ചെകുത്താന്‍ വനം 2. റോബിയും രണശൂരൻമാരും [Cyril] 2242

പെട്ടന്നാണ് എവിടെനിന്നോ വന്ന വേറൊരു ചെന്നായ എന്റെ മേല്‍ ചാടി വീണ് എന്റെ കഴുത്തിൽ കടിക്കാൻ കൂറ്റന്‍ വാ പൊളിച്ചത്. ഞാൻ വേഗം എന്റെ ഇടത് കൈ ഉയർത്തി എന്റെ കഴുത്ത് മറച്ചു. ഉടനെ ആ ചെന്നായ എന്റെ തോളില്‍ കടിച്ച് കുടഞ്ഞു.

പെട്ടന്നുള്ള വേദന കാരണം ഞാൻ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. പക്ഷേ ഭയം തോന്നുന്നതിന് പകരം എനിക്ക് കഠിനമായ കോപമാണ് ഉണ്ടായത്. കോപം കൊണ്ട്‌ പ്രാന്ത് പിടിച്ചത് പോലെ തോന്നി. എന്റെ കണ്ണുകൾ കത്തി ജ്വലിച്ചു. എന്റെ ദേഹമാസകലം ചുട്ടുപൊള്ളുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. എന്റെ ഉള്ളില്‍ എവിടെയോ ഏതോ ചുട് പഴുത്ത് അതിൽ നിന്നും എന്തോ ശക്തി എന്റെ വലത് കൈയിൽ ഒഴുകി എത്തുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ എന്റെ വലത് കൈ കൊണ്ട് അതിന്റെ കഴുത്തില്‍ പിടിച്ചതും എന്റെ കൈയില്‍ കൂടി എന്തോ ആ ചെന്നായയുടെ കഴുത്തില്‍ തുളച്ച് കേറിയത് പോലെ തോന്നി. എന്റെ തോളില്‍ കടിച്ച് പിടിച്ചിരുന്ന ചെന്നായ പട്ടി കുഞ്ഞിനെ പോലെ മോങ്ങി കൊണ്ട്‌ എന്റെ മുകളില്‍ നിന്നും ചാടി മാറി കുറച്ച് നേരം തലയും ദേഹവും കുടഞ്ഞു. എന്നിട്ട് അത് പേടിയോടെ എന്നെ നോക്കി.

ഞാൻ വേഗം ചാടി എണീറ്റ് നിന്നിട്ട് എന്റെ നോട്ടം കൊണ്ട്‌ അതിന്റെ കണ്ണ് ഞാൻ തുളച്ചു. പെട്ടന്ന് എനിക്ക് ചുറ്റിലും ഇരുള്‍ പടര്‍ന്ന ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായി. ആദ്യം എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. അതോടെ പെട്ടന്ന് എന്താണ്‌ സംഭവിച്ചത് എന്ന ബോധം എനിക്ക് ഉണ്ടായി.

എന്റെ മനസ്സാനിത്യം ചെന്നായയുടെ ചിന്തയില്‍ കടന്ന് കൂടിയിരിക്കുന്നു….. അഡോണിയുടെ മനസ്സ് പോലെയല്ലായിരുന്നു ചെന്നായയുടെ മനസ്സ്. ഇതിന്റെ മനസില്‍ കടും ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ഒരു പ്രകാശ ഗോളം മാത്രമാണ്‌ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. ഞാൻ എന്റെ അദൃശ്യ കൈ കൊണ്ട്‌ അതിനെ മുറുക്കി. പെട്ടന്ന് ചെന്നായ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട്‌ പേടിയോടെ മുരണ്ടു. പെട്ടന്നാണ് റിഥു പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഓര്‍ത്തത് – അവന്റെ അനുജത്തിയെ ചെന്നായ്ക്കള്‍ കൊന്ന് തിന്നു എന്ന് അവന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്റെ കുഞ്ഞ് കണ്ണില്‍ കണ്ട വേദന, വിഷമം, ചെന്നായ്ക്കളോട് അവന് തോന്നിയ വെറുപ്പ്….. അതുപോലെ എത്ര പേരാണ് ചെന്നായ്ക്കള്‍ക്ക് ഇരയായത്. എന്റെ ക്രോധം പല മടങ്ങ് വര്‍ധിച്ചു. ഞാൻ ആ ചുമന്ന ഗോളത്തെ കൂടുതൽ മുറുക്കി.

പെട്ടന്ന് ആ ചെന്നായ പേടിച്ച് ഓരിയിട്ട് കൊണ്ട്‌ വട്ടത്തില്‍ ഓടാന്‍ തുടങ്ങി. എനിക്ക് രസം തോന്നി. ഞാൻ ആ ചുമന്ന ഗോളത്തെ പിച്ചി ചീന്തി. ചെന്നായയുടെ വേദനയും മരണ വെപ്രാളവും വക വൈക്കത്തെ ഞാൻ ചുമന്ന പ്രകാശ ഗോളം കെട്ടണയും വരെ പിച്ചും വലിച്ച് കീറിയും എന്റെ വെറുപ്പ് ഞാൻ പ്രകടിപ്പിച്ചു.

ആ ഗോളത്തിൽ നിന്നുമുള്ള ചുമന്ന പ്രകാശം മുഴുവനായി കേട്ടതും ആ ഗോളവും അപ്രത്യക്ഷമായി. എന്റെ സാനിത്യവും അതിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നും മറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് എന്റെ വണ്ടിയില്‍ കുടുങ്ങി കിടന്ന ചെന്നായയുടെ തലക്കുള്ളിൽ ഞാൻ കടന്ന് കൂടി.

‘എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് കേള്‍ക്കു അര്‍ദ്ധ മനുഷ്യ.’