ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി (അവസാന ഭാഗം )[Hope] 618

 

“… സോറി…”

 

കൈപിടിച്ചുവെച്ചോണ്ടൊരു സോറിയവളു പറഞ്ഞപ്പോ എന്തിനാനിന്നെനിക്കു സത്യം പറഞ്ഞാ മനസ്സിലായില്ല….

 

“…. എന്നാത്തിനായിപ്പോ സോറി…. ചുമ്മാ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കാതെ ഒരു പ്രശ്നോമുണ്ടാവാൻ പോണില്ല….”

 

അവളോടത്രയും പറഞ്ഞു വീണ്ടുമൊരുമ്മയും കൊടുത്തു

ഞാനവളെ വിട്ടു നടക്കുമ്പോഴും ഇനിയുംമെന്തോ പറയാനുള്ളതു പോലെ അവളുടെ മിഴികളെന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

 

തിരിച്ചിറങ്ങി അവന്റെ പേഴ്‌സവനെയേൽപ്പിച്ചു ഹാളിലേക്കെത്തിയപ്പോ ഞങ്ങളെയും പ്രതീക്ഷിച്ചെന്ന പോലെ അവളുടെ അമ്മ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…..

 

“…. പേഴ്‌സു കിട്ടിയോ മോനെ???..”

 

“… ആം കിട്ടിയാന്റി എന്നാ ഞങ്ങളിറങ്ങിക്കോട്ടേ പോയിട്ടിത്തിരി പണിയുണ്ട്…..”

 

… ഞങ്ങളിറങ്ങി നടക്കുമ്പോഴും അവരുടെ കണ്ണെന്നിലായിരുന്നു എന്നാലാ അർഥമില്ലാത്ത നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥമെനിക്കപ്പോ മനസ്സിലാവുമായിരുന്നു….

 

“…. താങ്ക്സ് ടാ….”

 

നടന്നു പോയ വഴി റോഹന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ടു ഞാൻ പറഞ്ഞതും ഇതെന്തിനാന്നുള്ളൊരു ഭാവത്തിലവനെന്നെ നോക്കി….

 

“….. നീയല്ലേ പേഴ്‌സവിടെ വെച്ചിട്ടെനിക്കുമവൾക്കും കാണാനൊരു ചാൻസുണ്ടാക്കി തന്നത്…..”

 

“…. ഒന്നു പോയേടാ അത് നിന്റെ പ്രാന്തിപ്പെണ്ണിന്റെ ഐഡിയയാരുന്നു പിന്നെയതിന്റെ നിർത്താണ്ടുള്ള കരച്ചില് കണ്ടപ്പോ കൂട്ടു നിന്നെന്നു മാത്രം…..”

 

“…. ഓഹോ അതപ്പോ അവൾടൈഡിയയാരുന്നോ…..”

 

“…. ആ അതെ…. എന്നാലും ഞാനിത്രേം കാലം വിചാരിച്ചിരുന്നതവളിത്തിരി നിഷ്കളങ്കതയുള്ള കൂട്ടത്തിലാന്നാ….എന്നാഎവടെ എല്ലാം കള്ളികളാണ്…..