❤️ദേവൻ❤️part 24 [Ijasahammad] 116

 

“.. പ്രണവ്..

നീ കരുതിയ പോലെ ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോണില്ല…

എന്റെ ദേഹത്തൊന്ന് തൊടുമെന്ന് പോലും നീ വ്യാമോഹിക്കണ്ട…!!”

ഉള്ളിലുറഞ്ഞു പൊന്തിയ വെറുപ്പ് ഭയത്തെ പൂർണമായി ഇല്ലാതെയാക്കിയിരുന്നു…

 

മുഖം അടുപ്പിച്ചു വന്ന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഞാൻ ആഞ്ഞു തുപ്പി…

 

മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന്ന അവനേ പല്ലുകൾ അമർത്തി കടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ നോക്കി..

 

” പ്രണവല്ലാ…..

എനിക്ക്..

എനിക്ക് ഇന്നത്തേക്ക് ദേവനായാൽ മതി..!!

ഇന്നത്തേക്ക് മാത്രം..!!”

അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ മുഖം അടുപ്പിച്ചു..

ദേവന്റെ ശ്വാസം മാത്രം വീണലിഞ്ഞ മുഖത്തും ചുണ്ടുകളിലും ആ ശ്വാസം പതിഞ്ഞതും സകല ശക്തിയുമെടുത്തു ഞാൻ അവനേ തള്ളി….

അടുത്തിരുന്നിരുന്ന ലാമ്പിലേക്ക് കട്ടിലിനരികിലായി അവൻ ചെന്ന് വീണു..

ഞാൻ ഓടി..

കാലുകൾ നിലത്തുറക്കാത്ത പോലെ..

വാതിൽ കുറ്റിയഴിച്ചു കൊണ്ട് എങ്ങനെയൊക്കെയോ പുറത്തു കടന്ന് വെളിയിൽ നിന്നും കതക് പൂട്ടി…

 

ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയ ആശ്വാസത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ ആ വിരലുകളിൽ നിന്നും അവന്റെ ശ്വാസത്തിൽ നിന്നും മോചിതയായ ആശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ നിശ്വസിച്ചു..

 

 

മുറിക്കുള്ളിൽ ശബ്ദമുയർന്നതും മാറാത്ത കിതപ്പുമായി ഞാൻ സകല ശക്തിയുമെടുത്തു കൊണ്ട് വേഗത്തിൽ ഓടി..

പുറത്തേക്ക് കടന്നതും വല്ലാതായി..

ഞാൻ കുഴഞ്ഞു നിലത്തിരുന്നു..

 

എയർപോഡ്‌സിൽ അപ്പോഴും കാവ്യയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു..

ബോധം വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കാവ്യയുടെ കൈകളിലാണ്..

സ്ഥലം എവിടെയാണെന്ന് വ്യക്തമാകുന്നില്ല..

തൊട്ട് മുന്നേ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഒരു ദുസ്വപ്നം കണക്കിന് എന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്നു..