💘 സ്വർഗ്ഗം 💘 3[ꫝ𝚓𝚎𝚎𝚜𝚑] 35

“ …സുന്ദരിയേ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനീ ഓ..ഓ..ഓ..
നീലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ
മമതോഴിയായി വാ പ്രിയമയീ ഓ..ഓ..ഓ..
അന്നൊരിക്കലെന്നോ കണ്ട നാളിലെന്റെ
ഹൃദയമന്ത്രം കാത്തുവെച്ചൂ ഞാൻ ഓ..ഓ..ഓ.

അന്നെന്റെ കരളിൽ ഒരു കൂടൊരുക്കീല്ലേ
നിന്‍ നീലമിഴിക്കോണുകളിൽ കവിത കണ്ടില്ലേ
ഇന്നും നിന്നോർമ്മയിലെൻ നോവുണരുമ്പോൾ
പാഞ്ഞങ്ങു പോകരുതേവാർമഴവില്ലേ
മല്ലികപ്പൂമണക്കും മാർകഴിക്കാറ്റേ
നീ വരുമ്പോൾ എന്റെയുള്ളിൽ തേൻ കുയില്പാട്ട്
വെള്ളിക്കൊലുസിട്ട കാലൊച്ച കേൾക്കാൻ
കാത്തിരിക്കും എന്റെ ഹൃദയം
നിനക്കു മാത്രം നിനക്കു മാത്രമായ്

സുന്ദരിയേ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനീ ഓ..ഓ..ഓ..
നീലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ
മമതോഴിയായി വാ പ്രിയമയീ ഓ..ഓ..ഓ..
അന്നൊരിക്കലെന്നോ കണ്ട നാളിലെന്റെ
ഹൃദയമന്ത്രം കാത്തുവെച്ചൂ ഞാൻ ഓ..ഓ..ഓ.

ഇനിയെന്നേ കാണുമെന്റെ പുതുവസന്തമേ
നിറതിങ്കൾ ചിരിയാലെൻ അരികില്ലേ വരില്ലേ
പുലർകാലം വിരിയുമ്പോൾ ഇന്നും നിൻ മുഖം
അറിയാതെൻ ഓർമ്മയിലോ മധുരനൊമ്പരം
പച്ചനിര താഴ്വാരം പുൽകും വാനമേ
ചിങ്ങോളം കഥ ചൊല്ലും കായൽക്കരയേ
മിന്നും കരിവള ചാർത്തി പോകുമെൻ
അനുരാഗിയോ കണ്ടോ
എന്നുയിരേ എവിടെ നീ സഖീ

സുന്ദരിയേ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനീ ഓ..ഓ..ഓ..
നീലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ
മമതോഴിയായി വാ പ്രിയമയീ ഓ..ഓ..ഓ..
അന്നൊരിക്കലെന്നോ കണ്ട നാളിലെന്റെ
ഹൃദയമന്ത്രം കാത്തുവെച്ചൂ ഞാൻ ഓ..ഓ..ഓ… ”

മുടിയനായിട്ട്, പാട്ടും ഓഫ് ചെയ്ത് തേരാ പാരാ നടന്നൂ… എന്ത് ചെയ്താലും അവളുടെ ഓർമ്മകൾ മാത്രം മണ്ടമറിയാൻ…!

ഒന്ന് വിളിച്ചാലോ…? അല്ലേൽ വേണ്ടാ, ബുദ്ധിമുട്ട് ആയേക്കാം… അവള് പറഞ്ഞത് അച്ചിട്ടായി., അവളില്ലാത്ത ഈ ഒറ്റപ്പെടൽ, എനിക്ക് മടുപ്പേകുന്നു…!

എന്റെ സിവനെ…

അവളേം ദിവ്യസ്വപ്നം കണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ്, ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നേ…

“പൊന്നൂസേ എന്തെടുക്കുവാ…?”

“ഞാനിങ്ങനെ ടീവിയും കണ്ടിരിക്കുവാ…!”

“ആണോ., എന്നെ miss ചെയ്യുന്നുണ്ടോ…?”

“ഇല്ലല്ലോ, എന്താടി…?”

“ശെരി വച്ചോ., കുരങ്ങൻ…!”

“ഹലോ… ഹലോ…”

അവൾ കട്ടാക്കിയിരുന്നു., ഇങ്ങനൊരു സൈക്കോ…! ചില നേരത്ത് ഇതിന്റെ സ്വഭാവം എനിക്കേ പിടിക്കുന്നില്ല. പിന്നെ മൂടുറക്കാതെ ഓടുവായിരുന്നു ഞാൻ. Already പാതി ചത്തതാണ്. ഇപ്പൊ മുഴവനായി…!

എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്, അതിന്റെ സ്വഭാവം അറിയാം, എങ്കിലും ഞാൻ ചുമ്മാ ഇരിക്കോ…? അതുമില്ല..

മണ്ടമറിയാൻ പത്ത് മിനിറ്റ് നടന്നാണ് ഒരു ഓട്ടോ കിട്ടണേ… നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിന് മുന്നിൽ തന്നെ കൊണ്ടാക്കിയും തന്നു. പോയി കണ്ടാലോ…? വേണോ..? അവളെന്ത്‌ വിചാരിക്കും…?

അഹ്, എന്തോ വിചാരിക്കട്ടെ, i dont care.,

ഒരു നീണ്ട ക്യൂ തന്നായിരുന്നു. പാവം, ഒരുപാട് കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്…!

ക്യൂ തെറ്റിക്കുന്നത് ശെരിയല്ല, അവസാനം ഞാനും ചെന്ന് നിന്നു. സ്വന്തം ഭാര്യയെ ക്യൂ നിന്ന് കണ്ടേണ്ട അവസ്ഥ വരെയായി…!

“അഹ്… ഹലോ…”

“പൊന്നുവേ ഇറങ്ങിയോ…?”

“അയ് ഞാനിവിടെ നിപ്പുണ്ടല്ലോ…!”

“എവിടെ…?”

“ദാണ്ട് ഇവിടെ…!”

കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു. അപ്പൊ തന്നെ ചിരിയോടെ എന്റടുത്തേക്ക് അവൾ വന്നു.

“miss ചെയ്തില്ലാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…?”

“അത്… അതിപ്പോ… അഹ്, എനിക്ക് വിശന്നൂ അതുകൊണ്ട് വന്നൂ…!”

“ആണോ…?”

പരിസരം പോലും മറന്നവള് കൊഞ്ചാൻ വരുവാ…!

“ദേ ഇത് വീടല്ലേ…, കൊഞ്ചാതേ പോടീ…”

“വീടെത്തിട്ട് കൊഞ്ചാലോ…?”

അതിലൊരു ഭീഷണി ഇല്ലേ…? ഏയ്‌., എന്റെ കീത്തു പാവാ…!

“വാ പൊന്നാ, വിശക്കുന്നില്ലേ…”

എന്റെ കൈയും പിടിച്ച് വലിച്ചവൾ, താഴെ കാന്റീനിലേക്ക് നടന്നൂ.

“കീത്തുവേ…”

“അഹ്…”

“ഒരു സത്യം പറയട്ടെ…?”

“പറഞ്ഞോ…!”

“ഞാൻ ശെരിക്കും miss ചെയ്തായിരുന്നു…!”

“എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ പൊന്നേ നിന്നെ…”

“ഇനിയിപ്പോ രാത്രി വരെ ഞാനിവിടെ തന്നെ നിന്നോളം., എനിക്കെന്തോ നീ ഇല്ലാതേ ഒരു സ്വസ്ഥത കിട്ടാണില്ലടി…!”

ഉഫ്., ഇതെല്ലാം എന്റെ വായീന്ന് തന്നാണല്ലോ വീഴണേന്നാ…! റൊമാന്റിക് കിങ് ടാ 🔥

ആദ്യം എന്റെ പൊന്ന് മോനീ ഊണ് കഴിക്ക്…

“വറുത്ത മീനൂടെ…”

“പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെടാ ചെക്കാ…”

വറുത്ത മീൻ., അതൊരു വികാരമായിരുന്നു. എന്നും പാവം, എനിക്കായി ഒരു നേരമാവുമ്പോ ചന്തയിലേക്ക് ഓടും… നല്ല ഒന്നാന്തരം ചൂര മീനും വാങ്ങി വരും. അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടാ എന്നെ… എനിക്കങ്ങനെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒന്നും തന്നില്ല… പിന്നെ ചെറുതായി പൊട്ടി മുളക്കുന്നതെല്ലാം അടിക്കടി വന്ന് ചികഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി, നടത്തി തരുമായിരുന്നു…!

“സ്വപ്നം കാണാണ്ട് കഴിക്കെടാ…”

പക്ഷെ എന്തൊക്കെയായാലും ചില നേരത്ത് ഓന്തിന്റെ സ്വഭാവം തന്നെയാ…!

വയർ നിറച്ച് കഴിച്ചു, പോരാത്തതിന് അവളുടെ മീനിലും കൈയിട്ടു. 😄 വികാരം… വികാരം…!

“പൊന്നാ പോവുന്നില്ലെടാ…?”

“പോണോ ഞാൻ…?”

“ഇവിടെ തന്നെ എത്ര നേരാന്ന് വച്ചാ…?”

“സാരല്ല, നിന്റെ ജോലി നടക്കട്ടെ… ഞാനീ ആലിന്റെ മൂട്ടിൽ തന്നുണ്ടാകും… എത്തി നോക്കിയാൽ നിന്നെ കാണാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ തന്നെ…!”

കാന്റീനീന്ന് ഇറങ്ങി ആലിൻ ചുവട്ടിലായി ഞാനിരുന്നു…! എന്നോടൊപ്പം അൽപനേരം ഇരുന്നവൾ, പുഞ്ചിരിയാൽ ഫാർമസിയിലേക്ക് നടന്നു.

പിന്നീട് വൈകുന്നേരം ചായ കുടിയും കഴിഞ്ഞ്… വീണ്ടും അതേ ഇടത്ത്… ഇരുട്ടാവുന്നതും നോക്കി അങ്ങനേ….

“വാ പൊന്നുവേ… ഇവിടെ കേറി എന്തേലും കഴിക്കാം…!”

ഏഴരയോടെ അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി., താഴെ റോഡിലുള്ള ഹോട്ടലിലേക്ക് ആണ് പിന്നീട് കേറിയത്. പിന്നെ അവിടുന്നായി രാത്രിയിലെ ഭക്ഷണം. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ്, എന്തോ ഭാഗ്യം പോലെ ഓട്ടോയും കിട്ടി. ഏട്ടരയോടെ വീട്ടിലും എത്തിചേർന്നു.

ഇനി ഒന്ന് നടു നിവർക്കാം…!

“പൊന്നു…”

“ഓ…”

“നാളെയും ഇന്ന് വന്ന കൂട്ട് അവിടെ ഇരുന്ന് സമയം കളയണ്ടാട്ടോ, അതെനിക്ക് ഇഷ്ട്ടല്ല…! നീ ഒന്നുകിൽ ഇവിടിരിക്കണം, അല്ലേൽ ഞാൻ പറഞ്ഞപോലെ കറങ്ങാൻ പോവേ, അങ്ങനെ എന്തേലും ചെയ്തോ…!”

“അതെന്താ ഞാൻ അവിടെ തന്നിരുന്നാൽ…?”

“വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ., എനിക്കത് സഹിക്കില്ല…!”

“എടി പെണ്ണെ…”

“വേണ്ടാ വാവേ… എനിക്ക് നല്ല വിഷമം ആണ്, നീ അങ്ങനെ അനാഥനെ പോലിരിക്കണത് കാണുമ്പോ…!”

അവളുടെ സങ്കടം നിറഞ്ഞ പരിഭവം പറച്ചിലും കണ്ണ് നിറച്ചുള്ള നോട്ടവും ഒക്കെ തെളിയിക്കുന്നത് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തെ തന്നാണ്., ഒരുവേള ചേർത്ത് പിടിച്ച് പോയി ഞാനവളെ…! വല്ലാതെ മുറുകെ… മുറുകെ…

10 pm…

എപ്പഴത്തെയും പോലല്ല, ഈ രാത്രി നന്നായി തന്നെ ഭയന്നാണ് അവളോടൊപ്പം കിടക്കുന്നത്.

“രാമ… രാമ… രാമ… രാമ…”

“എന്താ പൊന്നൂ…?”

“ഏയ്‌ ഒന്നൂല്ലടി…!”

“ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ്‌ ആഘോഷിച്ചാലോ…?”

“എന്റെ ഭഗവതി…”

ആ അലർച്ച പോലും അവൾ അധരങ്ങളാൽ പൂട്ടിയിരുന്നു.

ഞെരുപ്പെടാ…!🔥