?എൻ്റെ ടീച്ചർ അഥവാ എൻ്റെ ചേട്ടത്തിയമ്മ 6 ?[ADM] 1696

“അപ്പുവേട്ടനോ…. ഏത് അപ്പുവേട്ടൻ…. ഞാൻ ആരുടേം അപ്പുവേട്ടനൊന്നും അല്ല… പിടി വിട്ടേ… എനിക്ക് പോണം…

“പ്ലീസ് അപ്പുവേട്ട….. ഞാനൊന്നും ചെയ്തില്ലലോ….. അവരല്ലേ അങ്ങനെയൊക്കെ….. പ്ലീസ് പോവല്ലേ….”

അവളൊന്നിലും ഇല്ല എന്നറിയാമെങ്കിലും എന്റെ ഉള്ളിലെ ഈഗോ അവർക്കു മുൻപിൽ തായാൻ അനുവദിച്ചില്ല….

ഞാൻ മറുതൊന്നും പറയാതെ എന്നെ കൂട്ടി മുറുകെ പിടിച്ച വിരലുകൾ വിടുവിച്ചു മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും….

അമ്മയും വന്നെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു…. അതായിരുന്നു എനിക്ക് വേണ്ടത്….

അഭീ….. മോനെ…അറിയാതെ പറ്റിപ്പോയതാടാ… അറിയാതെ അല്ലേടാ നിന്റെ അമ്മയല്ലേ … ഷമിച്ചൂടെ ഞങ്ങളോട്….

എന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം വെച്ചു കരയുന്ന അമ്മയുടെ കണ്ണീർ എന്റെ ഷർട്ടിനെ നനച്ചെങ്കിലും എന്റെ മനസിനെ നനയിച്ചില്ല…

“എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… നിങ്ങളൊക്കെ എന്തിനാ എന്റെ പിന്നാലെ……..വീണ്ടും വീണ്ടും വരുന്നേ…”

എനിക്കാരോടും ഒന്നും പറയാനില്ല… ഇപ്പൊ അഭിക്ക് ആരും ഇല്ല.. അഭി അനാഥനാ…. പിന്നെ പണ്ട് അച്ഛന് ഉണ്ടായിരുന്ന പോലെ ആത്മഹത്യാ പ്രവണത എനിക്കും ഉണ്ടെന്നുള്ള പേടി വേണ്ട… അച്ഛൻ ചെയ്ത പോലെ ആത്മഹത്യാ ഞാൻ ചെയ്യില്ല…. ജീവിച്ചു കാണിക്കും നിങ്ങളുടെയൊക്കെ മുൻപിൽ….

അമ്മയുടെ പിടിയും വീടിവിച്ചു പോകാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും…. അവിടെ ഒരാളോട് രണ്ടു വർത്താനം പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു…

ആര്യയുടെയും സൂര്യേച്ചിയുടെയും അച്ഛനോട്… എന്നെ കൊല്ലാൻ ആളെ അയച്ച പന്നൻ …..

ഞാൻ നേരെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…