തേടി വന്ന പ്രണയം 5 [പ്രണയരാജ] 277

 

അമ്മെ അത് ഞാൻ ?

 

അമ്മയ്ക്കറിയാം അന്ന് പ്രായത്തിൻ്റെ അവിവേകമാണ് നീ കാട്ടിയത് , പക്ഷെ അതു മനസിലാക്കാതെ നിൻ്റെ ചേച്ചിയും അച്ഛനും ചെയ്തു കൂട്ടിയത് അതിരു കടന്നതു തന്നെയാണ് . അതിൻ്റെ പ്രായശ്ചിത്വം ചെയ്യാൻ നീ മനസിലുറപ്പിച്ച കാര്യവും ശരി തന്നെയാണ് പക്ഷെ സമയം ആർക്കു വേണ്ടിയും കാത്തു നിൽക്കില്ല മോനെ.

 

എനിക്കറിയാം അമ്മേ.. ഞാൻ

 

ഇനി നീ അതെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കരുത്. രാധികയെ കണ്ടെത്തിയാൽ നിന്നാൽ ആവുന്ന സഹായം എല്ലാം ചെയ്തോ…. പക്ഷെ ആ പഴയ വാശി അതു നീ ഉപേക്ഷിക്കണം.

 

അമ്മേ.. ഞാൻ.

 

നീ ഒന്നും പറയണ്ട. ഇന്ന് നീ താലി കെട്ടിയ ഒരു പെണ്ണുണ്ട്. അത്രയും ആളുകൾക്കു മുന്നിൽ വെച്ച് നിൻ്റെ മാനം കാത്തവൾ അവളെ നീ ഒരിക്കലും ഉപേക്ഷിക്കരുത്. അവളെക്കാൾ നല്ലൊരു പാർടണറെ നിനക്കു കിട്ടില്ല മോനെ?

 

ഒരു നിമിഷം എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ അവൻ നിന്നു. ശേഷം പതിയെ പറഞ്ഞു.

 

ശരിയമ്മേ……

 

മോനെ, ഇടയ്ക്ക് അമ്മയെ കാണാൻ വരില്ലെ നീ….

 

അതു പറയുമ്പോൾ ആ അമ്മയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഒപ്പം അവൻ്റെയും.

 

ഈ ഭൂമിയിൽ എനിക്കേറെ ഇഷ്ടം എൻ്റെ അമ്മയെ അല്ലെ , ആ അമ്മയെ കാണാൻ ഞാൻ വരാതിരിക്കോ….?

 

അതു കേട്ടാൽ മതി ഈ അമ്മയ്ക്ക്. നീ സന്തോഷായി പോയി വാടാ …..

 

ഞാൻ എന്നും വിളിക്ക അമ്മേ..

 

നീ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ കരയിക്കാതെ പോകാൻ നോക്കെടാ…..

 

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പതിയെ ആ അമ്മ അവൻ്റെ പുറത്തായി മെല്ലെ തല്ലിയതും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് മുറിക്കു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഹോളിലൂടെ അവൻ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ അവനെയും പ്രതീക്ഷിച്ചെന്ന പോലെ രാമചന്ദ്രൻ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

 

എന്നാൽ ആ ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്നു ശ്രദ്ധിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൻ ആ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

 

🌟🌟🌟🌟🌟

 

രാമചന്ദ്രൻ്റെ മുഖമാകെ മാറിയിരുന്നു. അവൻ തന്നെ അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് അങ്ങനെ പോകും എന്നയാൾ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.

 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവനു ഇപ്പോൾ ഒരു വിലയുണ്ട്. സോ തൻ്റെ മുന്നിൽ ആ തലക്കനം അവൻ കാണിക്കും. അവൻ എന്തു പറഞ്ഞാലും ക്ഷമിച്ചു കേട്ടു നിൽക്കണം. പയ്യെ പയ്യെ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ മാറ്റണം എന്നെല്ലാം ചിന്തിച്ച രാമചന്ദ്രനു തെറ്റി.

 

ഒന്നയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു അവൻ്റെ മുന്നിൽ തനിക്കൊരു വിലയുമില്ല. താനുമായി ഒരു ബന്ധം നിലനിർത്താൻ പോലും  അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല . അതോർത്തതും അയാൾ പല്ലു കടിച്ചു പിടിച്ചു.

 

ലക്ഷ്മി… എടി ലക്ഷ്മി…