ചെകുത്താന്‍ വനം 2. റോബിയും രണശൂരൻമാരും [Cyril] 2242

“കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്താനും നിന്നോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ച് മനസിലാക്കാനും വേണ്ടിയാണ് നമ്മൾ ഇവിടെ കൂടി ഇരിക്കുന്നത്. അതുപോലെ നിനക്ക് ഒരുപാട്‌ കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനും ഉണ്ടാവും, എന്ത് ചോദിച്ചാലും ഞങ്ങൾ എല്ലാം തുറന്ന് സംസാരിക്കാന്‍ തയ്യാറാണ് റോബി. അതുപോലെ നീയും എല്ലാം തുറന്ന് സംസാരിക്കണം എന്നാണ് ഞങ്ങളുടെ അപേക്ഷ. ഇവിടെ ആരും ആരെയും ആക്രമിക്കാനോ കൊല്ലാൻ വേണ്ടിയോ വന്നതല്ല എന്ന് ഞങ്ങൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു.” അച്ഛൻ പറഞ്ഞു.

“ആദ്യം എനിക്ക് അറിയേണ്ടത്……. നേരത്തെ ആ വാൾ എങ്ങനെയാണ് നിങ്ങളുടെ കൈയിൽ പ്രത്യക്ഷപെട്ടത്?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ഒരു മടിയും കൂടാതെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞ്‌ തുടങ്ങി, “രണശൂരൻമാരുടെ പൂര്‍ണ പരിശീലനം കഴിഞ്ഞ് അവസാനത്തെ പരീക്ഷണം വിജയകരമായി പൂര്‍ത്തിയാക്കിയാല്‍ മാത്രമേ രണശൂരൻ എന്ന അംഗീകാരം ലഭിക്കുകയുള്ളൂ. അപ്പോൾ മാത്രമാണ് ഈ മാന്ത്രിക രണവാൾ ഏന്താൻ ഉള്ള യോഗ്യത ഉണ്ടാകുകയുള്ളൂ. ഓരോ രണശൂരനും സ്വന്തമാക്കിയ രണവാൾ അവന്റെ ആത്മാവുമായി ബന്ധം സൃഷ്ടിക്കും. എന്നിട്ട് അവന്റെ ആത്മാവില്‍ രണവാൾ ലയിച്ച് ചേരുകയും ചെയ്യും. പിന്നെ ആ രണവാൾ അവനെ കൂടാതെ വേറെ ആര്‍ക്കും ഏന്താൻ കഴിയില്ല. മാന്ത്രികന്‍ വേതചന്രൻറ്റെ പാരമ്പര്യത്തില്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക് മാത്രമാണ്‌ ഈ വാൾ സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള ശേഷിയും മന്ത്ര ശക്തിയും ഉള്ളത്. ആവശ്യ നേരത്ത് ഞങ്ങൾ ഒന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മാത്രം മതിയാവും, ഞങ്ങളുടെ കൈയിൽ രണവാൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും.”

എന്റെ കൈയിൽ ഉള്ളതും അതുപോലെ ആയിരിക്കുമോ? ഇതും യഥാര്‍ത്ഥ വാൾ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാൻ വെറുതെ ആശിച്ചു.

“റോബിക്ക് എപ്പോഴാണ്‌ മുപ്പത് വയസ്സ് തികയുന്നത്?” എന്റെ നെഞ്ചില്‍ എന്തോ തിരയും പോലെ അച്ഛൻ നോക്കി കൊണ്ടാണ് എന്നോട് ചോദിച്ചത്.

അയാൾ എന്തിനാണ് എന്റെ വയസ്സ് ചോദിക്കുന്നത്. വെറും നിസ്സാര ചോദ്യം… അതിന്റെ മറുപടി കൊടുക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു.

ഉടനെ ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഇന്നലെ എനിക്ക് മുപ്പത് വയസ്സ് തികഞ്ഞു.”

അച്ഛൻ അപ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ചില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് എന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി. എന്നിട്ട് അയാൾ എന്നോട് പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചു

“മറ്റ് കാര്യങ്ങളില്‍ കടക്കും മുമ്പ്‌ റോബിക്ക് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാനോ പറയാനോ ഉണ്ടോ?” അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.

“സ്വന്തം പിതാവിനെ അച്ഛൻ എന്ന് വിളിക്കാതെ, ‘മാന്ത്രികന്‍ വേതചന്ത്രൻ’ എന്ന് തന്നെയാണോ നിങ്ങൾ പണ്ടും വിളിച്ചിരുന്നത്?” ഞാൻ അച്ഛനെയും തിരുമേനിയും മാറി മാറി കണ്ണില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.