… അയാളുടെ….. നേരെ… അവളുടെ അച്ഛന്റെ നേരെ… കത്തുന്ന കണ്ണുകൾ ജെലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ശിവകുമാറിനെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന സൂര്യയെ കണ്ടാൽ ശരിക്കും ഒരു സൈക്കോ വേർഷൻ ഓഫ് ഭദ്രകാളി …അങ്ങനെയേ എനിക്ക് തോന്നിയുള്ളു.. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മുഖം പിൻവലിച്ചു….

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നിൽക്കുന്ന എല്ലാവരെയും സാക്ഷിയാക്കി  ഞാൻ അവരുടെയൊക്കെ പെട്ടിയിൽ അവസാനത്തെ ആണിയും അടിച്ചു… “അല്ലേലും ഞാൻ മരിച്ചാൽ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ എന്താ ല്ലേ… ഞാനാരാ…. ആരുമല്ല…. ആരുമില്ലാത്തവൻ…”അവരെ എരി കേറ്റാനാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അപ്പോയെക്കും എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞിരുന്നു…