ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 10 3312

“മായേ…..
ഇങ്ങനെ വേണ്ടാതെ കാര്യങ്ങൾ പറയുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യാതെ ജീവിക്കാൻ നോക്കൂ…..
നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്ന മരിച്ചുപോയവരുടെ കൂടെ മരിച്ചു കൊണ്ടല്ല നമ്മളവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കേണ്ടതും പ്രീതിപ്പെടുത്തേണ്ടതും……
പകരം ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവർക്ക് സാധിക്കാത്തത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന നമ്മൾ സാധിച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ടാണ് മനസ്സിലായോ….
മായ തന്നെ ഓർത്തുനോക്കൂ മരിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ മായയെയും മോളെയും നിങ്ങളുടെ ഭാവിയെയും സുരക്ഷിതത്വത്തെയും കുറച്ചൊക്കെ ഓർത്തുകൊണ്ട് മായയുടെ അനിയേട്ടൻ എത്ര വിഷമിച്ചുകാണുമെന്ന്…. അതുകൊണ്ടു എന്തുപ്രശ്നമുണ്ടാകുമ്പോഴും മരിക്കുമെന്ന് ഇങ്ങനെ നാഴികയ്ക്ക് നാല്പത് വട്ടം പറയാതെ അയാൾക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കുകയാണ് വേണ്ടത് കേട്ടല്ലോ……
പറയുന്നതൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചുകേട്ടുകൊണ്ട് അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നോക്കിയതല്ലാതെ അവൾ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

” മരിച്ചവരാരും ഒരിക്കലും സ്വാർത്ഥന്മാരായിരുന്നില്ല ജീവിക്കുന്നവരാണ് സ്വാർത്ഥൻമാർ…..”

അവൾക്ക് മനസിലാകുന്നുണ്ടെങ്കിൽ മനസ്സിലായിക്കോട്ടെയെന്നു കരുതിയാണ് മനപ്പൂർവം അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.

അവൾക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായെന്നു തോന്നുന്നു അതു കേട്ടയുടനെ തലകുനിക്കുന്നത് കണ്ടു….!

” എപ്പോഴാണ് ബാങ്കിൽ പോകുന്നത് …..”

മുഖം തുടച്ചശേഷം കട്ടിലിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ടു ആരെയോ ഫോൺ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് അവളുടെ ചോദ്യം .

“ഇന്നു ഡിസ്ചാർജ് ആയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഇന്നുതന്നെ അല്ലെങ്കിൽ നാളെ ……”

അങ്ങേ തലയ്ക്കൽ നിന്നും മറുപടിക്ക് കാക്കുന്നന്നതിനിടെ അയാൾ മറുപടി കൊടുത്തു.

” എന്നാൽ പിന്നെ ഇന്നുതന്നെ എന്റെ മാലയും വളയും വിൽക്കാം അല്ലെ…..
അല്ലേ അതിന്റെ പൈസ കൂടി ചേർത്താൽ അത്രയുമാകുമല്ലോ …..”

അവൾ സംസാരിക്കുന്നതിനിടെ അയാൾ ചുണ്ടിൽ വിരൽ ചേർത്തുകൊണ്ട് സംസാരിക്കരുതെന്നു് ആംഗ്യം കാണിച്ചശേഷം ഫോണിൽ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ ചെവികൂർപ്പിച്ചെങ്കിലും

” പുറപ്പെട്ടോ……”

എന്നു മലയാളത്തിൽ ചോദിച്ചശേഷം പെട്ടെന്നെന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്നപോലെ അവളുടെ മുഖത്തേക്കുനോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരം ഇംഗ്ലീഷിലേക്കും മാറ്റിയതോടെ അവൾക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല…..!