ചെകുത്താന്‍ വനം 2. റോബിയും രണശൂരൻമാരും [Cyril] 2242

“പറ്റില്ല അച്ചോ. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം undyനാള ഞാൻ പരിശീലന കേന്ദ്രത്തില്‍ വരാം. എന്നിട്ട് അവിടെ വെച്ച് നമുക്ക് സംസാരിക്കാം.”ഓരോരുത്തരെയായി അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മുപ്പത്തി രണ്ട് ആളുകളുടെ കണ്ണിലും ഞാൻ തറപ്പിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു. എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി കൊണ്ട്‌ – അന്ന് അഡോണിയുടെ ജീവ ശക്തിയായ ആ തൂവെള്ള ഗോളം കണ്ടത് പോലെ ഇപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും ജീവ ശക്തിയും എനിക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു.

അഡോണിക്ക് ഉള്ളത് പോലെ തന്നെ തിരുമേനിക്കും അച്ഛനും വേറെയും പതിനഞ്ച് പേര്‍ക്ക് കൂടി കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള തൂവെള്ള ഗോളം ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. വാണിയുടെ ജീവ ശക്തി സ്വര്‍ണ്ണ നിറത്തിലുള്ള ഗോളം ആയിരുന്നു. പിന്നെ മറ്റുള്ള പതിമൂന്ന് പേരുടെ ജീവ ശക്തികള്‍ തൂവെള്ള നിറത്തില്‍ ആണെങ്കിൽ പോലും – തിരുമേനിയുടെത് പോലെയോ, മറ്റുള്ള പതിനേഴ്‌ പേരുടെത് പോലെയോ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിൽ ആയിരുന്നില്ല.

ഇപ്പോൾ പെട്ടന്ന് എന്താണ് സംഭവിച്ചത്….. ഇതിനുമുമ്പ് എനിക്ക് അഡോണിയുടെ മുഖത്ത് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കേണ്ടി വന്നു, അയാളുടെ ഉള്ള് കാണാന്‍. പക്ഷേ ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്യണം എന്ന് ഉദ്ദേശിച്ചല്ല ഞാൻ അയാളെ നോക്കിയത്… പക്ഷേ എങ്ങനെയോ അത് സംഭവിച്ചു. ആ അബദ്ധം വഴിയാണ് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു കഴിവ് ഉള്ള കാര്യം മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്.

പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയ ഉടന്‍ തന്നെ അവരുടെ ജീവൻ നിലനിര്‍ത്തുന്ന ആ ജീവ ശക്തി ഗോളത്തെ കാണാന്‍ കഴിയുന്നു.

എല്ലാവർക്കും ജീവ ശക്തികള്‍ ഒരേ പോലെ ഇരിക്കും എന്നാണ് അഡോണിയുടെ മനസ്സ് ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതിയിരുന്നത്. പക്ഷേ അങ്ങനെയല്ല എന്ന് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായി. വാണിക്ക് മാത്രം എന്തുകൊണ്ട്‌ സ്വര്‍ണ്ണ നിറം? എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് പിടി കിട്ടിയില്ല.

എന്റെ ക്ഷീണം കാരണം ക്വൊട്ടെസിൽ പെട്ടന്ന് പോയി ഉറങ്ങണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. വല്ലാത്ത ക്ഷീണം. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നാളെ നോക്കാം. എല്ലാ സംശയങ്ങളും നാളെ തീര്‍ക്കാം. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് വിശ്രമം മാത്രമാണ്‌ വേണ്ടത്. മറ്റുള്ള എല്ലാ കാര്യത്തിനും സമയം ഉണ്ട്. ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് എന്റെ ജീപ്പിന്റെ ഡോറ് തുറന്നു.

“വളരെ അത്യാവശ്യമാണ്. കുറച് നേരം മതി റോബി….” അച്ഛൻ തുടങ്ങി.