ശ്രീധരന്റെ ശ്രീദേവി – Part 1 (Santhosh Nair) 1010

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും സംഭാഷണം കഴിഞ്ഞു. ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ വരുന്ന ശ്രീധരനെ കണ്ട അമ്മ “എന്തെ” എന്ന് ചോദിച്ചു. (ഒരു റിട്ടയർഡ് ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് ആയ അമ്മ ഇപ്പോഴും ആ ലോകത്തിൽ നിന്നും വെളിയിൽ വന്നിട്ടില്ല. വീട്ടിലും സ്ട്രിക്ട് ആപ്പീസർ)

“ഉം ഹും” എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ അകത്തേയ്ക്കു പോയി. മൊബൈൽ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ടു കുളിമുറിയിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് മാറി. മൊബൈൽ നോക്കുമ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ ഒരു മിസ് കാൾ ഉണ്ട്. അത്ഭുതം അത്യദ്ഭുതം എന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നി.

തിരികെ ഫോൺ അടിച്ചു, രണ്ടു റിങ്ങിനുള്ളിൽ തന്നെ ഫോൺ ശ്രീദേവി എടുത്തു. വെളിയിൽ മഴ ചാരുവാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ബാക് ഗ്രൗണ്ടിൽ പഴയ സൂപ്പർ ഹിറ്റ് മൂവി മഴയിലെ യിലെ പ്രശസ്തമായ ഗാനം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ആ പാട്ടിലെ കൺഫ്യൂഷൻ പോലെ, രണ്ടു പേരും ഫോൺ എടുത്തു മിണ്ടാതിരുന്നു. പിന്നീട് കുറെ കഴിഞ്ഞു ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു. ഹലോ എന്നു പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ നാളെ ഇവിടെ വരെ വരാമോ? കുറച്ചു സംസാരിയ്ക്കാനുണ്ട്, ഒരു അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്. വന്നു സംസാരിയ്ക്കുന്നതാവും നല്ലത്.”

“ശരി വരാം.”

“താങ്ക്സ് – ഗുഡ് നൈറ്റ് ഏട്ടാ”

“ഗുഡ് നൈറ്റ്”

അത്രയുമേയുള്ളൂ ഫോൺ കാൾ. തീർന്നു. ഉണ്ടായിരുന്ന നല്ല മൂഡും പോയി.

അപ്പോഴേയ്ക്കും അമ്മ അത്താഴം കഴിയ്ക്കാനായി താഴേയ്ക്കു വിളിച്ചു. കഞ്ഞിയും നന്നായി തേങ്ങാ ചേർത്തുണ്ടാക്കിയ ചെറുപയർ പുഴുക്കും, തേങ്ങാ ചുട്ടരച്ച ചമ്മന്തിയും, ചുട്ട പപ്പടവും, നാരങ്ങാ അച്ചാറും, മാങ്ങാ അച്ചാറും . ഇഷ്ടപ്പെട്ട സാധനങ്ങൾ തന്നെ. എങ്കിലും പോളിങ് കുറച്ചേ ചെയ്തുള്ളൂ, ഒരു മനസ്സുഖം തോന്നിയില്ല.

“എന്താടാ പ്രശ്നം? സുഖം ഇല്ലേ?” എന്ന് അച്ഛൻ ചോദിയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ” എന്ന് പറഞ്ഞു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീധരൻ മുറിയിലേയ്ക്കു പോയി.

അലച്ചിലൊക്കെ കാരണം പെട്ടെന്ന് ഉറക്കം വന്നു. രാവിലെ അഞ്ചുമണിയ്ക്കു ഫോൺ ബെൽ അടിച്ചു, ശ്രീദേവിയാണ് “ഏട്ടാ പെട്ടെന്ന് വരണം. കുറച്ചു അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്.”

“ഓക്കേ” ഇപ്പോൾ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഉടനെ ഇറങ്ങി.