“അമ്മേ ഞാന്‍ സുനിലിന്‍റെ വീടു വരെ പോയിട്ടു വരാം”
“നീ ഊണു കഴിക്കാന്‍ എത്തില്ലേ..?”
“ചിലപ്പോള്‍ വൈകും.. എത്രയും വേഗം വരാന്‍ നോക്കാം”
“ങ്ങാ.. അഞ്ചു ഉള്ളതല്ലേ.. ഞങ്ങള്‍ നേരത്തെ കഴിക്കും”
“ആ ശരി”
ഞാന്‍ ബൈക്കുമെടുത്ത്‌ നേരെ സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.
രാവിലെ മുതല്‍ ഒരു പുക ഉള്ളില്‍ ചെല്ലാത്തതിന്‍റെ വിഷമം.
വയലിന്‍റെ അറ്റത്താണ് സുനിലിന്‍റെ വീട്.. വീടിന്‍റെ പിന്നിലുള്ള തോട്ടത്തില്‍ നല്ല തണല്‍ ആണ്. തോട്ടത്തിന്‍റെ അറ്റത്തെ മതിലില്‍ ഇരുന്നാല്‍ പഞ്ചായത്ത് കുളവും കുളിക്കടവും ഒക്കെ കാണാം. മതിലിന്‍റെ അരികില്‍ ഉള്ള ഒരു കൊച്ചു ഷെഡ് ആണ് ഞങ്ങളുടെ താവളം. പുകവലിയും അവിടെ ചെത്തുന്ന ഫ്രഷ്‌ കള്ളും പിന്നെ കടവില്‍ കുളിക്കാന്‍ വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളും… അത് ഞങ്ങളുടെ സ്ഥിരം കേന്ദ്രം ആകാന്‍ വേറെന്ത് വേണം. ഞാനും സുനിലും പിന്നെ ചെത്തുകാരന്‍ രവി അവിടെ കൂടാത്ത ദിവസങ്ങള്‍ കുറവാണ്.
ബൈക്ക് തോട്ടത്തിന്‍റെ പുറത്ത് വെച്ച് ഞാന്‍ നേരെ താവളത്തിലേക്ക് വിട്ടു.
“എവിടെ ആയിരുന്നു ഇതുവരെ.. കള്ള് പുളിച്ചു കാണും..” കള്ളു കുടം നീട്ടിക്കൊണ്ടു സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഒരു മദാമ്മയെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ചെന്നു ആനയിപ്പിക്കാന്‍ പോയതാ. നീ ആ വലിയിങ്ങെടുത്തേ”
“രമേച്ചി നിന്നെ നോക്കി ഇവിടെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.. 10 മിനിറ്റ് മുന്‍പേ പോയല്ലോ
ഉള്ളൂ.”
“ച്ഛെ.. രാവിലത്തെ പഞ്ചാരയും പോയല്ലോ…”
കുളിക്കടവിലെ എന്‍റെ സ്ഥിരം കുറ്റിയാണ് രമേച്ചി….
സുനിലും രവിയും ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളില്‍ രമേച്ചിയുടെ നോട്ടത്തിലും ഭാവത്തിലും അത് പ്രകടമായിരുന്നു..
“ഹലോ… ഇവിടെ ഉണ്ടോ ആശാനെ…” സിഗരറ്റ് തന്നു കൊണ്ട് സുനില്‍ ചോദിച്ചു
“രാവിലെ വന്ന ചരക്കിന്‍റെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയാവും… ഇതിലൂടെ കാറില്‍ പാഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ടു കുറച്ചു നേരത്തെ” രവിയുടെ
ചോദ്യം
“ഏയ് അതാ അ കൊതയാ… അഞ്ജലി. അമ്മാവന്‍റെ മകള്‍. ഞാന്‍ നമ്മുടെ രമേച്ചിയുടെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു” സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു
കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ങാ.. ആ നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ… നീ അവളെ കൊത്തുന്നത് ഒന്ന് കണ്ടാ.. മതി. പക്ഷേ ഈ കണക്കിനു പോയാല്‍ നിന്‍റെ മുന്‍പ് ഞാന്‍ അവളെ കൊത്തും”
“അങ്ങനെ ചാടിക്കയറി കൊത്താന്‍ പറ്റുമോ എന്‍റെ രവി.. എല്ലാ ഒന്ന് ഒത്തു വരണ്ടേ..”
“ങാ. നീ ഇങ്ങനെ നബൂതിരി മര്‍മ്മം നോക്കുന്ന പോലെ ഇരുന്നാല്‍ അവളെ വേറെ അബിള്ളേര്‍ കൊണ്ട് പോവും” സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇതിലും കുടുതല്‍ അവള്‍ എങ്ങനെ സൂചന നല്‍കാനോ.. നീ ഒരു… അല്ലെങ്കിലും എറിയാന്‍ അറിയാവുന്നവന്‍റെ കയ്യില്‍ വടി കിട്ടില്ലല്ലോ…” രവി
രവി പറയുന്നതിലും കാര്യം ഉണ്ട്… എന്നെ
നോക്കിയുള്ള ആ നാണിച്ച ചിരിയും നഖം കടിക്കലും ഒരു സൂചനയല്ല… ഓര്‍ക്കുന്തോറും എനിക്ക് രമേച്ചിയെ കാണണം എന്ന ആഗ്രഹം കൂടികുടി വന്നു… എന്ത് വന്നാലും ഇന്ന് രാത്രി ഒരു കൈ നോക്കുക തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു. വിവരം രമേച്ചിയോടു എങ്ങനെ പറയും… ദാസപ്പന്‍റെ ചായ കടയിലേക്ക് രമേച്ചി പാല്‍ കൊടുക്കാന്‍ പോകുന്നത് ഞാന്‍ ഒര്‍ത്തു.. കറവക്കാരന്‍ രാമന്‍ രമേച്ചിയുടെ വിട്ടില്ലേ കറവ കഴിഞ്ഞു ഈ വഴിയാണ് വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോകുന്നത് അയാളെ കാണുമ്പോള്‍ ഇറങ്ങിയാല്‍ രമേച്ചി ചായക്കടയില്‍ വച്ചു കാണം.
Enthoru adhayadoo faisaleeee….
Ithinte bakki undooo undenkilll ethaa nameee……
Alla ithree ullengill ini ithupolathee kadha ezhutharathuuu……
Plzzzz apeksha anuuui………
ith kalyaani enna novelinte cipy alle
ഇത് വേറെ സൈറ്റിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട് . അതിൽ നിന്നും മസാല ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം കട്ട്‌ ചെയ്ത post ചെയ്തതാണ് ഇത് . ഒറിജിനൽ
ഇത് മുമ്പ് വേറൊരു പേരിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരുകളിൽ മാത്രം മാറ്റം.
നല്ല നോവൽ ആയിരുന്നു….അവസാനം കൊണ്ടേ കളഞ്ഞു