ദൗത്യം 16 {ഫൈനൽപാർട്ട്‌}[ശിവശങ്കരൻ] 201

രണ്ടു പേരും ഒരുപോലെ ഉറച്ച കാൽ വയ്പ്പുകളോടെ തങ്ങൾക്കു നേരെ നടന്നു വരുന്നത് അവരെല്ലാവരും കനത്ത മുഖത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

“മിസ്റ്റർ, കൽപ്പാത്തി വാസുദേവൻ, അവരെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നതിന് മുൻപേ, മിസ്റ്റർ വാസുദേവനോടും, വിദ്യാലക്ഷ്മിയോടും, കാശിനാഥനോടും കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കണമായിരുന്നു…” വരുൺ ആണ് ആദ്യം സംസാരിച്ചത്…

“അതിനു നീ ആരാടാ…” വിദ്യയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു, സച്ചിക്കു നേരെ നീട്ടിപ്പിടിച്ച അവളുടെ ഗൺ പിടിച്ച കൈ വരുണിന് നേരെ ചൂണ്ടി അവൾ…

“അ… അ… ആ… അത് വേണ്ടാ മോളേ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടീ… ഏട്ടന് ഒരു പോറൽ വീണാൽ ഞാൻ ഇവിടെ മരിച്ചു വീണാലും നിന്നെ ഞാൻ കൊന്നിരിക്കും!!!”

പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും വിദ്യയേ നോക്കുന്ന അരുണിന്റെ നോട്ടത്തിലെ മൂർച്ചയും ശബ്ദത്തിലെ കാഠിന്യവും തിരിച്ചറിഞ്ഞ വാസുദേവൻ അംഗവിക്ഷേപങ്ങൾ കൊണ്ട് അവളോട് തോക്ക് താഴ്ത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു… അവൾ സച്ചിയെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു നിന്ന ഗുണ്ടക്ക് തോക്ക് കൈമാറി, അതയാൾ സച്ചിയുടെ പുറത്ത് കുത്തിപ്പിടിച്ചു… നട്ടെല്ലിൽ ലോഹത്തിന്റെ തണുപ്പ് അറിഞ്ഞവൻ എന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്ന പോലെ പുഞ്ചിരിച്ചു… ആ പുഞ്ചിരിയിൽ ഒരു വന്യത കലർന്നിരുന്നു…

“സീ യങ്‌ മെൻ… നിങ്ങളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ട് പോലുമില്ല, വാട്ട്‌ ക്യാൻ ഐ ഡൂ ഫോർ യൂ…?”

അവർ ആരാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും, അറിയാത്ത മട്ടിൽ വാസുദേവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അരുണും വരുണും ഒരുപോലെ പുഞ്ചിരിച്ചു…

“നിങ്ങൾക്ക് ഒരു വിജയരാഘവനെ അറിയുമോ, നിങ്ങൾ ലോറി ഇടിച്ചു കൊല്ലാൻ നോക്കിയ മേലെടത്ത് ഗ്രൂപ്പ്‌ ഓഫ് കമ്പനീസ് ഉടമ മേലെടത്ത് വിജയരാഘവൻ…” അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ വരുണിന്റെ ശബ്ദം വിറച്ചു…

“ഞാനാരെയും കൊല്ലാൻ നോക്കിയിട്ടില്ല മക്കളേ നിങ്ങൾക്ക് ആള് മാറിയിട്ടുണ്ടാകും…” അവർക്ക് മുൻപിൽ വിനയാന്വിതനാകുന്ന കൽപ്പാത്തി വാസുദേവനെന്ന ബോൺ ക്രിമിനലിനെ രണ്ടുപേരും കണ്ണിൽ തീയുമായി ചുണ്ടിൽ കത്തുന്നപുഞ്ചിരിയുമായി നോക്കി…

***********************