പാൽത്തുള്ളിയിലെ ആത്മഹത്യ – 2 11

മ്മ്മ്.ഞാൻ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മൂളി.രാവിലെ തേനെടുക്കാൻ വന്ന ആദിവാസികളാണ് താഴെ ബോഡി കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്.ഗൗരിദാസ് പറഞ്ഞത് അവ്യക്തമായി ഞാൻ കേട്ടു.

സാർ അവർ ഇറങ്ങാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു.പറയട്ടെ ഇറങ്ങിക്കോളാൻ.നാരാണേട്ടൻ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ യാന്ത്രികമായി തലയാട്ടി.ഒരു നിമിഷത്തെ അബദ്ധചിന്ത. പൊലിഞ്ഞു പോയത് രണ്ട് യുവ മുകുളങ്ങൾ.

എനിക്കെന്നോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി,അത് പിന്നെ സ്വയമേ തോന്നുന്ന വെറുപ്പിന് വഴി മാറി.

ആളുകൾ തിക്കി തിരക്കുകയാണ്.
ആരുടെ അമ്മേ കെട്ടിക്കുന്ന കാഴ്ച്ച കാണാൻ നിൽക്കുവാടാ.

ഗൗരീ പിടിച്ചു മാറ്റ് അവന്മാരെയൊക്കെ.ഞാൻ സമനില തെറ്റിയവനെപ്പോലെ അലറി.

ഗൗരിയും ടീമും ലാത്തി വീശി ആളുകളെ അകറ്റി.

ഇയ്യാളെന്തിനാ ചാടിക്കടിക്കുന്നെ. അയാളെ തുള്ളൽ കണ്ടാൽ തോന്നും ആരോ അവരെ മനപ്പൂർവം തള്ളിയിട്ടതാണെന്ന്.

ചിതറി ഓടുന്നതിനിടയിൽ ആരൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തു.

ആർക്കറിയാം ഇനിയിപ്പോ ഇവനൊക്കെക്കൂടി കൊന്നതാണോ എന്ന്.ഇടയിലാരോ അതേറ്റു പിടിച്ചു.

ഫയർഫോഴ്സിന്റെ നാലംഗ ടീം കയറിൽ താഴേക്ക് ഇറങ്ങിത്തുടങ്ങി.

അതിശക്തമായി മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞാൻ ജീപ്പിൽ ചാരി നിന്നു.
തുടരും