༒꧁രാവണപ്രഭു꧂༒ 2 [Mr_R0ME0] 170

രാജീവന്റെയും ജാനകിയുടെയും കാട്ടായം കണ്ട് ചിരിയടക്കി പപ്പിയും…

 

 

“”മതി മോളെ എന്നെ വാരിയത്… അല്ലെങ്കിലേ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു നീയിപ്പോ ഭയകര തന്റെടി ആണെനൊക്കെ…””

 

 

“”ആണോ..””

 

 

അത് കേട്ടതും ജാനകി ചോദിച്ചു…

ആണെന്ന് പറയുയുന്നത് പോലെ തല കുലുക്കി രാജീവും…

 

 

“”നീ വാ അമ്മു നീ വരുന്നുണ്ട് എന്ന് കേട്ടതും ഒരാള് എന്തൊക്കെയോ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട് വാ…””

 

 

അതും പറഞ്ഞ് രാജീവ് ജാനകിയുടെ ലഗേജോക്കെ എടുത്ത് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടന്നു…

 

 

എല്ലാവരും വണ്ടിയിൽ കയറി യാത്ര തുടർന്നു… ഡോറിൽ ചാരി പുറത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ജാനകി…

 

 

“”അമ്മു…””

 

 

രാജീവൻ വിളിച്ചതും ജാനകി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി…

 

 

“”അമ്മു പാപ്പൻ പറയുന്നത് മോള് മനസിലാക്കണം സംഗതി പുതിയ തലമുറയെ കാട്ടുന്ന ഇടമാണ് ബാംഗ്ലൂർ അതുപോലെ തന്നെ അപകടവുമാണ് നിന്നെ എനിക്ക് അറിയാം…. നിന്നെ കൂടുതലും കൊണ്ട് നടന്നിട്ടുള്ള വ്യെക്തി ഞാനാ അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ചേട്ടൻ നിന്നെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് അയച്ചത്… നിന്റെ സ്വഭാവം ഇവിടെ വേണ്ടാ ഞാൻ നിന്നെ ശാസിക്കുന്നതല്ല പേടികൊണ്ട് പറയുന്നതാ നിന്റെ ദേഷ്യം അത് വലിയൊരു പ്രശ്നം ആണ് അതിപ്പോ മനസിലാകില്ല അതീ പ്രായത്തിന്റെയൊക്കെയാണ് കുറച്ച് കഴിയുമ്പോ മനസിലാകും… എപ്പോ എന്ത് വേണേലും സംഭവിക്കാം… നിന്നെ എനിക്ക് നന്നായി നോക്കിയേ മതിയാകു ചേട്ടനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞുപോയി… പിന്നെ മൺഡേ ക്ലാസ്സ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യും തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു..””

 

 

രാജീവ് അത്രയും പറഞ്ഞ് ഡ്രൈവിങ്ങിൽ തന്നെ ശ്രെദ്ധിച്ചു…

 

 

“”അച്ഛൻ പറഞ്ഞു പാപ്പാ….””

 

 

“”ഹ്മ്മ്…””

 

 

ജാനകി പറഞ്ഞതിന് രാജീവൊന്ന് മൂളിയതേയുള്ളു

 

 

പെട്ടന്ന് പുറകിൽ നിന്ന് നിർത്താതെയുള്ള ഹോൺ കേട്ട് രാജീവ് സൈഡ് മിററിൽ നോക്കി…