ദൗത്യം 16 {ഫൈനൽപാർട്ട്‌}[ശിവശങ്കരൻ] 201

വരുൺ കൊണ്ടു പോയ അംബാസിഡർ കാറിന്റെ നമ്പർ കാശിക്ക് മനഃപാഠമായിരുന്നു. വാസുവണ്ണന്റെ ഇഷ്ട നമ്പർ ആയിരുന്നു. TN 17 വി 1991. തന്റെ മകളുടെ അക്ഷരവും അവൾ ജനിച്ച വർഷവും വച്ചു രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത വണ്ടി. ആ വണ്ടിക്കും അതേ പ്രായം ആണ്.

എങ്കിലും ആ പയ്യൻ, അരുൺ അവനെന്തിനാ സ്വന്തം ചേട്ടനെ ഇല്ലാതാക്കാൻ പറഞ്ഞത്? അതാണ്‌ കാശിക്ക് മനസ്സിലാവാതിരുന്നത്… വണ്ടി ഓടിച്ചു അവൻ ഒരു കുന്നിന്റെ ചെരിവിലൂടെയുള്ള വഴിയിൽ എത്തി. ഇടതുഭാഗം അഗാധമായ കൊക്കയാണ്. കുറച്ചുദൂരം മുന്നോട്ട് ചെന്നതും, അതാ കിടക്കുന്നു കാർ. വാസു അണ്ണൻ ഏതായാലും രക്ഷപെടില്ല. ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരുന്ന വരുണിനെ കൊല്ലാൻ കാർ ഇടിച്ചു കൊക്കയിൽ ഇട്ടാൽ മതി. കാശി ചിന്തിച്ചു.

കണക്കുകൂട്ടലുകൾ കൃത്യമായി നടപ്പിലാക്കി, ഉയരത്തിൽ നിന്നും വീഴുന്ന കാർ നോക്കി കുറച്ചു നേരം അയാൾ ലോറിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. ശേഷം ആരെങ്കിലും പുറത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ലോറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി കൊക്കയിലേക്ക് എത്തിച്ചു നോക്കി തിരിയുമ്പോൾ, കയ്യിൽ ക്യാമറക്കണ്ണുകളോടെ വഴിയുടെ എതിർവശത്തു നിൽക്കുന്ന വരുൺ, കാശിയുടെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അതേസമയം തന്നെ, കാശിയുടെ മൊബൈൽ ശബ്ദിച്ചു.

“കാശി… മാമാ… ഏട്ടൻ പറയുന്നത് അതുപോലെ അനുസരിക്കുക… മറക്കണ്ട, 25 ലക്ഷം…”

ഫോൺ കട്ട്‌ ആയി.

കാശി സംശയത്തോടെ വരുണിനെ നോക്കി.

“എന്നാൽ പൂവാം…” വരുൺ കാശിയുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് ലോറിക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു.

*************************