ചെറുതായി മയക്കം പിടിച്ച് വന്ന ഞാൻ ഉണരുന്നത് അടുത്തിരുന്ന ഫോണിൽ സില്ലിനൊരു കാതൽ സിനിമയിലെ മുൻപേ വാ പാട്ട് കേക്കുമ്പോഴാണ്. അവന് വേണ്ടി മാത്രം ഇട്ടതാണാ റിങ് ട്യൂൺ പോലും…!
“അഭി…”
“എവിടെയാ…?”
“ഞാനൊന്ന് മയങ്ങി പോയടാ…!”
“മ്മ്., എന്തേ ഇത്ര നേരത്തേ…?”
“ഒന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയിരുന്നു, അമ്മയുടെ ജന്മദിനമായിരുന്നു. പോയിട്ട് വന്നൊന്ന് കിടന്നതാ. മയങ്ങിപ്പോയി…!”
“എണീച്ചോ…?”
“ആഹ്ടാ…!”
“എന്നാ ഞാൻ video call വരട്ടേ…?”
“അയ്യോ ഇപ്പഴോ…?”
“ഓ, അതിനെന്താ…?”
“ഇപ്പൊ വേണ്ടഭി. അമ്മയും അച്ഛനുമൊന്നും ഉറങ്ങീട്ട് കൂടിയില്ല. ഒരു പത്ത് മണി കഴിയട്ടെടാ…!”
“നീ എന്താ പെണ്ണേ ഇങ്ങനെ…? കാണിച്ച് തരാൻ പറഞ്ഞോണ്ട് അല്ലേ, നീ ഇങ്ങനോരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞ് മാറാണേ…?”
“എന്താ അഭി ഇത്…? നീ വെറുതെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കൂട്ടല്ലേ…!”
“ഓഹ് അപ്പൊ ഞാൻ ചിന്തിച്ചിതാ തെറ്റ് അല്ലേ…?”
“അഭി…”
“ശെരി ഞാൻ വാക്കുവാ, നിനക്ക് സൗകര്യം ഉള്ളപ്പോ വിളിക്ക്…!”
പിന്നെ പറയാനുള്ളത് ഒന്നും കേക്കാതെ, അവൻ ഫോണും കട്ട് ചെയ്തിരുന്നു. ന്റെ ഭഗവതി എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കണേ…?
തിരിച്ച് രണ്ട് മൂന്ന് വട്ടം വിളിച്ചാണ് ഒരു വിധത്തിൽ അവൻ കാൾ എടുക്കുന്നത്…!
“അഭി ഫോൺ വക്കല്ലേ, ഞാനിപ്പോ വിളിക്കാം. ഈ വാതിലൊന്ന് അടച്ചോട്ടെ…”
“മ്മ്…!”
ഫോൺ കട്ടാക്കാതെ തന്നെ കട്ടിലിലേക്ക് വച്ച് ഞാൻ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി, അച്ഛൻ വാർത്ത കാണുവാണ് അമ്മ അടുക്കളയിൽ ആവാം…!
“അമ്മാ…”
“എന്താടി…?”
“എനിക്ക് രാത്രിയിലേക്ക് ഒന്നും വേണ്ടേ…!”
“അതെന്താ…?”
“നല്ല തലവേദന അമ്മാ, ഒന്നുറങ്ങിയാ മതി.”
“നിനക്കെന്നും ഈ സൂക്കേട് ഉള്ളതാ. പിന്നെ ഞാനിതൊക്കെ ആർക്ക് വേണ്ടിട്ടാ വേവിച്ച് വക്കണേ…?”
“എന്റെ പൊന്നമ്മേ, വയ്യാത്തോണ്ടാ ഷെമിക്ക്…!”
“ഹോസ്പിറ്റലിൽ പണോ മോളെ…?”
“വേണ്ടച്ഛാ., ഞാൻ ഒരു ഡോളോ കഴിച്ചായിരുന്നു, ഇനിയൊന്ന് കിടന്നാ മാത്രം മതി…!”
പതിവായി നുണ പറയുന്നുണ്ട് ഞാനവരോട്, എല്ലാം അവന് വേണ്ടീട്ടായിരുന്നു. അവന്റെ ഇഷ്ട്ടങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി, അവന്റെ പിണങ്ങാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി…! അത്രേം സ്നേഹിച്ചതല്ലേ ഞാനവനെ. എല്ലാ ആഗ്രഹവും സാധിച്ചും കൊടുത്തത് അല്ലേ ഞാനവന്… എന്നിട്ടും… എന്നിട്ടും… എന്തേ…
“ഹലോ…”
“ഇനി ചെയ്യട്ടെ…?”
“മ്മ്…!”
