തലയുടെ പിന്നിൽ അമർത്തി ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ ആരോടന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“നി വിഷമിക്കണ്ട മച്ചാനെ..!!! ബാർ അടച്ചിട്ടില്ല..!! നിനക്ക് ഞാൻ ബാറിൽ കേറി സാധനം വാങ്ങിച്ച് തരും..!!”
പ്രമോദ് എന്നോടത് പറഞ്ഞതും ഒരു ആദരവോടെ ഞാൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..
“കപ്പലണ്ടി വാങ്ങിയതിന്റെ ബാക്കി അറുപത്തിമൂന്ന് രൂപ എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ട്..! ബാക്കി നീ ഒപ്പിക്കണം..! സമ്മതിച്ചൊ..!”
കണ്ണിന്റെ ഒരു സൈഡിലെ പുരികം മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി വളരെ സീരിയസ്സായിട്ട് അവൻ അത് പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും.
“കാട്ട് മൈരെ.. എണീറ്റ് പോന്നൊണ്ടൊ എന്റെ അടുത്തൂന്ന്..! ഒന്നാതെ ഞാൻ കലിപ്പ് കേറി ഇരിക്കുവ..! അതിന്റെ എടേല അവന്റെ ഒരു ഒണ്ടാക്കിയ വർത്താനം..!”
ഒരു കലിപ്പോടെ അത്രേം പറഞ്ഞ് നിർത്തിയ ഞാൻ കിണറിന്റെ തിട്ടയിൽ നിന്നും താഴെ ഇറങ്ങി..
അപ്പഴാണ് എന്റെ പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്.. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് ഡിസ്പ്ലേയിലേക്ക് നോക്കി.
‘അക്കു…Calling’
🔺എന്റെ ഒരേഒരു പെങ്ങൾ🔻
ഞാൻ കോൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
“എന്താടി..?”
അക്കു: “എടാ ഞാൻ ഇവിടെ ജംഗ്ഷനിൽ നിപ്പൊണ്ട്, നി പെട്ടന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നെ..! ഒരു അത്യാവശ്യ കാര്യവൊണ്ട്..! പെട്ടന്ന് വാ”
Njan: “എന്തുവ..? കാര്യം പറ നി”
അക്കു: “നി ആദ്യം ഇങ്ങോട്ടുവ..! കാര്യം എന്താണന്നൊക്കെ ഞാൻ നേരിട്ട് പറയാം”
ഞാൻ: “നി കറക്റ്റ് ഇപ്പൊ എവിടയ നിക്കുന്നേന്ന് പറ”
അക്കു: “ഞാൻ അറ്റ്ലസിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ നിപ്പോണ്ട്..! പെട്ടന്ന് വ’
ഞാൻ: “ആം ഞാൻ വരുവാ”
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു.
“ഇനി അവള് എന്ത് കുരിശ് ഒണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടാണാവൊ എന്നെ വിളിക്കുന്നെ..?” എന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പ്രമോദിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“എടാ..! ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം കേട്ടോ”
പ്രമോദിനോട് അത്രേം പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഞാൻ എന്തൊ ഓർത്തത്‌ പോലെ അവിടെ നിന്നു, ശേഷം തിരിഞ്ഞ് പ്രമോദിനെ ഒന്ന് നോക്കി… അടിച്ച് സെറ്റായിട്ട് കിണറിന്റെ തിട്ടയിൽ ഇരുന്ന് തുമ്പിതുള്ളുന്ന അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ ചെന്നു..
“മോനൊരു കാര്യം ചെയ്…! എഴുന്നേറ്റ് അവിടെ ചെന്നിരി”
കിണറിന്റെ തിട്ടയിൽ നിന്നും അവനെ പിടിച്ച് താഴെ ഇറക്കിയ ഞാൻ കമ്മറ്റി ഓഫീസിന്റെ പടിക്കെട്ടിലേക്ക് ചുണ്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“നി എവടെ പോവ”
അഴിഞ്ഞ് വീഴാൻ തുടങ്ങിയ തന്റെ വെള്ള മുണ്ടും കൂട്ടി പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു..
“അതൊക്കെ ഞാൻ വന്നിട്ട് പറയാം..! നി ഇവിടെ ഇരിക്ക്..! ഞാൻ തിരിച്ച് വരുന്നതുവരെ നി എവിടേം പോയേക്കല്ല് കെട്ടല്ലൊ..?”
അവനെ പടിക്കെട്ടിലേക്ക് പിടിച്ച് ഇരുത്തികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.