ചെകുത്താന്‍ വനം 2. റോബിയും രണശൂരൻമാരും [Cyril] 2242

“രണവാൾ നിര്‍മ്മിക്കാനുള്ള കഴിവും മന്ത്ര ശക്തിയും – എനിക്കും രുദ്രനന്തന്നും പിന്നെ അഞ്ച് പേര്‍ക്ക് കൂടി ഉണ്ടെങ്കിലും, രണവാൾ വഴങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് രണവാളിൻറ്റെ മാന്ത്രിക ശക്തിയെ ഉണര്‍ത്താൻ ചെയ്യേണ്ട അവസാനത്തെ ഘടകം പൂര്‍ത്തി യാക്കാനുള്ള ശക്തി ഞങ്ങൾക്ക് ഇല്ല. വേതചന്ത്രൻ കൊല്ലപ്പെട്ടതിന് ശേഷം ആ ക്രിയ ചെയ്യാൻ ആര്‍ക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അച്ഛന്‍ പ്രതീക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കി.

“ആ ക്രിയ ഞാൻ ചെയ്യണം എന്നാണോ നിങ്ങൾ കരുതുന്നത്?” സംശയത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു. “പക്ഷേ ക്രൗശത്രൻ എനിക്ക് മാന്ത്രിക കല പഠിപ്പിച്ച് തന്നിട്ടില്ല. എനിക്ക് മാന്ത്രിക ശക്തി ഉണ്ടെന്നുള്ള കാര്യം ഞാൻ പോലും ഇപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത്.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

കുറച്ച് ദിവസങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പ്‌ തൊട്ടേ എനിക്ക് മാന്ത്രിക ശക്തി ഉണ്ട് എന്ന കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ മാത്രമാണ്‌ അത് തെളിഞ്ഞത് തന്നെ. പക്ഷേ ആ ശക്തി എങ്ങനെ പുറത്ത്‌ കൊണ്ട്‌ വരണം, ഇങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കണം എന്നൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല.

ഇതുവരെ ഞാൻ ചെയ്തത് – അടുത്ത ആളുകളുടെ മനസില്‍ കേറി അവർ പോലും അറിയാതെ അവരുടെ മനസ്സ് വായിക്കാനും, അവരുടെ ജീവ ശക്തി തിരിച്ചറിയുക എന്നതുമാണ്. പിന്നെ….. പിന്നെ അവരുടെ ജീവ ജ്യോതി നശിപ്പിച്ച് അവരെ കൊല്ലാനും കഴിയും. പക്ഷേ ഇതൊന്നും ഞാൻ ആരോടും വെളിപ്പെടുത്താൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല.

“അത് ചെയ്യാനുള്ള കഴിവ് നിനക്ക് മാത്രമാണ്‌ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് റോബി. ഞങ്ങൾക്ക് അത് പഠിപ്പിച്ച് തരാനും കഴിയും. അതിന്‌ മുമ്പ് ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ…. ക്രൗശത്രനിൽ നിന്നും മാന്ത്രിക മാരുടെ ദിവ്യ ഭാഷ നിനക്ക് പഠിക്കാൻ കഴിഞ്ഞോ?” അച്ഛൻ ഉത്കണ്ഠയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഈ ഭാഷയാണോ നിങ്ങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്?” എന്റെ വലത് കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ച് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

അച്ഛനും തിരുമേനിയും പരസ്പരം നോക്കി. പെട്ടന്ന് വേറൊരു ചോദ്യം എന്റെ മനസില്‍ കടന്ന് കൂടി.

“തിരുമേനി നിങ്ങളും അച്ഛനും സഹോദരങ്ങള് ആണെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്…. പക്ഷേ…..?”

“വേതചന്ത്രൻ എന്റെ പിതാവ് തന്നെയാണ് റോബി, പക്ഷേ കിരണചന്ത്രൻറ്റെ മാതാവല്ല എന്റെ മാതാവ്. ഞങ്ങളുടെ പിതാവിന് രണ്ട് ഭാര്യമാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.” തിരുമേനി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “റോബിക്ക് വേറെ സംശയങ്ങള്‍ ഇല്ലെങ്കില്‍ നമുക്ക് സുപ്രധാന കാര്യങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യാം.”

“നിന്റെ കൈയിലും നി പണിത ആയുധങ്ങളിലും കാണുന്നത് ഒരേ ഭാഷയാണ് റോബി. അത് ചിത്രാക്ഷരം ഭാഷ തന്നെയാണ്‌. പക്ഷേ ഞങ്ങൾക്ക് അത് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.” അച്ഛൻ പറഞ്ഞു.