കാൾ കട്ടായി., നിമിഷങ്ങൾക്കകം തന്നെ വന്നിരുന്നു, വാട്സാപ്പിൽ നിന്നും video call…! ഹെഡ്സെറ്റ് കണക്ട് ചെയ്തതൊക്കെയും കൈ മെയ് അറിയാതെ.
“ആഹാ സുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ…? പുതിയ പട്ടുടുപ്പും പാവാടയും ഒക്കെ നന്നായിട്ടുണ്ട്, എന്റെ പൊന്നിന് കണ്ണ് കിട്ടണ്ടിരുന്നാ മതി…!”
“പോടാ കളിയാക്കാണ്ട്…!”
“കളിയാക്കീതൊന്നും അല്ലെന്റെ പെണ്ണേ, ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞതാ…!”
“മ്മ്…!”
“പിന്നെ ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചാ മതിയോ…?”
“പോരെ…?”
“പോരെന്നോ…? മര്യാദക്ക് കാണിച്ച് തന്നോട്ടോ, ഇല്ലേൽ കാണാം…!”
“എന്ത് കാണാന്ന്…?”
“ഞാൻ ബാംഗ്ലൂരിൽ പോയി, അവിടുള്ള ഏതേലും പെണ്ണിനേം കെട്ടി, അവിടെ തന്നെ സെറ്റിലുമായി സുഖായിട്ട് ജീവിക്കും…!”
തമാശപ്പോൽ ചിരിച്ച് അവനത് പറയുമ്പോ, ഒരുനിമിഷം എന്നുള്ളവും ഭയന്നിരുന്നു.
“പോടാ കൊരങ്ങാ., അങ്ങനെ എന്നെ വിട്ടിട്ട് പോവോ നീ…?”
“ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞത് അല്ലേടി…? ഞാനെന്റെ പാറൂനെ മറന്നൊന്നും ചെയ്യില്ല., അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടേൽ ഈ അഭി മരിക്കണം…!”
“പോടാ, രാത്രി വേണ്ടാത്തത് ഓരോന്ന് പറയാതേ…!”
“പാറൂ…”
“മ്മ്…”
“കാണിക്ക് പൊന്നേ…”
“വേണോ ടാ…?”
“മ്മ് വേണം…!”
“പ്രശ്നോന്നുമാവൂല്ലല്ലോ ടാ…? പേടിയായോണ്ടാ…!”
“ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല., നീ പേടിക്കേം വേണ്ടാ. കാണിക്ക്…!”
എത്ര ഭംഗിയായാണ്, അവനവന്റെ കാര്യം നടത്തി എടുത്തത്…! പാറു എന്ന പൊട്ടിപ്പെണ്ണിന്റെ നല്ല നാളുകൾ അവിടെ തീരുവായിരുന്നു, എന്നെന്നേക്കുമായി…!
ഫോൺ ചുമരിനോട് ചേർത്ത് ചാരി വച്ചു. പട്ടുടുപ്പിന്റെ ഹുക്കുകൾ ഓരോന്നായി എടുത്തു., ശരീരത്തിൽ നിന്നുമാ മറ മുഴുവനായും വേർപ്പെട്ടിരുന്നു.
“പാറു കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലെടി…, കുറച്ച് ഇങ്ങോട്ട് നീങ്ങി നിക്ക്…!”
കാതിലൂടെ അവന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി. അല്പം കൂടെ നീങ്ങുമ്പോ, അവന്റെ ചിരി ഞാൻ ഫോണിലൂടെ കണ്ടിരുന്നു., അതോടൊപ്പം അവന്റെ കൈ നീങ്ങി താഴേക്ക് പോയി തൊടുന്നതും.
“ഷിമ്മിയൂര്…!”
യജമാനനെ അനുസരിക്കുന്ന വെറുമൊരു നായ മാത്രമായി മാറി ഞാനാ നിമിഷങ്ങളിൽ…!
തല വഴി ഷിമ്മിയും ഊരി എറിഞ്ഞു., പറയാതെ തന്നെ ബ്രായും…!
“ഉഫ് ന്റെ പെണ്ണേ…”
അവന്റെ കൈകൾ കീഴ് ഭാഗത്തിരുന്ന് ചലിക്കാനും തുടങ്ങി. ഒരുനിമിഷം എന്നിലെ പെണ്ണിന് ബോധം വീണ പോലായിരുന്നു., കൈകൾ മാറിൽ കൂട്ടി കെട്ടി ഞാൻ നിന്നു.
“മാറ്റേടി…”
അതൊരു അപേക്ഷ തന്നായിരുന്നു. വിറയലോടെയാണ് ഞാൻ കൈകൾ മാറ്റിയത്.
“താഴെ കാണിക്ക്…!”
സംസാരശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ടവളെ പോലെ ഞാനില്ലാന്ന് തലയാട്ടി.
“കാണിക്കേടി…”
ഇത്തവണ തലയാട്ടാൻ കൂടി കഴിയാതെ എന്റെ കൈകൾ പാവാടയിലേക്ക് എത്തിയിരുന്നു. ഹുക്ക് വിടുവിച്ച്, ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നതും നിലത്തേക്ക്…!
“അയ്യേ അടിയിലൊന്നും ഇല്ലേടി…? എങ്കിലും കൊഴപ്പോല്ലാ, നീറ്റ് and ക്ലീൻ…!”
ആ അവസ്ഥയിലും അവന്റെ വായിൽ നിന്നും വീണത് കേട്ട് ഞാനാകെ ചൂളി പോയിരുന്നു.
“പാറു…”
“എടി…”
“മ്മ്…”
“വല്ലതുമൊക്കെ ചെയ്യടി…”
“വേണ്ടഭി., ഇത്രേം ഞാൻ കാണിച്ചില്ലേ…? ഇനിയും വേണോ ടാ…?”
“പിന്നെ വേണ്ടടി. താല്പര്യം ഇല്ലേൽ വിട്ടേക്ക്…!”
“മതിയോ ടാ…? ഞാൻ ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടോട്ടെ…?”
“ഇപ്പോഴല്ലേ ടി തുടങ്ങിയേ…? കുറച്ച് നേരോടെ…!”
“ശ്ശോ…”
“പത്തേ പത്ത് മിനിറ്റൂടെ, അത് കഴിഞ്ഞ് പൊക്കോ…! ഏഹ്…”
“മ്മ്…”
…. …. …. …. …. …. …. …. ?
നേരം പുലർന്നു, ജീവച്ഛവം ആവുമെന്നത് അറിയാതെ ഞാനുമെഴുന്നേറ്റു…!
പതിവിനും വിപരീതമായി ആവാം, ഫോണിലേക്ക് തുടരെ തുടരെ കോളുകൾ വരുന്നതും മെസ്സേജ് നോട്ടിഫിക്കേഷനും ഒക്കെ കൂടി ആരോചകമായി തോന്നിയാണ്, ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ധൃതി പിടിച്ചിറങ്ങുന്നത്.
8 miss call രേഷ്മ…!
പിന്നീട് വന്ന വാട്സാപ്പ് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ എല്ലാം കോളേജ് ഗ്രൂപ്പിലേത്…!
പതിവില്ലാതെയാണ് ഓരോന്ന് നടക്കുന്നത്. ആദ്യം രേഷ്മയെ തിരിച്ച് വിളിച്ചു., ഫുൾ റിങ് കേട്ടെങ്കിൽ കൂടി അവളെടുത്തിരുന്നില്ല. പിന്നെ വാട്സാപ്പ് എടുത്തു. പത്ത് രണ്ടായിരം മെസ്സേജുകൾ കണ്ടപ്പോ ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയിരുന്നു.
“എന്റെ പൊന്നോ കിടു…!”
“ചരക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരാ, മലഞ്ചരക്ക്…!”
“എന്ത് സ്ട്രച്ചറാ മൈ…”
“പഠിക്കുന്ന സമയത്തെ കുറേ ഉറക്കം കളഞ്ഞ മുതലാണേ, ഈയൊരു clip മതി ചാവും വരെ…!”
“എന്ത് വെളുപ്പാടാ ചരക്കിന്…? ഓരോന്നൊക്കെ ചൊമ ചൊമ ഇരിക്കാണ്…!”
അവസാനത്തെ കുറച്ച് മെസ്സേജുകൾ വായിച്ചപ്പോ തന്നെ എന്തോ ഒരുൾ ഭയം പോൽ തോന്നി. വീണ്ടും ഓരോ മെസ്സേജുകളായി കാണുമ്പോഴാണ്, എന്നെ പോലും ഞെട്ടിച്ചവൾ തിരിച്ച് വിളിക്കണേ…!
“എന്തിന്റെ കഴപ്പ് ആയിരുന്നെടി നിനക്ക്…?”
എടുത്ത പാടെ അവൾ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുവാണ് ചെയ്തത്. കാര്യം മനസ്സിലായില്ലേൽ പോലും, അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അത്രത്തോളം എന്നെ മുറിപ്പെടുത്തീയിരുന്നു.
“രേഷു…”
“വിളിക്കണ്ട നീ എന്നെ…! എനിക്കിപ്പോ സമാധാനം ഇല്ല, അറിയുന്നോരും അറിയാത്തോരുമൊക്കെ എന്റെ നമ്പറും തപ്പി പിടിച്ച് വിളിച്ച് ശല്യം ചെയ്യുവാ., എല്ലാവർക്കും വേണ്ടത് നിന്റെ നമ്പർ…!”
