സുൽത്വാൻ 7 [ജിബ്രീൽ] 447

അവനെ പെട്ടന്ന് മുമ്പിൽ കണ്ടവൾക്ക് ശബ്ദം പുറത്തു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല അതുകൊണ്ടു തന്നെയവൾ അകത്തേക്കു വിരൽ ചൂണ്ടി.

അവളുടെ വിചിത്രമായ ചെയ്ത്തു കണ്ടവൻ അവളെ ഒന്നു ചുഴിഞ്ഞു നോക്കിയ ശേഷം അകത്തേക്ക് കയറി പോയി

അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും അവളുടെ ശ്വാസം നിലക്കുന്നതു പോലെ തോന്നിയവൾക്ക്

“പടച്ചോനെ…… അവൻ എന്നെ മനസ്സിലാകാത്ത പോലെ അഭിനയിക്കുകയാണോ ”മാളുവിന്റെ യുള്ളിൽനിന്നുമൊരു നെടുവീർപ്പുയർന്നു

ഹാളിൽ നിന്നു ഷാനുവിന്റെ മുറിയിലക്ക് കേറാൻ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ഷാനു മുറയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത്

“എന്താടാ …. കാര്യം …..” ജിത്തു ഫോണിൽ വിളിച്ചത്യാവിശ്യമായി ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു

“പറയാം …… ഇവിടെ വെച്ചല്ല ” ജിത്തുവിന്റെ മറുപടി വന്നു

“ എന്നാ പോര് ….. ” എന്നു പറഞ്ഞ് ഷാനു മുമ്പിൽ നടന്നു

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

“ഡാ ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യമെന്തായി ” ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ മഹാദേവൻ തന്റെ അനിയൻ സഹദേവനോടായി ചോദിച്ചു

“അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട് ചേട്ടാ ……… പറ്റിയ ടീമിനെ കിട്ടണ്ടെ ”

“ദൃതി വേണ്ട ഇത്തവണ അവൻ രക്ഷപെടരുത്” മഹാദേവൻ ഒരാക്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു

“മരിച്ച നിഞ്ചകളുടെ ബോഡി കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് എല്ലാവരും കത്തിയോ വാളോ കൊണ്ടാണ് കൊല്ലപെട്ടിട്ടുള്ളത് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞാൽ നിഞ്ചകളുടെ കട്ന പോലെയുളള വാളുകൊണ്ട്” സഹദേവൻ എന്തോ പറയാൻ മറന്ന പോലെ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു