തുളുമ്പിയ കണ്ണുമായി ഞാൻ ചോദിച്ചു..
” എങ്ങനെ?”..
മുഴുമിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ വിരൽ എന്റെ ചുണ്ടിൽ വെച്ച് പറഞ്ഞു
” എല്ലാം എനിക്കറിയാം.. ഞാൻ ഉണ്ടാകും കൂടെ.. പൊന്നു പോലെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. അസുഖത്തെ നമുക്കൊരുമിച്ചു നേരിടാം.. ദൈവം എന്നും നമ്മുടെ കൂടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന്”..
അന്ന് ഞങ്ങൾ തുടങ്ങിയത് ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതയാത്രയായിരുന്നു.. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് കൂട്ട് അച്ഛന്റെ നുണകുഴികളുള്ള രണ്ടു വയസുകാരി ആത്മികയും, വെള്ളാരം കണ്ണുകളുള്ള ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞു കണ്ണൻ ആദിദേവും…
Super!!!
നല്ല കഥ