ബാപ്പായെ മനസ്സില് ധ്യാനിച്ച് ഞാന്ആയിരത്തൊന്ന് രാവുകളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു.
വെളിപാടു വന്നപോലെ ഞാന് പേനയെടുത്ത് എഴുതാന് തുടങ്ങി.
ഞാന് എല്ലാ കാലത്തും കരഞ്ഞിരുന്നു.ആവശ്യത്തിനും,അനാവശ്യത്തിനുംആദ്യമായി കരഞ്ഞത് എന്തിനാണെന്ന് ഓർമയില്ല
ഉമ്മയുടെ വാക്കകളില് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു,
നിന്നെ പ്രസവിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാന് അസുഖങ്ങൾ മൂലം പരിതാപകരമായ അവസ്ഥയില് ആയിരുന്നു എന്നും മുലയൂട്ടുവാൻ പോലും എനിക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല
അയല്പക്കത്തെ ഖദീജുമ്മയായിരുന്നു
നിന്നെ മുലയൂട്ടിച്ചത്.അവരുടെ മകന്
സുധീറിനുപോലും കൊടുക്കാതെ അല്ലെങ്കില് കരഞ്ഞ് അവനെ ഭയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
പിന്നെയും ഞാൻ പല ഘട്ടങ്ങളിലും കരഞ്ഞിരുന്നു.
പൂമ്പാറ്റയ്ക്കും,കളിക്കോപ്പിനും,
പുത്തനുടുപ്പിനും എല്ലാം…
ബാപ്പ ഒരു പുരോഗമനചിന്താഗതിക്കാരനും സമൂഹത്തിലെ ഉന്നതനുമായ വ്യക്തിയായിരുന്നു.
ആയതിനാലും ചുറ്റുവട്ടത്തെ മറ്റു പെൺകുട്ടികളേക്കാൾ അധികം സ്വാതന്ത്രം തന്നിരുന്നു.
ഞാന് വളരുകായായിരുന്നു,അതിനനുസരിച്ച് എന്റെ സൗന്ദര്യവും.
സുധീര് എന്റെ മനസ്സില് അനുരാഗത്തിന്റെ
ആദ്യത്തെ വിത്തെറിഞ്ഞു,
അത് പൂത്തു തളിര്ത്തു പക്ഷെ വിളവെടുക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
എത്ര പുരോഗമനവാദിആയാലും
മക്കള് വഴിപിഴയ്ക്കുന്നിടത്ത്എന്ത് ആദര്ശം അല്ലേ?
പക്ഷെ ബാപ്പായ്ക്കു തന്റെ തീരുമാനത്തില് ഉറച്ചുനില്ക്കാന് കഴിയുന്ന മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഖദീജുമ്മായുടെ മുലപ്പാല് കുടിച്ചു വളര്ന്ന ഞാനും സുധീറും സഹോദരി, സഹോദരന്മാരാണെന്ന് ബാപ്പായുടെ വിശ്വാസം,
അങ്ങനെ എനിക്കു വീണ്ടും കരയുവാന് അവസരം ഉണ്ടായി.
എന്റെ കരച്ചിലുകള്ക്കു താല്ക്കാലിക വിരാമം ഉണ്ടായി.എന്റെ വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു.
വരന് സമൂഹത്തിലെ ഉന്നതകുലജാതന് അബ്ദുള്ള ഹാജിയുടെമകന് റസാഖ്,
വിവാഹം കഴിഞ്ഞു,വരന്റെ ഗൃഹം എന്നെ ആനന്ദത്താല് വീര്പ്പുമുട്ടിച്ചു.
സ്നേഹസമ്പന്നനായ ഭര്ത്താവ് പക്ഷെ കിടപ്പുമുറിയിൽ വിരക്തമായ ദിനങ്ങൾ മാത്രം, എന്റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടിയോ, അതോ മറ്റാരുടെയോ പ്രേരണമൂലമോ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടി കൂട്ടി ശരീരത്തെയും,മനസ്സിനെയും ആനന്ദമയമാക്കാൻ തുനിഞ്ഞത് പോലെ…
മാസങ്ങള്ക്കുശേഷം അതും കണ്ടില്ല.
എന്റെ കാണാന് കൊതിച്ച
ഭാഗങ്ങള് കണ്ടുതീര്ന്നതിന്റെ വ്യസനമോ…?
ഇപ്പോൾ കരച്ചിൽ വരുന്നില്ല മറിച്ചു നീണ്ട നെടുവീര്പ്പുകള് ഇടയ്ക്കിടെ ഉതിര്ന്നു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഇതിന്റെ ഇടയില് ഞാന് ഗര്ഭിണിയായിരുന്നു.
അങ്ങനെ എനിക്കും ഓമനിക്കാന് ഒരു മകള് ഉണ്ടായി.എന്റെ പ്രശനങ്ങള് ഒരളവുവരെ അവള് മൂലം സാധൂകരിച്ചു.
ജ്വാല….
വായിക്കാൻ വൈകിയതിൽ ക്ഷമ ചോതിക്കുന്നു…
നന്നായിരുന്നു… കൂടുതൽ പറയാൻ വാക്കുകൾ ഇല്ല…
♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
ജ്വാലേച്ചി ♥️♥️♥️
ഒരുപാട് നൊമ്പരവും അല്പം ചിന്തയും നൽകികൊണ്ട് പ്രിയ എഴുത്തുകാരിയുടെ മറ്റൊരു മഹാ കാവ്യം കൂടെ വായിച്ചു തീർത്തു.
