ടോം കൂടുതൽ മൗനിയായിരിക്കുന്നു. സ്‌കൂളുകളുടെ ചിലവ് താങ്ങാനാവാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ, മാർത്ത അവനെ സ്‌കൂളിൽ അയക്കുന്നില്ലായിരുന്നു, കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം, സർക്കാരിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഗ്രാൻഡ് കിട്ടിത്തുടങ്ങി..
അവനും ഒരു നാഴിക ദൂരെയുള്ള സ്‌കൂളിൽ പോയി ത്തുടങ്ങി. പക്ഷെ, അവിടെ പപ്പയുടെ വിരൽ തൂങ്ങി എത്തുന്ന കുട്ടികളെ മാത്രമേ അവൻ കാണാറുള്ളു, അതിനു ശേഷം അവൻ പപ്പയെ ചോദിച്ചപ്പോൾ, പതിവ് പോലെ ഈ ക്രിസ്തുമസിന് എത്തുമെന്ന് മാർത്ത മറുപടി പറഞ്ഞു. ആ പറഞ്ഞു പോയ ക്രിസ്തുമസാണ്‌ ഈ വരുന്നത്.
ഇത്തവണ വിരുന്നിനു വിഭവമൊരുക്കാനും, അത് പാകം ചെയാനും, വിറകു ശേഖരിക്കുവാനും, മഞ്ഞിൽ വൃത്തത്തിൽ ഐസ് വെട്ടി ചൂണ്ടലിട്ടു മീൻ പിടിക്കുവാനും, കുഞ്ഞു ടോം വല്ലാതെ ഉത്സാഹിച്ചു.
മാർത്തയുടെ നെഞ്ചു പിടക്കാൻ തുടങ്ങി. ഓരോ വർഷത്തെയും കള്ളം, പപ്പാ വരുമെന്ന കള്ളം, ടോമിനോട് എത്രകാലം ഒളിച്ചു വെയ്ക്കാനാകും എന്നവർ വ്യാകുലപ്പെട്ടു. അവർക്കാധിയായി, വല്ലാതെ അവർ ഭയപ്പെട്ടു.
അവന്റെ സ്‌കൂള് പൂട്ടുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം, മാർത്ത ശീതക്കാറ്റിനെ ചെറുക്കുന്ന കട്ടിയുള്ള കുപ്പായമിടുവിക്കുന്ന സമയം, വെറുതെയെങ്കിലും ടോമിനോട് പറഞ്ഞു “പപ്പാ ഇക്കൊല്ലം വന്നില്ലെങ്കിലോയെന്ന്.” ടോമിന്റെ ഭാവം മാറി, നീലക്കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി, പുസ്തകക്കെട്ടു അടങ്ങിയ തോൽസഞ്ചി വലിച്ചെറിഞ്ഞു. “പപ്പാ വരും, വരും, മമ്മ നോക്കിക്കോളൂ, പപ്പാ വരും.” മാർത്ത അവനെ സമാധാനിപ്പിക്കുവാൻ വല്ലാതെ പാടുപെട്ടു.
അവനെ സ്‌കൂളിലാക്കി മടങ്ങി വരുംവഴി, അവർ അടുത്തുള്ള ആ പള്ളിയിലൊന്നു കയറി. ആറു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം. ഉണ്ണിയേശുവിനെ കൈയിലേന്തി നിൽക്കുന്ന കന്യാമറിയത്തിന്റെ രൂപക്കൂടിനു മുൻപിൽ അവർ കണ്ണീരൊഴുക്കി. അവരുടെ ആധി അവർ ആ രൂപത്തിന് മുൻപിൽ കെട്ടഴിച്ചു. ഓരോ സങ്കടവും അവർ എണ്ണിയെണ്ണിപ്പറഞ്ഞു. ” ടോമെന്നെ വെറുക്കാൻ തുടങ്ങുമിനി…. ഓരോ കൊല്ലവും, അവന്റെ പപ്പാ മരിച്ചു പോയി എന്ന കാര്യം മറച്ചു വെച്ച് ഞാൻ തള്ളി നീക്കുന്നു. അവനത് താങ്ങാനാവില്ല. ഇത്തിരി വലുതാകും വരെ , അവനു മരണമെന്തെന്നറിയുന്നത് വരെ, അവനോട് എനിക്കത് മറച്ചു വെച്ചേ പറ്റു, പക്ഷെ എത്രകാലമെന്നറിയില്ല, അല്ലയോ കന്യാമറിയമേ, എന്റെ ടോമിന് മനഃശക്തി കൊടുക്കണമേ…”
മാർത്ത എത്രകാലം ആ രൂപത്തിന് മുൻപിൽ നിന്നുവെന്നറിയില്ല….
ഹൃദയഭാരം കൊണ്ട് വേദനിക്കുന്ന മനസ്സും, കുറ്റബോധം കൂടിയ കുമ്പിട്ട ശിരസ്സുമായി മാർത്ത വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
ക്രിസ്തുമസ് രാത്രി, കുഞ്ഞു ടോം അതെയിരിപ്പ് തന്നെയാണ്, എത്ര വിളിച്ചിട്ടും, അവൻ എഴുന്നേറ്റില്ല. അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെയിരിക്കുന്നത് മാർത്ത ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയോടെ നോക്കി നിന്നു.