“എന്തൊക്കെയാടി നീ പറേണെ…? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവണില്ല, എന്തിനാ അവർക്കൊക്കെ എന്റെ നമ്പർ…?”
“ഇന്നലെ ഒരുത്തനുമായിട്ട് രാത്രി എന്തായിരുന്നു…?”
എടുത്തടിച്ചത് പോലുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഞെട്ടിപ്പോയിരുന്നു ഞാൻ…!
“നീ പറയില്ല., പുറത്ത് പറയാൻ പറ്റുന്ന കാര്യങ്ങൾ അല്ലല്ലോ രാത്രിക്ക് രാത്രി നടന്നത്. എടി… എടി… കോളേജ് മൊത്തം അറിഞ്ഞു, കണ്ടു നിന്റെ മറ്റേടത്തെ വീഡിയോ…!
ആ ചതിയനും അവന്റെ കൂട്ടുകാരനും കൂടെ എല്ലാം ഭംഗിയായി ചെയ്തു വച്ചു. എന്നിട്ട് വെളുക്കും മുന്നേ തന്നെ നാടും വിട്ടു. ഇപ്പൊ ബാംഗ്ലൂരിലാണെന്ന അറിഞ്ഞേ, ഇനി അവിടുത്തെ ഏതേലും പെണ്ണായിരിക്കും…!
എങ്ങനൊക്കെയോ ഗ്രൂപ്പീന്ന് കളഞ്ഞു. പക്ഷെ… പക്ഷെ… കൊറേണ്ണം ഉണ്ടല്ലോ, മൂപ്പിച്ചോണ്ട് നടക്കുന്നോന്മാര്., അവരുടെ ഫോണീന്നെങ്ങനെ കളയാനാ ഞാൻ…?
നിനക്ക്… നിനക്ക്… ന്താടി പറ്റിയേ പാറുവേ… ന്റെ ഭഗവതി ആ കാലന് വേണ്ടിട്ട് ഞാനെത്രയോ വട്ടം നിന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളതാ. പുഴുത്തേ ചാവുള്ളൂ അവൻ…!”
പറഞ്ഞ് നിർത്തിയവൾ ഒരുവേള തേങ്ങി പോയിരുന്നു. പിന്നീട് എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങീതുമാണ് എന്നാൽ…?
നിലത്തേക്ക് വീണുടഞ്ഞ ഫോണിനൊപ്പം ഉടഞ്ഞു പോയ മറ്റൊന്നൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ ഹൃദയം…! ഒന്നലറി കരയാൻ കൂടി പറ്റാതെ മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ, ചാവാതെ ചത്തൊരവസ്ഥയിൽ ഒരേ നിൽപ്പായിരുന്നു ഞാൻ. അഭി… അവൻ…
ശ്രദ്ധയൊന്ന് മാറുമ്പോ ഭിത്തിമ്മേൽ എന്റെ സീതുപ്പെണ്ണിന്റെ ചിരിച്ച മുഖമായിരുന്നു കണ്ടത്., അവളുടെ ഒപ്പം തന്നെ അവളെ ചേർന്ന് ഞാനും…!
“അവനാൽ ഇനിയും നീ വേദനിക്കും കുഞ്ഞേ… അവൻ നിന്നെ അടിമയാക്കും. ഇന്നീ ദിവസം പുലരും മുന്നേ ആയിരിക്കാം നീ സന്തോഷിച്ചിരിക്കുവാ., ഇനി സന്തോഷിക്കാൻ കൂടി പറ്റുമോന്നറിയില്ല…!”
മുത്തശ്ശിയുടെ വാക്കുകളും, എന്റെ സീതുപ്പെണ്ണും പിന്നെ… പിന്നെ… ജീവനക്കാളേറെ സ്നേഹിച്ചവനും…!
“അഭി… അവൻ…”
നിലത്തേക്കിരുന്ന് പോയി ഞാൻ, സമനില തെറ്റിയവളെ പോലെ പൊട്ടി കരഞ്ഞു…! എന്റെ മാനം, അതിനി കാണാത്ത ആരുണ്ടാവും….
അശ്ലീല ചുവയുള്ള ചാറ്റുകൾ, അതെന്റെ വീഡിയോ കണ്ടല്ലേ അവർ പറഞ്ഞതും… ഇനിയാ വീഡിയോ കണ്ടവർ എത്ര നാൾ…
“സീതുപ്പെണ്ണേ ഞാനും വരട്ടേടി നിന്റടുത്ത്…?”
ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്കാൻ ആരും വന്നിരുന്നില്ല, ഇളം തെന്നൽ പോൽ വന്നെന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് അല്ലാതെ…!