ജ്വാലേച്ചിയെ എന്തുകൊണ്ടാണ് വാമ്പയർ ബ്രോയും ആയി താരതമ്യം ചെയുന്നതെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉത്തരം വളരെ ലളിതം…രണ്ട് പേർക്കും
വായനക്കാരുടെ ഹൃദ്യത്തെ തൊട്ട് എഴുതാൻ കഴിയുന്നതിനൊപ്പം അവരെ ഒരുപാട് ചിന്തിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു…
ഇവിടെയും സ്ഥിതി മറിച്ചല്ല…ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി ???
സ്നേഹപൂർവ്വം ♥️ മേനോൻ കുട്ടി
നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടും കാണുന്ന ജീവിതങ്ങൾ തന്നെയാണ് എഴുത്തിൽ വന്നു ചേരുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾ,
എപ്പോഴും നൽകുന്ന പിന്തുണയ്ക്ക് വളരെ നന്ദി ഒപ്പം ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്നേഹവും… ???
പരീക്ഷിക്കല്ലേ ?.
കഥയെഴുതുന്നില്ല…. കഥയെഴുതുന്നില്ല…
എന്നും പറഞ്ഞു തലക്കകത്തു കടന്നു കൂടും വിധത്തിലാണ് വിവരിച്ചത്.
ജ്വാല ?
പ്രണവ്,
എല്ലാവർക്കും കഥ എഴുതാനൊരു ടിപ്പ് പറഞ്ഞു തന്നതല്ലേ, എല്ലാവരും കഥ എഴുതുന്ന കിനാശ്ശേരി അതാണ് നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം…
വായനയ്ക്ക് വളരെ സന്തോഷം… ???
ന്താ ഞാൻ പറേണ്ടേ ഒരോ സ്വയം യെരിഞ്ഞു തീരുന്ന ഒരുപാട് ജീവിതങ്ങൾ നമ്മൾ കാണാതെ പോകുന്നതും ചിലത് കണ്ടിട്ടും കാണാതെ നടക്കുന്നതും മനസ്സിൽ വിങ്ങൽ ഉണ്ട് ഇങ്ങനെ ഉള്ളോരേ കാണുമ്പോ
സ്നേഹത്തോടെ റിവാന?
നിസ്സസ്സഹായ ചില ജീവിതങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെയാണ്…
വളരെ നന്ദി റിവാനാ ???
പച്ചയായ ജീവിത യാഥാർഥ്യങ്ങളുടെ അവതരണം.. മനോഹരമായി പറഞ്ഞു.. ആരാലും അറിയപ്പെടാത്ത ഇത്തരം ജീവിതങ്ങൾ നമുക്ക് ചുറ്റും ഒട്ടനവധി ഉണ്ടാകും.. തൂലിക ചലിക്കട്ടെ.. ആശംസകൾ ജ്വാല?
നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ചില ജീവിതങ്ങളുടെ എഴുത്താണ് അതിൽ നിസ്സഹായ ആയ ഒരു സ്ത്രീയെ വരച്ചു കാട്ടാൻ ഒരു ശ്രമം,
വായനയ്ക്കും, കമന്റിനും വളരെ സന്തോഷം… ???
നല്ലൊരു കഥ… അല്ല ഒര് ജീവിതം..
നമ്മുടെയൊക്കെ ഇടയിൽ ആരുമറിയാതെ ഒര് വേദനയുടെ ലോകം തീർത്തു അതിൽ ജീവിക്കുന്നവർ.. അതിനെ അറിഞ്ഞാലും നിസ്സഹായതയിൽ നിൽക്കുന്നവർ…
അല്ലെങ്കിൽ അതിനെ മുതലെടുക്കുന്നവർ…
കുറഞ്ഞ വരികൾ തീർത്ത ഒര് വിസ്മയം ❤
സ്നേഹം
Ly?
LY ബ്രോ,
നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടും ഉള്ള ജീവിതങ്ങൾ അവരുടെ നിസ്സഹായത അത് പുറത്തുപറഞ്ഞാൽ കുടുംബം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു എഴുത്തിനാണ് മുതിർന്നത്. കഥ ഇഷ്ടമായി എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു…
നിറഞ്ഞ സ്നേഹവും ഹൃദയംഗമായ നന്ദിയും..
//ഞാന് പ്രശസ്തയല്ല
ലൈഗികതൊഴിലാളിയായി ജീവിച്ച കഥയോ , ചേരിയില് ജനിച്ച് സമൂഹത്തിന്റെ
ഉന്നതിയില് എത്തിയതൊ ആയ കഥകൾ എഴുതിയവരുടെ ഇടയിൽ വെറും നാട്ടുമ്പുറത്തുകാരിയായ എന്റെ കഥ എങ്ങനെ സ്വീകരിക്കും എന്നറിയില്ല.//
സത്യമാണ്… ഇൻസ്പിരേഷനോ ത്രില്ലിങ്ങോ അല്ലാത്ത ഒരു സാധാരണ സങ്കടം ആർക്കും വായിച്ചിരിക്കാൻ താല്പര്യമുണ്ടാവില്ല…
പക്ഷെ ആ സങ്കടത്തെ അതിന്റെ ആഴത്തിൽ അറിയിച്ചു…താല്പര്യത്തോടെ വായിപ്പിച്ചു…കുറഞ്ഞ വരികളിൽ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു… പറയാനുള്ളതെല്ലാം..
ഒരുപാട് സ്നേഹം ❤❤
അപ്പു ബ്രോ,
നിസ്സഹായ യുവതിയുടെ ചിത്രം വരച്ചു കാട്ടാൻ ആണ് മുതിർന്നത്. കഥ ഇഷ്ടമായതിൽ വളരെ സന്തോഷം ഒപ്പം ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദിയും… ❣️❣️❣️