വസന്തം പോയതറിയാതെ -12 [ദാസൻ] 469

അപ്പോൾ ഒന്ന് കയറി കാണാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു അതിന്, അവർ പറഞ്ഞത് ഡോക്ടർ വന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് പറയാം എന്നാണ്. ഞാനപ്പോൾ താരയോട്

” ഇപ്പോൾ സമാധാനമായില്ലേ, ഇനി വീട്ടിൽ പോയി ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഒന്നു മാറി വരൂ. ഇവിടെ നിന്നും എത്ര ദൂരം വരും വീട്ടിലേക്ക് ”

” മൂന്ന് കിലോമീറ്റർ ”

” അപ്പോൾ ഇവിടെ അടുത്താണല്ലോ, വേഗം പോയി വരാം. ഇന്നലെ മുതൽ ഉടുത്തു നിൽക്കുന്ന ഡ്രസ്സ് അല്ലേ, സാരിയിൽ മുഴുവൻ ചോരയാണല്ലോ അതൊക്കെ ഒന്നു മാറി വരൂ. ”

” ഏതായാലും ഡോക്ടർ വന്ന് വിവരം അറിഞ്ഞ മോനെയും കണ്ടു എന്നിട്ട് ആലോചിക്കാം ”

” ഇന്നലെ മുതൽ പട്ടിണി അല്ലേ, വാ നമുക്ക് ഓരോ ചായ കുടിക്കാം ”

” എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഒന്നും ഇറങ്ങില്ല ”

” ഇപ്പോൾ നേഴ്സ് പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ, മോന് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. ഇനി താര ആഹാരം കഴിക്കാതെ ഓരോന്ന് വലിച്ചുവച്ചാൽ മോൻ സുഖമായി ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മയെ ഹോസ്പിറ്റലൈസ് ചെയ്യേണ്ടിവരും. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കണം. ഇപ്പോൾ ആഹാരം ഒന്നും കഴിക്കേണ്ട ഒരു ചായ കുടിക്കാം ”

അങ്ങനെ നിർബന്ധിച്ചു ഞാൻ താരയെയും കൊണ്ട് ഹോട്ടലിലേക്ക് പോയി. ഞങ്ങൾ ചായ കുടിച്ചു വന്നപ്പോൾ നഴ്സ് ഞങ്ങളെ അന്വേഷിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. മോന് അമ്മയെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഡോക്ടറെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു, അമ്മയെ കാണിച്ചുകൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു. താര മോനെ കാണാൻ അകത്തുകയറി ഇറങ്ങിവന്നത് വളരെ ആശ്വാസത്തോടെയാണ് എന്നിട്ടും, വീട്ടിൽ പോയി വരാൻ പറഞ്ഞിട്ട് കൂട്ടാക്കുന്നില്ല. ഡോക്ടർ വന്നു വിവരങ്ങൾ അന്വേഷിച്ച്, കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി, ഞാൻ താരയെ കൂട്ടി അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഒരു ഇടത്തരം വീട്, തുറന്നു അകത്തുകയറിയപ്പോൾ ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങൾ പുളിച്ചതിന്റെയും മറ്റും മണം. അകത്തു വേറെ കണ്ടപ്പോഴുള്ള കാഴ്ച ഓണത്തിന് വേണ്ടി ഒരുക്കിയ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം അതേപടി ഇരിക്കുന്നു. അതിന്റേതാണെന്ന് ഈ മണം. അതെല്ലാം എടുത്തുകളയാനും മറ്റും ഒതുക്കാനും ഞാനും സഹായിച്ചു. അതുകണ്ട് താര

” വേണ്ട ചേട്ടാ, ഞാൻ ചെയ്തോളാം ”

” ഓ…. കുഴപ്പമില്ല, ഇതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വേണ്ടേ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകാൻ ”

അധികം കഴിയുന്നതിന് മുൻപ് ഞങ്ങൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി. മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മോനെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി.