തേടി വന്ന പ്രണയം 3 [പ്രണയരാജ] 317

തേടി വന്ന പ്രണയം 3

 

അതോർക്കും തോറും ഇഷാനികയ്ക്ക് ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

നോ……

അവൾ അലറി വിളിച്ചു. അതു കേട്ടതും ഇഷാനികയുടെ അച്ഛൻ അവർക്കരികിലേക്കു ചെന്നു.

മോളെ എന്താ… എന്താ… ഇത്.

എനിക്ക് സഹിക്കുന്നില്ല അച്ഛ, ഞാൻ വേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞു വലിച്ചെറിഞ്ഞ വെറുമൊരു വെയ്സ്റ്റ് ആ അവന് ഇന്നെന്നെക്കാൾ കൂടുതൽ വില , ഞാൻ ഇതെങ്ങനെ സഹിക്കും അച്ഛൻ പറ

മോളെ നീ ….

എനിക്കൊന്നും കേക്കണ്ട ,

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നും നടന്നു നീങ്ങി. കലി തുള്ളി പോകുന്ന മകളെ നോക്കി രാഗവൻ ഒരു ദീർഘശ്വാസം വലിച്ചു. പിന്നെ പതിയെ രാമചന്ദ്രനോടായി പറഞ്ഞു.

രാമചന്ദ്രാ… തൻ്റെ മോൻ  ആ കൊച്ചിനെ കെട്ടിയ സ്ഥിതിക്ക് AR ഗ്രൂപ്പ് ആയിട്ട് ഒരു ഡീൽ നമുക്ക് എളുപ്പമല്ലെ.

രാഗവൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും രാമചന്ദ്രൻ്റെ മുഖം മാറി. ഒരു നിരാശയോടെ രാമചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു.

ആ കുട്ടി പോകുമ്പോൾ പറഞ്ഞതു നീ മറന്നോ രാഗവാ… ഞങ്ങളുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധവും അറുത്തു മുറിച്ചു കൊണ്ടല്ലെ അവൾ അവനെയും കൊണ്ടു പോയത്.

ആ സമയം രാഗവൻ്റെ മുഖത്ത് ഗൂഢമായ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

രാമചന്ദ്ര താൻ മറന്നു ഒരാളെ, തൻ്റെ ഭാര്യ ലക്ഷ്മിയെ ,

അതു കേട്ടതും രാമചന്ദ്രൻ്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. ആ സമയം രാഗവൻ തുടർന്നു പറഞ്ഞു.

താനിപ്പോർ ധൃതി പിടിച്ച് ഒന്നും കാണിക്കണ്ട, ആദ്യം അമ്മായിയമ്മയും മരുമകളും ഒന്ന് അടുക്കട്ടെ ,എന്നിട്ട് അവർക്കു തന്നോടുള്ള  പിണക്കം മാറ്റാം. പിന്നെ ഒക്കെ നമ്മൾ കരുതും പോലെ.

ഹാ…ഹാ…ഹാ…

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ ഇരുവരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

☀️☀️☀️☀️☀️

ലാപ് ടോപ്പിൽ വർക്കുകൾ ചെയ്ത് സമയം കൊഴിഞ്ഞു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തതു പോലെ അവൾ ലാപ് അടച്ചു വെച്ചു. അവിടെ നിന്നും മുറിയിലേക്കു വന്ന അവൾ അവനരികിലായി ചെന്നു നിന്നു.

പതിയെ അവനരികിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു. നിഷ്ക്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന അവൻ്റെ  മുഖത്തേക്ക് അവൾ ഉറ്റു നോക്കി. ആ സമയം അവളുടെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. തൻ്റെ മാറോടണഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അവൻ കെട്ടിയ താലിയിൽ അവളുടെ കൈകൾ മുറുങ്ങിയതും ആ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുവാൻ വെമ്പൽ കൊണ്ടു.

ആ നിമിഷം അവൾ ആ മുറിയിൽ നിന്നും വേഗം ബാൽക്കണിയിലേക്കു തിരിച്ചു പോയി. നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിയ അവളുടെ മിഴികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഫോൺ എടുത്തു ഒരു കോൾ ചെയ്തു. ഏറെ നേരത്തെ റിംഗിനു ശേഷം മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നും കോൾ എടുത്തു.

മോളെ,…

അമ്മെ ,….

നീ… കരഞ്ഞോ….

ഉം….

മൂളുവാൻ മാത്രമേ.. അവൾക്കു സാധിച്ചുള്ളു.

അവൻ്റെ വിവാഹം നേരിൽ കണ്ടില്ലെ നീ,… അമ്മയ്ക്കറിയാം മോളെ, സങ്കടം കാണും, അമ്മ ഒന്നു പറയാം. കരയാനുള്ളതൊക്കെ അവിടെ തന്നെ കരഞ്ഞു തീർത്ത് അവനെന്ന ആ അടഞ്ഞ അദ്ധ്യായം പൂർണ്ണമായി കളഞ്ഞു വേണം എൻ്റെ മോൾ തിരിച്ചു വരാൻ.