രുധിരാഖ്യം-7 [ചെമ്പരത്തി] 357

അവൻ അത് ശ്രദ്ദിക്കുന്നത് പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവിടമെങ്ങും നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അകലെ മേഘങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാതെ തെളിഞ്ഞ ആകാശത്ത് സൂര്യനെ പോലെ   ഇളം പച്ചനിറത്തിലുള്ള പ്രകാശം പരത്തി ഒരു നക്ഷത്രം നിന്നിരുന്നു. പക്ഷേ അതിന്റെ രശ്മികൾക്ക് അല്പംപോലും ചൂട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

പെട്ടെന്ന് തങ്ങൾ നിൽക്കുന്നതിന് മുന്നിലായി വനത്തിൽ, മരങ്ങൾക്ക് മുകളിൽ ഒരു ഭീമാകാരമായ നിഴൽ വിടരുന്നത് കണ്ട ഏഥൻ  ജാഗരൂകനായി ഇന്ദുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് പാറക്കെട്ടിന് ഉള്ളിലേക്ക് മറഞ്ഞുനിന്നു.

എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാകാതെ ഇന്ദു അവനെ കണ്ണുമിഴിച്ചു നോക്കി. അവൻ ചുണ്ടത്ത് വിരൽ വെച്ച് മിണ്ടരുതെന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടിയ ശേഷം അവളെ ഒന്നു കൂടി ആ പാറക്കെട്ടിലേക്ക് ചേർത്തുനിർത്തി.

അവർ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ തന്നെ നിഴൽ പതിയെ താഴ്ന്നിറങ്ങി അവിടെ ഉയരമുള്ള ഒരു മരത്തിലേക്ക് ഇരുന്നു.
മൈത്താനത്ത് വെള്ളം കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന മൃഗങ്ങളും, മരക്കൊമ്പിൽ ചേക്കേറിയിരുന്ന പക്ഷികളും എല്ലാം ജീവനും കൊണ്ട് പരക്കം പാഞ്ഞു.

” വിലാര……. ”

പതിയെ തല മാത്രം പുറത്തേക്ക് നീട്ടി അതിനെ കണ്ട ഇന്ദുവിന്റെ ശരീരം കഠിനമായി ഒന്ന് ഞെട്ടുന്നതും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചെറുതായി പിറുപിറുക്കുന്നതും  അറിഞ്ഞ ഏഥൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി.

(തുടരും………)

സ്നേഹപൂർവ്വം ????

ഇനി വരുന്ന പാർട്ട്കളും വൈകിയേക്കാം….. കാരണം,ഇപ്പൊൾ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് നിന്ന് ട്രാൻസ്ഫറായി. വീടിനടുത്തേക്ക് ആണ്…. എന്നാൽ പോലും ഇനിയിപ്പോ പുതിയ സ്ഥലത്ത് ചെന്നാൽ എങ്ങനെയാണ് എന്നൊന്നും അറിഞ്ഞുകൂടാ.  എങ്കിലും മുഷിപ്പിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പു തരുന്നു… എല്ലാവരുടെയും പ്രാർത്ഥനയിൽ ഓർക്കുക.

ഒരു കുഞ്ഞ് റിവ്യൂ എങ്കിലും തന്നാൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം….