താമര മോതിരം – ഭാഗം -15  262

ജലത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഉണ്ടായാൽ ഓളത്തിൽ ആദ്യം മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നില്ല എന്നാൽ കുറച്ചു നേരം അനങ്ങാതെ നിന്നപ്പോൾ മുഖം തെളിഞ്ഞു വരാൻ തുടങ്ങി

ആ പ്രതിഫലനം കണ്ടിട്ട് മനസിലാകാതെ വീണും കണ്ണുകൾ തിരുമി തുറന്നു അടച്ചു വീണ്ടും നോക്കി – അപ്പോഴും ആ കണ്ടതിനെ വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല കണ്ണന്

‘തന്റെ അച്ഛൻ ” രാധാകൃഷ്ണൻ –

താനിപ്പോൾ പുഴയിലെ ജലത്തിൽ കാണുന്ന പ്രതിഫലനം തന്റെ അച്ഛന്റേതു ആണെന്ന്

വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി അത് ഉറപ്പിച്ചു – താനിപ്പോൾ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് തന്റെ അച്ഛന്റെ മുഖം തന്നെ ആണ്

കുറച്ചു നാൾ മുന്നേ കാണാതായ തന്റെ അച്ഛൻ …………

എന്നാൽ തന്റെ പടച്ചട്ടയോ ആട ആഭരങ്ങളോ ആ പ്രതിഭലനത്തിൽ കാണാനില്ല – പകരം മുഴുവൻ ശരീരവും മൂടുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു കറുത്ത വസ്ത്രം – പക്ഷെ അത് തന്റെ അച്ഛന്റെ പ്രതിഫലനം ആണെന്ന് ഉറപ്പാണ്

കണ്ണൻ അറിയാതെ എന്നപോലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി – തന്റെ പിന്നിലെങ്ങാനും അച്ഛൻ നിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് – കൂടെ തന്റെ മുഖത്ത് കൈ ഓടിച്ചു നോക്കി –

പ്രതിഭലനത്തിൽ കാണുന്ന അച്ഛന്റെ ചെറിയ താടി യും പിന്നെ മുഖത്തിന്റെ ആകൃതിയും

പ്രതിഭലനത്തിൽ കൈ കാണുന്നു എങ്കിലും പടച്ചട്ട അങ്ങന കൈക്കു പകരം കറുത്ത വസ്ത്രം കൊണ്ട് മൂടിയ കൈ ആയിരുന്നു – തന്റെ അച്ഛന്റെ കൈ

സഞ്ജുവിന്റേയും ഉണ്ണിയുടെയും ശരീരത്തിലെ പ്രായം കൊണ്ട് ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങളെ ഈ ശരീരത്തിൽ കാണുവാൻ സാധിച്ചില്ല – മാത്രമല്ല അച്ഛൻ കാണാതാകുന്നതിനു മുൻപ് ഉണ്ടായിരുന്ന ശരീര ആകൃതി ഒക്കെ അങ്ങനെ തന്നെ ഉണ്ട് ഇപ്പോഴും

എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസിലായില്ല

തിരിഞ്ഞു കരയിലേക്ക് നോക്കി കണ്ണൻ – അവിടെ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല – പടയാളികളോ, സഞ്ജുവോ ,ഉണ്ണിയോ ,കൂടെ ഉള്ളവരോ ആരും തന്നെ –

ഞെട്ടി തരിച്ചു വള്ളത്തിൽ നിന്നും കരയിലേക്ക് കയറിയ കണ്ണൻ – അവിടെ മുഴുവൻ നോക്കി

താനിപ്പോൾ ഒരു കാടിന്റെ നടുവിൽ ആണ് നിൽക്കുന്നതു – ചുറ്റും ഇടതൂർന്ന മരങ്ങൾ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണാനില്ല

മഞ്ഞു മലയോ , മലമുകളിലിലെ അമ്പലമോ യാതൊന്നും കാണാനില്ല –

പിന്നിൽ അത് വരെ തന്റെ ചെവിയിൽ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന പുഴയുടെ കള കള ശബ്ദം കേൾക്കാതെ ആയപ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാ കണ്ണനെ വീണ്ടും ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ കെട്ടിടം ദർശിക്കാൻ ആയി കണ്ണന്

ഒരു പഴയ മുഴുവൻ കാട് കയറിയ കല്ലുകൾ കൊണ്ട് പണി തീർത്ത ഗോപുരവും നടവഴിയും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു കെട്ടിടം.

യാന്ത്രീകമായി കണ്ണൻ അവിടേക്കു നടന്നു – ചെറിയൊരു കല്പടവിലൂടെ കണ്ണൻ ആ ഗോപുരത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

അവിടെ മുഴുവൻ കോടമഞ്ഞു വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു – കൂടെ നല്ല പാലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധവും ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ മുഴുവൻ