Hostel by ഹണി ശിവരാജൻ
പുറത്ത് കൂമന്‍ ചിലച്ച് കൊണ്ട് ചിറകടിച്ച് പറന്നു പോയി…
ബെറ്റി സുഖസുഷുപ്തിയിലാണ്…
നിലാവിന്‍റെ ചെറിയ നിഴല്‍വെട്ടത്തിന് മേല്‍ കറുത്ത മൂടുപടം വീണു…
കുറ്റിയിട്ടിരുന്ന വാതില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ തുറന്നു…
ഒരു അവ്യക്തമായ കറുത്ത നിഴല്‍ ബെറ്റി കിടക്കുന്ന കിടക്കയ്ക്ക് നേരെ നീണ്ടു…
അഗാധമായ നിദ്രയുടെ പുകമറയെ വകഞ്ഞ് മാറ്റി നീലകണ്ണുകളും ആകര്‍ഷകമായി ചിരിയുമുളള തന്‍റെ പ്രിയതമന്‍ അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ വിരുന്നിനെത്തി…
ആല്‍ബിന്‍….!!!
ഇളംകാറ്റില്‍ മൃദുലമായി താളത്തില്‍ ചാഞ്ചാടുന്ന പുല്‍ നാമ്പുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഓടിയെത്തി അവന്‍ അവള്‍ക്ക് നേരെ കൈനീട്ടി…
തണുത്ത് മൃദുലമായ അവന്‍റെ കൈവിരലുകളുമായി അവളുടെ നീണ്ട മനോഹരമായ വിരലുകള്‍ കോര്‍ത്തു…
മെല്ലെയവന്‍ അവളെ വാരി പുണര്‍ന്നു അവളുടെ മൂര്‍ദ്ദാവില്‍ ചുംബിച്ചു…
ചുംബനങ്ങള്‍ക്ക് ചൂടു പടര്‍ന്ന് മെല്ലെ അവളുടെ കവിളിലും ചെംചുണ്ടിലേക്കും പടര്‍ന്ന് കയറി…
ശ്വാസമെടുക്കാനാകാതെ ബെറ്റി കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു…
മുന്നില്‍ ആല്‍ബിനെ കണ്ട് സ്വപ്നമോ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമോ എന്ന് അവള്‍ ശങ്കിച്ചു…
അവന്‍റെ കണ്ണുകളൂടെ തിളക്കത്തിന്‍റെ വശ്യതയില്‍ അവള്‍ അവന്‍റെ നഗ്നവും മനിബിഢവുമായ മാറിടത്തില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്തു…
അവളെ കട്ടിലില്‍ നിന്നും കോരിയെടുത്ത് അവന്‍ മുറിയുടെ വാതില്‍ കടന്ന് ഗോവണിയിറങ്ങി താഴേക്ക് നടന്നു..
അവന്‍റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈകള്‍ ചുറ്റി അവള്‍ ഒരു സ്വപ്നാലസ്യത്തില്‍ അവന്‍റെ ബലിഷ്ഠമായ കരങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഒതുങ്ങി കിടന്നു…
ആ വലിയ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ തെക്ക് കോണിലുളള മുറിയുടെ മുന്നില്‍ ചെന്ന് നിന്ന അവന്‍റെ കണ്ണുകളുടെ തീക്ഷണതയില്‍ വലിയ ബലമുളള താഴിട്ട് പൂട്ടിയ വാതില്‍ തനിയെ തുറന്നു..
അകത്ത് മാറാല വീണ് പഴകി താറുമാറായി കിടന്ന മുറി അവന്‍റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തില്‍ സുന്ദരമായ ഒരുക്കി തീര്‍ത്ത മണിയറയായി മാറി…