സുൽത്വാൻ 7 [ജിബ്രീൽ] 446

പക്ഷേ റാഹി ഷാനുവിന്റെ മുഖത്തേ ക്കു നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു കാരണം അവന്റെ മുഖത്ത് അതിനു സമ്മദമില്ലാത്തൊരു ഭാവമാണുണ്ടാ യിരുന്നത്

” ജിത്തു വിളിച്ചിരുന്നു അവന് അത്യാവിശ്വമായി കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞ് ” എല്ലാവരും തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്നതു കണ്ട ഷാനു കാര്യം പറഞ്ഞു

“അവനോടും ബീച്ചിലേക്ക് വരാൻ പറ ” റാഹി ചാടിക്കേറി പറഞ്ഞു

“അതെ അവനോടും അങ്ങോട്ടു വരാൻ പറ ” നിസാം അതു പിൻന്താങ്ങി

ജിത്തുവിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞതും മാളുവിന്റെ അവേശമെല്ലാം പറന്നു പോയിരുന്നു

അതു മനസ്സിലാക്കി കൊണ്ട് തന്നെ ഷാനു ഫോണെടുത്ത് ജിത്തുവിന് വിളിച്ചു

അവർ ബീച്ചിലെത്തി അൽപ്പ സമയത്തിനകം തന്നെ ജിത്തു അവിടെയെത്തി

അവിടെ എത്തിയ ഉടനെ അവൻ അവരോടൊന്നു ചിരിച്ച് ഷാനുവിനെ വിളിച്ച് അൽപം മാറി നിന്നു

“നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാൻ മാമന്റെ ഫോണിൽ ഒരു ബഗ് ഘടിപ്പിച്ചിരുന്നു അതിൽ നിന്നും ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് കിട്ടിയതാണിത് ” എന്നു പറഞ്ഞ് ഇയർ ഫോൺ ഷാനുവിന്റെ ചെവിയിലേക്കു വച്ചു

“ ഞങ്ങൾക്ക് എത്രയും പെട്ടന്നൊരു പതിനഞ്ച് കോടി രൂപ വേണം മിനിമം ഒരാഴ്ച്ച ” സഹദേവന്റെ ആക്ഞ സ്വരമാണ് ആദ്യം കേട്ടത്

“പതിനഞ്ചു കോടിയോ …… ഞാനെവിടെ നിന്നും എടുത്തു തരാനണത് ” ഗഫൂറിന്റെ ഞെട്ടൽ വാക്കുകളിൽ നിന്നു മനസ്സിലാവുമാ യിരുന്നു

“അതൊന്നും ഞങ്ങൾക്കറിയണ്ടാ നിനക്ക് പത്തു ദിവസം മാത്രമേ സമയമൊള്ളൂ ”

“എന്റെ കയ്യിലില്ലാ ……. ദയവു ചെയ്ത് മനസ്സിലാക്കണം ” ഗഫൂർ അപേക്ഷാ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു