ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി (അവസാന ഭാഗം )[Hope] 618

ഞാനെങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്നറിയാത്തതു കൊണ്ടെന്റെ മുഖത്തേക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി

മടിച്ചുമടിച്ചാണവളത് പറഞ്ഞത്…..

“…. എന്നിട്ടമ്മയെന്നാ പറഞ്ഞു???….”

“… എന്നോടു കൊറേയെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ നോക്കി…. കൊറേയൊക്കെ കേട്ടു അവസാനം ഞാൻ ചെവിപൊത്തിയിരുന്നപ്പോഴാണൊന്നു നിർത്തിയത് വീണ്ടുമതേ പരുപാടി തുടങ്ങിയപ്പോ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ഞാൻ സമാധാനിപ്പിച്ചു….

പക്ഷെ പറയാമ്പോയതു പ്രശ്നായിട്ടുണ്ട്…..”

ചെറിയ കാര്യങ്ങൾക്കു പോലും തമ്മിൽ പിരിയുമോന്നുള്ള പേടിയവളിലെത്രത്തോളമുണ്ടാ ക്കുന്നുണ്ടെന്നാ വാക്കുകളിൽ നിന്നും അപ്പോഴവളു കാണിച്ച ഓരോ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നുമെനിക്കു മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..

“…. നീ പേടിക്കാതിരി കുഞ്ഞോ… ഇത്രയൊക്കെ നടന്നിട്ടും നമ്മളിവിടെ വരെയെത്തിയില്ലേ ഇനിയും നമ്മളൊരുമിച്ചുണ്ടാവും…..”

എന്റെയുള്ളിലുമവളെ നഷ്ട്ടപ്പെടുമെന്ന പേടിയിത്തിരിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതുമറച്ചുവെച്ചു ഞാനവളെ അശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…..

“…. നേരത്തെ പോലെയെന്നെ ഇഷ്ട്ടമല്ലാത്ത അമ്മമച്ഛനുമാരുന്നേലിപ്പോ ഇതുപോലത്തെ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമുണ്ടാവില്ലാരുന്നു ഇപ്പഴാണേ എനിക്കവരോടെതിരു പറയാനും പറ്റില്ലല്ലോ…..അല്ലേലുമെന്റെ കാര്യത്തിലിങ്ങനെയാ ഒന്നു കിട്ടുമ്പോ ഒന്നു പോവും….”

“… ഹാ നീ ചുമ്മായിങ്ങനെ പേടിക്കാതിരിയെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…. ചിലപ്പോ നഷ്ട്ടപ്പെടുമായിരിക്കും പക്ഷെ അതൊരിക്കലുമെന്നെയായിരിക്കില്ല …..എന്തായാലും എങ്ങനെയേലുമെന്നെ രാത്രി വിളിക്കണം ഒത്തിരി നേരമിവിടെയിങ്ങനെ നിക്കാൻ പറ്റൂല ഇപ്പൊ വന്നതു തന്നെ നീയെന്നെ കാണണോന്നു പറഞ്ഞു കരഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞിട്ടാ…. എന്നാഞാൻ പോകുവാട്ടോ കുഞ്ഞോ…..”

എന്റെ പെണ്ണിന്റെ മൂർദ്ധാവിലൊരു ചുംബനം കൂടി നൽകി അവളുടെ ടേബിളിനു മുകളിലിരുന്ന അവന്റെ പേഴ്സുമെടുത്തു ഞാൻ മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങാൻ പോയതുമവളെന്നെ പുറകിൽ നിന്നും പിടിച്ചു നിർത്തി അന്നേരമാ കൈകളെയൊരിക്കിലും എടുത്തു മാറ്റാൻ പറ്റാത്തത്ര ശക്തിയുള്ളതു പോലെയെനിക്കു തോന്നി

ഒരിക്കിലുമെന്നെ നഷ്ട്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ പിടിച്ചേക്കുന്നതു പോലെ….