താമര മോതിരം 12 [Dragon] 455

നമ്മളുടെ നല്ലതിന് വേണ്ടി സ്വജീവൻ പോലും യാതൊരു പ്രതിഫലേച്ഛ ഇല്ലാതെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ അനുസരിച്ചാൽ നമുക്ക് നല്ലതേ ഉണ്ടാകു. – അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരാപത്തിലും പോയി ചാടരുത്

അത് പറഞ്ഞപ്പഴേക്കും അവരെ ഭയപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് വലിയ ഉച്ചത്തിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു  വലിയ പക്ഷി അവർ ഇരുന്ന മുറ്റത്തെ വലിയ മരത്തിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റു തെക്കോട്ടേക്കു പറന്നു.

അതിനെ കണ്ണുകളിൽ ചോര നിറത്തിൽ എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു – ആയിരം ശതൃക്കളെ കൊന്നൊടുക്കാനുള്ള പക.

അവർ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി അപ്പോഴേക്കും ദേവു  വെള്ളവുമായി എത്തി ജാനകിയെ ഏൽപ്പിച്ചു.

പിന്നെ അവിടെ സഞ്ജുവിന്റെ അടുക്കലായി ഇരുന്നു.

തിരുമുൽപാട് ;- അപ്പൊ പറ കുട്ടിയെ – കുട്ടിയെ ഒന്നും തന്നെ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ

ദേവു ;- ആദ്യം ഒന്ന് അമ്പരന്നു – പിന്നെ പറഞ്ഞു – അങ്ങനെ പറയാൻ തക്കതായ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല സ്വാമി , ഇവർക്കൊക്കെ അറിയാം – ഞാൻ ഒരു അനാഥയാണ് – എന്റെ ചെറുപ്പത്തിലേ അച്ഛനും അമ്മയും ഓര്മ മാത്രം ആയ ഒരുവൾ

ഇതുവരെ പലരുടെയും കാരുണ്യങ്ങൾ സഹായം  കൊണ്ടും പഠിച്ചു , ജീവിച്ചു

ഇനി സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കണം എന്നൊരു ആഗ്രഹം മാത്രമേ ഉള്ളു –

തിരുമുൽപാട് ;- അപ്പൊ വിവാഹം ഒക്കെ വേണ്ടേ

ദേവു ;- ഒന്ന് ഞെട്ടി പിന്നെ തല കുനിച്ചു നാണം കൊണ്ട് – പിന്നെ ഇടം കണ്ണ് കൊണ്ട് കണ്ണനെ നോക്കി – പതിയെ പറഞ്ഞു – അതൊക്കെ സമയം ആകുമ്പോ ദൈവം കൊണ്ട് വന്നു തന്നു കൊള്ളും.

ദേവുവിന്റെ മുഖഭാവവും മറ്റും ശ്രദ്ധിച്ച സഞ്ജുവിന്റെ ഉള്ളു പൊള്ളുകയായിരുന്നു.

സഞ്ജു കണ്ടു എന്നത് പോലെ തന്നെ ജാനകിയും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു – ദേവുവിന്റെ മുഖം

ജാനകി പറഞ്ഞു – അതൊക്കെ നമ്മൾ കാരണവർ നടത്തി തരും – നീ  ഇപ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ ഒരു അംഗത്തിന്റെ പോലെ തന്നെ യാണ്